Goed bekeken is dit het bericht van donderdag 11 april hoewel het op woensdag 10 wordt gepubliceerd. Het is nu echter na twaalven op de vroege ochtend van de elfde en dus mag ik ongegeneerd spreken over 'vandaag'. Zoals sommige van jullie weten is 'Het zilveren goud' eind 2010 begonnen als '20 Years Ago Today'. Aanvankelijk zou het alleen om de singles gaan die ik in 1991 heb gekocht en ik tracht zoveel mogelijk op de dag van twintig jaar later te publiceren. Als in 1992 mijn zakgeld wordt uitgebreid, is het hek van de dam met de singles en zo verdwijnt de rubriek voor twee jaar. In 2014 ben ik dan begonnen met 'Het zilveren goud' en nu pak ik platen per maand in een bericht en waar nodig in meerdere berichten. Het einde van de fysieke kaartenbak komt in zicht en ik moet hoognodig werken aan de 'virtuele' kaartenbak want ik wil deze rubriek niet kwijt op Soul-xotica. Het voelt meteen al goed, dat is al zo bij '20 Years Ago Today' in 2011. Het is vandaag acht jaar geleden dat 'heit' is overleden en ik verwacht dat Soul-xotica een tijdje uit roulatie zal zijn. Dan kijk ik naar de agenda van de betreffende week en zie ik een single in '20 Years Ago Today' die me opeens weer hoop geeft. Het lijkt me zelfs een heel goed plan om over deze plaat te schrijven en hierdoor hoeft Soul-xotica geen berichten te schrijven en kan ik iets 'anders' doen zonder dat ik me heel schuldig hoef te voelen tegenover de familie.
Twintig jaar vóór zijn overlijden gaat hij samen met moeder een weekendje naar de Achterhoek. Ik logeer intussen bij mijn zus en koop het plaatje van Peppermint Rainbow ('Rosemary') als ik terug kom van de molenaarsopleiding op zaterdagmorgen. Ze zijn wel vaker een weekendje weg geweest samen, maar vanaf 1991 lijkt het toch meer een vaste prik te worden. Ik denk dat het een paar jaar later is geweest als het me opeens opvalt. Er zijn een hele andere vader en moeder terug gekomen van het weekend en moeder vertelt me later dat ze toen voor de tweede keer verliefd op elkaar waren geworden. Zoals in de meeste huwelijken is de verliefdheid na een paar jaar voorbij en start de periode waarin je voor de wet (en de kerk) heb beloofd tot het einde der tijden samen te blijven en voor het gezin te zorgen en dat is bij de Louwsma's geen uitzondering geweest. De hervonden verliefdheid kenmerkt de laatste tien of vijftien jaar van hun tijd samen. De kleine plaagstootjes of even gek doen... dat zijn dingen die ik zie gebeuren bij mijn ouders. Of ik specifieke herinneringen heb aan 'heit' ten opzichte van april 1994? Welnu, ik ga binnenkort een set nieuwe banden kopen voor de Solex en vader rijdt me daarvoor naar Joure naar iemand van de Solex-club. Deze biedt me terloops een ander type aan. De 'zwanenhals' heeft een lastig bandformaat. Voor het achterwiel kun je nog gebruik maken van een nieuwe mountainbike-band, maar dat werkt niet voorop met het rolletje. Het wordt uiteindelijk een 'OTO' uit de midden jaren zestig en dat is degene die de man op dat moment in zijn schuur heeft staan. Het ding komt rechtstreeks van een boerderij waar het is gebruikt als crossbrommer en hij zal het ding dusdanig herstellen dat het een leuk en betrouwbaar vervoermiddel wordt. De nieuwe banden zijn geen succes. Ze hebben jaren op de plank gelegen in plaats van dat ze hebben gehangen bij iemand. Bij het eerste natte wegdek heb ik meteen al scheurtjes zitten in de kurkdroge banden.
April 1994 zal echter de tijd zijn dat het hoofd van mijn vader overuren maakt. Hij wordt volgend jaar juni 60 jaar en is dan bijna 25 jaar in dienst bij Schwarzkopf. Dat betekent dat hij in het werk is gekomen met mogelijkheden om al op zijn zestigste er uit te kunnen. Hij geniet desondanks met volle teugen van zijn werk en zou het liefste aan het werk blijven tot zijn 65e. Het kost ons, als familie, heel wat overredingskracht om 'heit' ervan te overtuigen dat hij volgend jaar er maar van moest nemen. Hij gaat er uit met een afscheidsreceptie in het laatste jaar dat de bomen tot in de hemel groeien bij de firma. Een jaar later worden al zijn collega's ontslagen en krijgen als afscheidscadeau de lease-auto die ze van het GAK eerst maar moeten 'opeten'. Er zullen beslist nog producten zijn die aan de man worden gebracht door vertegenwoordigers, maar in de levensmiddelen- en cosmetica-branche is het kort daarna uitgestorven. Het is lastig voor te stellen in 2019, maar een voorname taak van een bedrijfsleider van een supermarkt was het ontvangen van vertegenwoordigers. Van pindakaas tot aan tandenborstels, ieder merk had haar eigen vertegenwoordiger. De franchise heeft eerst al een boel overbodig gemaakt en het verbeterde telefoonverkeer en internet heeft de rest gedaan. Vader moest niet alleen controleren of de voorraad op peil was en het schap adequaat was ingericht, maar moest ook geregeld 'acties' verkopen. Van alles wat Schwarzkopf in de jaren zeventig en tachtig heeft weggegeven, heeft moeder vast nog een exemplaar op zolder liggen.
1720 Merry Xmas Everybody-Slade (NL, Polydor, 1973)
1721 Only Friends-Françoise Hardy (NL, Vogue, 1964)
1722 I'll Never Drink Again-Alexander Curly (NL, Negram, 1972)
1723 Tijuana Taxi-Herb Alpert & The Tijuana Brass (US, A&M, 1966)
1724 El Condor Pasa-Los Incas (NL, Philips, 1970)
1725 Marching Along With The Blue Diamonds-The Blue Diamonds (NL, Decca, 1963)
Deze singles komen allemaal van de fancy fair van de gereformeerde kerk in Sneek. Ik herinner me die dag als zonnig en dus is Slade even onwaarschijnlijk als bij de opname zelf voor de groep. Slade neemt het in de zomer van 1973 op in Amerika terwijl dat te maken heeft met een hittegolf. Françoise speelt verstoppertje. Alleen Curly en Los Incas hebben oorspronkelijk fotohoesjes in 1994. Van Los Incas is dit het eerste exemplaar. Tien jaar later blijk ik er vijftien te hebben en toen heb ik al tien naar de kliko gebracht. Bij Herb Alpert reken ik 'Tijuana Taxi' als a-kant maar eigenlijk is de andere kant, 'Zorba The Greek', in Amerika de grootste hit van de twee geworden. Later heb ik overigens ook nog de Nederlandse London met 'Spanish Flea' (en fotohoes) gekocht. Alexander Curly heb ik vorige week dinsdag nog gedeeld op Facebook voordat ik aan de fietstocht begin. Vrijdag zo gezegd het laatste deel van de 'Singles round-up'. Inclusief de vier uit mijn meest recente 'soul pack'. Het is opvallend dat dit kwartet 'laat' valt in het alfabet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten