Wederom geen platenhoesje maar een foto uit het archief boven de brief aan het oude jaar. De aanhef is zonder meer waar voor 2018 als we het meteorologisch bekijken, maar dat bedoel ik niet met 'warm'. Het nieuwe jaar is ruim drie uren geleden begonnen, maar ik heb dat gevoel niet. Het is alsof 2018 geruisloos is over gegaan in 2019 en misschien wil ik dat juist ook wel. In deze afscheidsbrief aan 2018 zal ik uitleggen waarom ik graag wil dat 2019 een XL-versie wordt van 2018.
2017 was een ondeugend jaar, 2016 een magisch jaar. In verhouding is 2017 'zwaar' geweest en ook 2018 is niet meteen smetteloos. Dan gebeurt er iets op financieel vlak dat betekent dat ik opeens wat meer adem krijg en dan gaat het opeens van een leien dakje. Het werk gaat lekker, de radioshows blijven inspireren en zo nu en dan een mooi eindje fietsen. Hoewel? 2018 is van zichzelf erg warm geweest en daar heb ik niet altijd even goed tegen gekund. Als ik zaterdag heb gewerkt, kom ik op zondagmiddag vaak niet verder dan het terras. Als ik in 2016 goed en wel in Uffelte woon wens ik maar één ding: 'Rust in de tempel'. Ik wil lekker in Uffelte wonen, leuk werk doen en geen zorgen te hoeven maken om het ene of het andere. In 2016 willen bepaalde instanties me niet met rust laten en ook 2017 heeft talloze kopzorgen. En 2018? Probleemvrij? Niet helemaal, maar in ieder geval zó rustig dat ik het overzicht kan behouden. Een lijn die ik graag wil doorzetten in 2019. Als ik een beeldbepalende foto moet uitzoeken voor 2018, dan grijp ik terug naar de vakantie. De vakantiemodus is al snel verdwenen als ik weer aan het werk ben, maar het ontspannende is gebleven en dat is ook al vóór de vakantie aanwezig. Het enige dat ik 2019 wil vragen is om ietsje minder warm te zijn qua weer, maar qua innerlijke warmte kan ik er niet genoeg van krijgen. Ik ga je als een fijn jaar herinneren...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten