De Blauwe Bak Top 40 heb ik afgelopen nacht samengesteld en tijdens de uitval van het internet heb ik de berichten van donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag voorbereid. Ofwel: De 'uitgebreide' titels met catalogusnummers en dergelijke. Verder weet ik op dit moment nog niet zo goed wat ik precies wil gaan doen in deze dagen en moet ook nog foto's nemen. Ik mag vanavond één nummer verklappen: Sons Of Robin Stone staat op 19 in de Blauwe Bak Top 40. De plaat heeft reeds eerder op de nominatie gestaan om Week Spot te worden. Toen had ik alleen gedacht dat het eenvoudig zou zijn om een bericht te schrijven. Tot mijn grote verbazing heeft Sons Of Robin Stone geen Wikipedia en lijken ook Allmusic en dergelijke niet over te lopen van de informatie. Ik ga me vanavond echter toch wagen aan een verhaaltje en moet het daarbij onder andere hebben van een overlijdensbericht op een forum. De kersverse Week Spot is 'Got To Get You Back' van Sons Of Robin Stone uit 1974.
Ik heb zojuist opnieuw gecontroleerd en ja... ik heb het origineel. De single is namelijk tweemaal uitgebracht in Engeland met afwijkende catalogusnummers. Dit is het origineel uit 1974 en in 1976 komt het opnieuw uit omdat er vraag zou zijn naar het plaatje? Dat zal wel niet door de recensie in 'Blues & Soul' zijn gekomen? Dat is namelijk maar matig enthousiast over de plaat. Een geheide hit voor Phillysound-liefhebbers en in hetzelfde straatje als The Spinners en Blue Magic. En dan wordt de jaren zeventig-Blue Magic bedoeld en niet de obscure Blue Magic waarvan ik 'Can I Say I Love You' als trofee in de koffers heb. Hoewel het langzaam openen en sluiten van de hi-hat nog ver weg is, wordt omstreeks 1973 in Philadelphia de fundering gelegd voor de latere disco. De groove wordt hoekiger zonder dat het heel erg funky wordt. Een solide basis onder melodieën die weigeren om te vergaan. The Spinners en The Persuaders danken een deel van hun geluid aan Thom Bell, maar ook Bobby Eli heeft de boodschap begrepen als hij met Sons Of Robin Stone de studio in gaat.
Buiten het catalogusnummer van de fysieke plaat is er nóg een productiecode te vinden op een platenlabel. Als niet wordt aangegeven wat de a- of b-kant is, geldt dat de kant met het laagste catalogusnummer de a-kant is. 'Blues & Soul' refereert eraan en nu zie ik het dan ook: 'Got To Get You Back' is in Amerika oorspronkelijk de b-kant van 'Love Is Just Around The Corner'. Dat is reeds hersteld als de plaat in Engeland wordt uitgebracht. Met de hits lijkt het opeens mee te vallen: De groep heeft slechts één single gemaakt die in Engeland tweemaal is uitgebracht. In Amerika wordt 'Love Is Just Around The Corner' de a-kant maar heeft een stereo/mono-promo 'Got To Get You Back' op beide kanten. Op 4 februari 2013 is James C. Farrow overleden en hij is één van de zangers van Sons Of Robin Stone. Omdat hij een groot filmliefhebber is, noemen zijn vrienden hem 'Flick'. Hij werkt enige tijd in een ziekenhuis maar zijn echte passie ligt in het zingen. Hij raakt betrokken bij de oprichting van Sons Of Robin Stone en maakt dus de single die nu Week Spot is. Op Facebook blijkt dat een reünie op handen is als het trieste nieuws van James C. Farrow openbaar wordt. De pagina wordt dan nog uitsluitend gebruikt om fans op de hoogte te stellen van de begrafenis.
Discogs vermeldt nog vier singles. 'Let's Do It Now' verschijnt in 1976 op het Epic-label en is opnieuw een productie van Eli. In 1982 verschijnt de 12"-single 'I Need It Bad' op het Pezza-label en daar luister ik op dit moment naar. Het intro klinkt veelbelovend maar is qua disco een heel eind verder dan 'Got To Get You Back'. In 2009 verschijnt op Goniff de single 'I'm Ready To Give Up My Love' dat oorspronkelijk in 1976 is opgenomen. Ook vermeldt het een heruitgave van 'Got To Give You Back' met een nummer van The Futures op de andere zijde. Tot zover ik kan nagaan is het nooit tot een album of verzamelaar gekomen. Wel vraagt iemand op Discogs wanneer het volgende optreden is. Er zou dus in 2011 toch sprake zijn geweest van optredens? Het volgende optreden is komende zaterdag in 'Do The 45' als onderdeel van de Blauwe Bak Top 40.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten