Eretitel: 'Don't Look Back'

,,Niet omkijken naar het verleden". Dat is één van de 'visioenen' die ik krijg als ik in 1999 en 2000 een tijd lang rechtop slaap. Iets dat ik sinds een paar jaar helemaal overboord heb gegooid en zeker in de laatste negen jaar. Hoewel ik in het hier en nu leef, is niets leuker om op Soul-xotica terug te blikken op voorbije jaren. Soms aan de hand van een plaatje dat is gemaakt voordat ik ben geboren en andere keren een terugblik op het leven tot dusver. Ik vier over ongeveer een maand mijn 44e verjaardag en vind 'ouder worden' alleen maar leuk. De 'afstand' die ik voel tussen mezelf en de berichten over 1994 of 1999 en zelfs 2009. Hoewel het me wordt afgeraden door de 'Eretitel' ga ik eerst toch weer over mijn schouder kijken naar drie liedjes. Verder ben ik van plan om straks nog iets uit het heden tegen het licht te houden. Het beste uit twee werelden op één vrijdagavond op Soul-xotica. Was de 'Eretitel' niet verhuisd naar zaterdag? Op zichzelf wel maar ik ga morgen of zondag de laatste aflevering van 'Het zilveren goud' doen zodat ik woensdag met de Blauwe Bak Top 40 kan beginnen. Dat is weer vooruitkijken en nu driemaal tegen beter weten in terugblikken.

3. The Temptations (1965)
Het jaar 2006 is bijna letterlijk een roes. De alcoholconsumptie ligt dermate hoog dat ik het eigenlijk als één groot zuipavontuur herinner. Ik drink immers niet tot nauwelijks thuis en dus zijn alle buitenactiviteiten al gauw alcohol-gerelateerd. Deze ene woensdag staat me nog helder voor de geest: Het is een kwart eeuw nadat de wereld afscheid heeft genomen van Bob Marley. Dat zie ik terwijl ik in Zwolle loop. Het is nog de tijd van vóór Paypal voor mij en ik heb een single via de Engelse Ebay gekocht (de heruitgave van 'Rainbow Chaser' van Nirvana welke alweer jaren onvindbaar is). Geen Paypal betekent dat ik cash in een envelop naar de verkoper moet sturen. Geld wisselen doe je op het station van Zwolle en natuurlijk duik ik even de kringloopwinkels in nu ik er toch ben. Bij één zaak vind ik een verzamelelpee van Motown-nummers uit de midden jaren zestig. Thuis hoor ik voor het eerst 'Don't Look Back' van The Temptations. Ik heb me nooit gerealiseerd dat de nummer 1-hit van Peter Tosh & Mick Jagger een cover was! Hoewel dat laatste nummer is plat gedraaid door de mp3-jukebox van Wolfman Radio, moet ik bekennen dat ik hem nog steeds erg leuk vind. En dat heeft waarschijnlijk te maken met de knullige rol die Jagger speelt. Toch kies ik in 2017 voor het origineel van The Temptations voor 'Listen Carefully'. Het moet het vandaag doen met een derde plek.

2. Matrix & Futurebound ft. Tanya Lacey (2014)
Dat nummer heb ik zojuist nog even beluisterd op Youtube, maar het is niet goed genoeg voor een eerste plek. Dit plaatje neemt me mee terug naar de tijd dat het leuk was om 'Floorfillers' te doen. Het is de tijd van vóór de database waar ik tegenwoordig mijn muziek haal. Het 'werk' begint op woensdagavond. Ik ga dan door de diverse release-lijsten en ook onze vaderlandse Tipparade. Als iets potentieel leuk klinkt, ga ik vervolgens zoeken op Youtube naar een bruikbare remix. Ik besteed soms wel vier tot vijf uren aan een show van net twee uren, maar het is bovenal erg leuk! Ik denk dat ik Matrix & Futurebound gewoon van de Engelse hitparade heb getrokken. Dit drum'n'bass-gezelschap is dan, in 2014, erg populair in Engeland en ik word zojuist ook herinnerd aan 'Control'. Die kunnen we wellicht in 2019 nog eens als 'Listen Carefully' doen. Die 'Eretitel' zien we op zijn vroegst over anderhalf jaar hier terug. 'Don't Look Back', met zang van Tanya Lacey, staat vandaag op een tweede plek.

1. Boston (1978)
Ik heb over mijn schouder gekeken naar 2006 en 2014, maar voor de nummer 1 moet ik in de tijdmachine. Het is plotsklaps weer de zomer van 1992. Hangen in 'T Hokje', recensies schrijven voor de Sneeker en, o ja, nog een beetje (en steeds minder) aanwezig zijn op school. In 'T Hokje' hebben we een radio met cassettedeck staan en soms brengt iemand van ons een bandje mee. Er liggen ook een paar standaard-bandjes. Eentje daarvan is aangeleverd door Willem, de drummer van Horrible Dying (dat dan nog in de planning ligt). Als ik één mixtape mag uitroepen tot de beste? Het loopt uiteen van de folkpunk van Pigmeat via tijdloze rockliedjes (tweemaal 'Your Love' van The Outfield) tot 'Angel Of Death' van Slayer en Helloween. Boston staat ook een beetje verdwaald tussen de heavy gitaren en hoewel ik meteen méér heb met 'More Than A Feeling'(ook al stuk gedraaid maar nog steeds kippenvel als de drums invallen voor het refrein...) is 'Don't Look Back' het soort liedje dat je in 1992 nauwelijks meer op de radio hoort. 'Don't Look Back' neemt me meteen terug naar de warme zomer van 1992. Op de fiets met mijn trouwe reisgezelschap: De rode Realistic-walkman met plakband en elastiek om het klepje vast te houden.

Volgende week komt er niets van een 'Eretitel' door de Blauwe Bak Top 40. Een week later is deze rubriek weer terug als jullie me niet in de steek laten. Natúúrlijk laten jullie me niet in de steek, maar ik moest toch even de titel verwerken in de laatste zin. Over twee weken driemaal 'Don't Let Me Down'.