maandag 24 december 2018

Week Spot: Dionne Warwick(e)



Ik heb zojuist nog even diep moeten graven omdat er me iets van bij staat, maar nee... Dionne Warwick is in de loop der jaren vaak genoemd op Soul-xotica maar nimmer als Week Spot. Ik twijfel even bij 'Just As Long As We Have Love' met The Detroit Spinners. Ik heb het plaatje toen wel in de Blauwe Bak Top 100 gezet vanwege het 'gemis' van de single van Carolyn Leacock & The Outfit. Dat plaatje arriveert evenwel in begin december van 2014, maar dat is te laat voor de Top 100. Het gaat vaak over 'All The Love In The World', Dionne's single uit 1983. Deze heb ik gekocht in 1991 en is dus terug te vinden in '20 Years Ago Today', 'Het zilveren goud' en is ook nog eens te gast geweest in 'Raddraaien'. Nu dan eindelijk een Week Spot voor deze geweldige zangeres. Het is de nummer acht in de Blauwe Bak Top 100: 'Move Me No Mountain' van Dionne Warwicke uit 1975. Nu weer eens met die extra 'e' op het eind.

Ik wil dit bericht graag kort houden. Ik weet niet of ik ooit heel diep op de materie ben in gegaan, te meer omdat 'All The Love In The World' vooral een plaatje is met persoonlijke herinneringen. Ik ben een beetje achterop gekomen qua slaap en ga morgen naar Friesland. Ik wil dus een beetje goed uitgeslapen zijn daarvoor en ga dus zo dadelijk naar bed. Voor wat betreft de Top 100: Waarschijnlijk dat ik deze woensdag en/of donderdag ga publiceren. Eerst eens zien hoe vroeg ik morgen wakker ben en hoeveel tijd ik nodig heb voor de voorbereiding.

Dionne's achternaam wordt vaak verschillend gespeld. Vreemd omdat haar zus altijd Dee Dee Warwick zal heten en niet Dee Dee Warwicke. Dat de ene platenmaatschappij haar Warwicke noemt en de andere Warwick zou nog iets zijn dat ik kon begrijpen. Ook als er meer dan een paar maanden tussen de verschillende releases zitten. De Engelse divisie van Warner Bros. houdt in 1975 niet een vaste lijn aan in de spelling van haar naam. Ik heb ook 'Track Of The Cat' uit eind 1975 en deze vermeldt Dionne Warwick op het label. Beide persingen van 'Move Me No Mountain' vermelden de extra 'e' op het einde. Beide persingen? Ja, de bovenstaande is de eerste persing die ik in de koffer heb zitten. Het is oorspronkelijk een b-kant en een paar maanden later verschijnt het als a-kant. De eerste persing heeft een 'solid centre' en de tweede een 'hartje' dat je kan uitdrukken voor de jukebox. 'Mountain' is erg gewild op dit moment en heeft een hagelnieuwe re-issue gekregen dit jaar. Ik heb zitten twijfelen want mijn exemplaar is redelijk uit het lood geslagen. Originele singles zijn daarentegen aan de prijs. Toch geeft dit het nummer ergens meerwaarde, het wordt nóg dromeriger en iets surrealistisch. Het is het ballade-werk waarmee Dionne beroemd is geworden, maar nu op de band gezet met een aantal kopstukken uit de onafhankelijke scene van Detroit. Hoewel ze een jaar eerder platen heeft gemaakt met The Detroit Spinners, een voormalige Motown-groep, en zelf niet voor Motown zal uitkomen, kan ze voor haar Warner Bros.-werk rekenen op hulp van enkele Motown-kopstukken.

'Move Me No Mountain' is van een absolute schoonheid en de ideale slotnoot voor alweer een jaar aan Week Spot's. Ik ben klaar om een achtste jaargang in te gaan!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten