Eretitel: 'Silhouettes'

Hoewel het menigeen zal zijn ontgaan, voelt het aan als een smet op het blog. Ik lig een bericht achter op schema en wil dat liever meteen 'inhalen'. Vandaag dus een dubbel bericht met later de kersverse Week Spot. Ik zou voor een aflevering van 'Raddraaien' kunnen gaan, maar op ene of andere manier wil ik vooral tijd vrij maken voor de Week Spot en kies ik voor een 'eenvoudig' verhaaltje. Dat is de 'Eretitel' bij uitstek! Een eindeloze serie want vanavond heb ik wederom een titel toegevoegd aan de lange lijst die nog gaat volgen in de komende jaren. Momenteel zit ik nog bij de titels die ik in augustus 2017 heb gebruikt voor 'Listen Carefully I Shall Say This Only Three Times' in 'Tuesday Night Music Club'. Een eenvoudige 'Eretitel'? Ja en nee. De volgorde is vrij snel bepaald maar het is niet de meest gedenkwaardige 'Eretitel' die ik heb gemaakt. Toch ga ik het nu driemaal doen met 'Silhouettes'.

3. Avicii (2013)
Terwijl de meeste mensen het over een 'dj' hebben in de dance-wereld bekijk ik hen liever als producenten. Een dj is voor mij iemand die platen in elkaar mixt waar hij part noch deel in heeft gehad bij de opnames. Het mixen van bestaande platen. Een 'dj' als Avicii maakt nauwelijks gebruik van bestaand werk en als hij het al doet, vormt hij het om voor een eigen compositie. Zo ontwikkelt hij een stijl zoals Holland-Dozier-Holland en Phil Spector in de jaren zestig hun eigen stijl ontwikkelden. Een stijl die vaak is gekopieerd maar nooit geëvenaard en intussen klinken de eigen producties precies zoals de scheppers het in gedachten hebben gehad. Dat maakt niet alleen het werk van Avicii maar ook van collega-producenten als eentonig en als je dan op voorhand geen fan bent, zal dat uiteindelijk lastig gaan. In de jaren dat ik 'Floorfillers' heb gedaan, ben ik alleen eind 2015 gezwicht voor 'Waiting For Love'. De rest heb ik nooit en zal ik nooit draaien in mijn shows. 'Silhouettes' mag alleen in 'Tuesday Night Music Club' omdat het 'past' in 'Listen Carefully' en verder is dit gewoon het extra wiel aan de wagen van de rubriek. Het zal geen verrassing zijn dat de derde plek voor Avicii is?

2. Of Monsters And Men (2013)
Wat voor Avicii geldt, geldt ook voor Of Monsters And Men. Weliswaar een band van vleesch en bloed met 'echte' instrumenten, maar ook een herkenbaar geluid waar je van moet houden. Het heeft mij nimmer kunnen overtuigen en zelfs vanavond in 2019 heb ik 'Silhouettes' even helemaal gedraaid om te ontdekken of ik toch niet stiekem iets had gemist. Helaas... weer vier minuten van mijn leven naar de haaien! Of Monsters And Men staat op twee.

1. Herman's Hermits (1965)
Laat het tromgeroffel maar achterwege. Na Avicii en Of Monster And Men kan Herman's Hermits niet anders dan de nummer 1 zijn in deze aflevering van de 'Eretitel'. Het origineel is van The Rays en waarom ik die niet hebt gebruikt? Daar heb ik in 2019 geen pasklaar antwoord op. Natuurlijk is Herman's Hermits de voorloper van de teenybopper-groepen uit de jaren zeventig en het is niet toevallig dat hun producent Mickie Most heet. 'Silhouettes' is in 1965 al een soort van novelty en zal dat 54 jaar later nog zijn. In Nederland heeft de single wel een release gehad, maar geen fotohoesje. Het bovenstaande hoesje is de Deense fotohoes welke is gemaakt met dank aan de Noorse divisie van EMI.

Komende week maken we ergens een sprong terug naar een Week Spot van een paar weken geleden, maar nu ga ik jullie voorstellen aan de kersverse Week Spot!