Ooit heette deze rubriek 'Van hit naar her'. Omdat Nederland ten opzichte van Engeland iets vooruit loopt op het gebied van de dance was het de moeite waard om de Nederlandse Tipparade binnenstebuiten te keren voor potentiële toekomstige Engelse hits. De platen in 'Van hit naar her' staan dan al vaak in de Tipparade of Top 40. Sinds een jaar ben ik daarvan afgestapt. Sinds de start van 'Afterglow' ben ik minder gefixeerd op de hitparade en al helemaal niet de Nederlandse. Ik word dinsdag wakker met een liedje dat ik al heel vaak op de radio heb gehoord maar dat me desondanks nog niet echt was opgevallen. Opeens ben ik benieuwd naar wat het is en, jawel, het is de héle grote hit van Nielson die Nederland al een half jaar in de greep houdt. Zo ben ik even op de site van de Top 40 en kijk ik ook even in de Tipparade. Daar zie ik de nieuwe nummer 28 en als een magneetje trekt de 'soundfile'. Ik klik het aan en ben binnen de kortste keren in de database. Het liedje zit in 'Tuesday Night Music Club' en ik heb het gisteren zelfs tweemaal in een uur gedraaid ('doing a John Peel', zoals de Engelsen dat zeggen). Ik publiceer deze aflevering van 'Hier en nu' bewust na middernacht zodat ik de actuele stand van het nummer kan geven. Het stijgt in de tweede week Tipparade van 28 naar 14 en dus kan die wel eens héél groot worden? Mijn plaat van het moment heet 'Faraway Look' en is van de Engelse zangeres Yola.
Wat maakt iets nou tot een 'tune'? Volgens mij is het iets heel persoonlijks maar vaak een combinatie van een aantal noten of akkoorden die de hersenen als 'prettig' ervaren. Dat klinkt zweverig en kan op allerhande muziek worden toegepast. Toch kan ik enkele dingen duiden die het voor mij tot een 'tune' maken. Eentje daarvan is dat een liedje niet vaker dan twee keer een refrein bevat. Als couplet 'A' is, refrein 'B' en brug 'C' dan zijn de meeste liedjes A-B-A-B-C-B. Het laatste refrein wordt vaak herhaald en soms nog met een verhoging van de toonsleutel. Ik vind de liedjes met twee refreintjes veel krachtiger en zetten me eerder toe om het opnieuw te draaien. 'Faraway Look' heeft tweemaal een refrein en binnen drie minuten is het hele verhaal verteld.
Yolanda Quartey is de naam van dit 35-jarige meiske. Nou ja... meiske? Ze is met alle respect het beste te beschrijven als 'groot' en daarin moeten we die malle Mika toch gelijk geven: De grote dames mogen er zijn! Ze groeit op in een omgeving van jazz en als tiener komt ze terecht in de breakbeat-scene. Dat is een vrij logisch gevolg want Yola komt uit Bristol en dat biedt onderdak aan de meest invloedrijke breakbeat- en triphop-acts uit Engeland. Ze is leadzangeres van Phantom Limb en heeft tot dusver een EP uitgebracht. Precies een maand geleden is haar eerste langspeler uitgekomen: 'Walk Through Fire'. Het titelnummer heeft twee weken geleden slechts één week op 83 in de Engelse hitparade gestaan. Nederland lijkt nu het voortouw te nemen met 'Faraway Look'.
Als ik in 2005 of 2006 kennis maak met Sharon Jones & The Dap Kings ben ik blij verrast. Ik wist niet dat het mogelijk was om anno nu met een rauw soul-geluid uit de jaren zestig te komen. Sindsdien is het een 'toontje' geworden, zeker na de release van 'Back To Black' van Amy Winehouse, dat me nog maar zelden uit mijn stoel laat springen. Yola geeft met 'Faraway Look' eveneens een knipoog naar de jaren zestig en toch klinkt dit in mijn oren zó anders dan bijvoorbeeld Paloma Faith (die ik toch wel een beetje 'plastic' vond klinken) dat ik graag mijn best wil doen om deze plaat omhoog te duwen. Ze zal de komende weken vaste gast zijn in mijn 'digitale' radioshows en misschien ga ik ook wel even kijken of het als vinylsingle beschikbaar is. Als 'beat ballad' past het in de Blauwe Bak!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten