maandag 25 maart 2019

Verticaal vijf letters: Zondag 24 maart



,,Voor jou is het waarschijnlijk een belangrijkere datum dan voor mij". Ja, die reactie had ik wel verwacht en is ook helemaal niet erg. Op 2 april vier ik dat ik tien jaar zonder de drankjes ben en wilde dit vieren met een strandwandeling op de zondag erna. Toch kan ik momenteel geen leuke aanbiedingen met treinkaartjes vinden en komt het me verder ook niet erg gelegen deze maand. We hebben in principe afgesproken dat ik zondag 7 april naar Leiden kom en bedenk donderdagmiddag dat het wellicht leuker is om drie weken later te gaan. Ik wil haar een sms sturen als ik zie dat zij een bericht heeft gestuurd. Ze heeft zich vergist in de datums en is 7 april in Steenwijk, maar deze zondag kan het wel. Ik lees het eerst verkeerd en geef het verkeerde antwoord. Prima! We kunnen het deze zondag ook vieren op de Woldberg! Naderhand blijkt dat ze zich helemaal heeft vergist. Op 7 april is ze wel in Leiden en deze zondag is ze in Steenwijk en... het lijkt haar ook een leuk idee om te gaan wandelen! Zo stap ik zondagmiddag op de fiets en ga meteen al 'toeristisch' naar Steenwijk. Ik ben al een tijd niet meer over het Holtingerveld geweest. De winter heeft het split op het fietspad goed gedaan! Langs de kazerne door de bossen naar Kallenkote en dan via mijn oude bezorg-wijk naar de Torenlanden waar haar moeder woont. De wind is een beetje fris maar met het zonnetje hoog aan de hemel hoor je ons niet klagen!

W. moet eerst langs het station om haar ov-kaart op te waarderen. Dat biedt nóg een kans: De voetgangersbrug over het spoor. Ik heb een tijdje wekelijks over de brug kunnen lopen en kunnen genieten van het uitzicht. Vervolgens hou ik me weer krampachtig vast en durf niet om me heen te kijken. Als ik mijn voeten niet op de grond heb, ben ik geen held. Deze keer merk ik dat het weer 'ouderwets' is. Ik kan weer rondkijken zonder mijn handen aan de reling te houden! Door de wijk Woldmeenthe lopen we naar het Woldmeenthepad. Dat is een redelijk 'nieuw' pad vanaf de Eesveenseweg in Steenwijk tussen de Woldmeenthe en het industrieterrein (met MacDonalds) van de Woldmeentherand. Het loopt naar de spoorlijn en volgt deze tot de overweg bij Tuk. Een mooi verhard pad waar ik graag mocht vertoeven. Ik denk dat het rond 2005 is geopend. W. begint over de uitkijktoren. Ze mag van mij, maar ik blijf op de grond! Ze ziet ervan af en we gaan het tunneltje onderdoor en het bos in. ,,Ik wil naar dat bepaalde stukje heide", zegt ze opeens. Ze vertelt dat ze daar recent met haar moeder is geweest maar kan niet meer precies ontwaren waar het is geweest. Ik ken wel een stukje heide nabij de Woldberg maar dat is een andere richting dan dat zij uit wil. Ik moet zelfs bekennen dat ik me bij vlagen weer net zo 'vreemdeling' voel in het bos als in het begin dat ik in Tuk woonde. Omstreeks 2011 kende ik ieder hoekje van het bos. 'Het huis met de toren' is eerst al een goed uitgangspunt. Op de foto naderen we het bewuste huis dat blijkbaar leeg staat. Als iemand me wat geld wil lenen, ben ik bereid om nog eenmaal te verhuizen en Uffelte te verlaten! ,,Het is bij het landgoed", herinnert ze zich opeens. Dan blijf ik even stil staan. Alles leuk, best en aardig, maar... we moeten straks ook weer terug naar Steenwijk. Een eindje lopen vind ik leuk maar ik ga geen twintig kilometer lopen voor een heideveld.

Opeens ziet ze overal het heideveld en ben ik blij dat we niet verder richting De Eese zijn gegaan. Traditiegetrouw hoort een bezoekje aan Fredehiem bij een wandeling op de Woldberg. Fredeshiem is een vakantiepark met bungalows en een restaurantje. W. gaat aan de warme chocolademelk en ik heb zin om te kauwen. Een koffie met heerlijk appelgebak voor mij. Het is omstreeks half zes als we weer in de benen gaan. Ik zou eigenlijk nog langs een winkel moeten, maar... het is zó ontspannen dat het bijna vakantie lijkt en ik ga vanavond graag aan een broodje pindakaas dn dat ik me nu moet gaan haasten. Via de Onderduikersweg lopen we terug naar Steenwijk. Om kwart over zes stap ik op de fiets en ben even voor zeven uur weer terug. Het afscheid is niet heel groots want we zien elkaar over vijf weken weer in Leiden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten