Zoals ik gisteren heb geschreven, verwacht ik later deze week twintig singles uit Engeland en dat levert weer volop inspiratie voor de Week Spot. Alhoewel? De Week Spot die ik vanavond ga presenteren ligt al een tijdje in de planning. Deze plaat valt in dezelfde categorie als 'When A Man Loves A Woman' van Percy Sledge. Lange tijd moet ik niets hebben van beide nummers en het lijkt alsof ik eerst de veertig moet zijn gepasseerd eer de schoonheid bij me binnen dringt. 'Tell It Like It Is' leer ik in eerste instantie kennen van de Don Johnson-cover uit de jaren tachtig en vervolgens duikt het nummer op bij iedere goedkope verzamel-cd. Soms zelfs in een jaren tachtig-versie met erg synthetische drums. Mark biedt deze single al eens aan in de zomer en voor een iets hogere prijs. Ik twijfel dan al stevig want eigenlijk hoort die sowieso in de collectie thuis. In december verschijnt die opnieuw op zijn pagina en nu vijf pond goedkoper. Dat is het moment dat ik mijn kans pak. Het hoesje komt in eerste instantie over als Deens en dat is een extra reden. Het blijkt een Franse persing te zijn op Columbia, waar de plaat in andere Europese landen als Stateside is uitgebracht. De b-kant is verrassend upbeat en toch blijf ik terug komen bij de a-kant als mijn favoriet. Zowaar een hele kleine Top 40-hit als de Week Spot van deze week: 'Tell It Like It Is' van Aaron Neville uit 1967.
Onze hoofdpersoon heet Aaron Joseph Neville en is geboren op 24 januari 1941 in New Orleans. Hij komt uit een muzikaal nest en zal later met zijn broers Art, Cyril en Charles The Neville Brothers oprichten. Dat is pas in 1977 en Neville zit dan bijna twintig jaar in de business. In juli 1960 verschijnt zijn eerste single, 'Over You', op het Minit-label. De plaat wordt een paar maal buiten New Orleans gedraaid, maar verder dan dat zal het niet reiken voor Neville. Er zullen tot 1963 nog zes singles volgen maar geen is populair genoeg om op de R&B terecht te komen. In 1963 maakt Neville voor Airecords 'For Every Boy There's A Girl'. Er zijn verder geen platen bekend op Airecords en het vermoeden bestaat dat het eigenlijk A1 Records moet zijn en dat de drukker de '1' voor een 'I' heeft aan gezien. De plaat verschijnt eveneens op het Instant-label maar dat zijn langere uitvoeringen. De plaat wordt geen hit en Neville verhuist naar het volgende label: Par-Lo. Dat label wordt gerund door schoolvriend George Davis en bandleider Lee Diamond. In oktober 1966 verschijnt 'Tell It Like It Is' in Amerika. Met de hulp van Jewel reikt de plaat verder dan Louisiana en zal enkel door The Monkees van de eerste plek worden gehouden in de Billboard. Het is goed voor een gouden plaat en het is de enige single op Par-Lo die iets heeft betekend op de hitparade. Imperial springt in op het succes door zijn eerste single opnieuw uit te brengen en ook Instant doet in 1967 een duit in het zakje. Na 'A Hard Nut To Crack' is het in juli 1967 afgelopen met Par-Lo en Neville vindt kortstondig onderdak bij Safari. In 1968 en 1969 maakt hij drie singles voor Bell en in 1972 twee voor Mercury. 'Tell It like It Is' is dan al een jukebox-favoriet geworden en het zal rond deze tijd zijn dat Neville zijn eerste nieuwe opname maakt van het nummer om zo toch nog iets te verdienen aan de hit.
In 1977 richt hij The Neville Brothers op en daarmee schuiven wij meteen twaalf jaar op in de tijd. Aaron's duet Linda Ronstadt, 'Don't Know Much', brengt hem in 1989 weer in de schijnwerpers en zal zorg dragen voor een tweede fase in zijn solo-carrière. Neville's meest recente werk stamt uit 2016: Het album 'Apache'. Hij staat in 2006 voor de laatste keer in de 'Adult Contemporary' van Billboard met een cover van 'It's All Right' van The Impressions. Wellicht dat de jaren zeventig en later nog eens bruikbaar zijn voor een aflevering van 'Raddraaien' en dus besluit ik hier het verhaal. Morgen gaan we weer terug naar 1994!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten