zondag 23 december 2018

Blauwe Bak Top 100: 21-30



De buienradar zag er nog zo positief uit vanmorgen, maar ook deze heeft het blijkbaar wel eens mis. Het zou vanmiddag droog zijn in Uffelte maar volgens mij heeft het aan een stuk door geregend. Jammer want ik heb nog een kleine missie. Met woonwerkverkeer op donderdag, vrijdag en zaterdag kom ik twintig kilometer tekort voor de 7000 kilometer van dit jaar en dat had ik graag vanmiddag goed gemaakt. Maar... we hebben immers nog een week en het is niet van levensbelang. Nu ga ik verder met de nummers 30 tot en met 21 uit de Blauwe Bak Top 100. Morgen presenteer ik de nieuwe Week Spot en dat is de hoogst genoteerde plaat die nog geen Week Spot is geweest. Met andere woorden: De top 7 zijn allemaal voormalige Week Spots.

30. Got To Testify-Cornelius Brothers & Sister Rose (Frankrijk, United Artists UP 35741, 1974)
Ik heb het afgelopen jaar verschillende malen een voordelige 'upgrade' kunnen krijgen van 'Too Late To Turn Back Now', maar ik hou het bij mijn getergde styreen met 'distortion'. Zelfs al hoor ik een 'schoon' exemplaar, dan hoor ik tegelijk de beschadigingen op mijn single. Voor 'distortion' of andere problemen hoef ik bij deze Franse persing van 'Got To Testify (Love)' niet bang te zijn. Het is een plaatje dat ik zorgeloos keer op keer kan draaien en doe dit met veel plezier.

29. Don’t Go-Linda Jones (US, Turbo TU 021, 1972)
De huidige Week Spot. Met de nieuwe Week Spot van morgen bestaat de volledige top tien uit platen die Week Spot zijn geweest. Meer zeg ik niet.

28. The Finger Pointers-Choice Four (Frankrijk, RCA Victor APBO 0315, 1974)
Soms loont het om even verder te zoeken. Ik zie en hoor de Amerikaanse persing in een mailing en kijk dan even op 45cat. Blijkt het plaatje ook in Frankrijk te zijn uitgebracht! Ik kies dan voor vinyl met een fotohoesje en heb daar geen spijt van gehad.

27. You Just Can’t Win-Gene & Jerry (US, Mercury DJ 306, 1971)
Ik moet die elpee van Simtec & Wylie weer eens tevoorschijn halen. Mijn herinnering zegt dat de originele ietsje beter is dan Gene & Jerry, maar ik neem daar genoegen mee. Eindelijk eens op single en dat is het belangrijkste!

26. Too Proud To Let You Know-The Relations (US, Demand D-501, 1967)
Een apart plaatje dat me meteen fascineert. De a-kant is niet mijn kop thee en de b-kant aanvankelijk ook niet. Toch draai ik die laatste geregeld op Youtube en besluit dan toch de zes pond te steken in de single. Sindsdien is het een echte favoriet geworden. Een beetje gedateerd en knullig voor 1967 maar wel ontzettend lekker in mijn beleving.

25. You Mean Everything To Me-Black Ivory (US, Buddah BDA 561, 1977)
Eentje uit de '5-4-3-2-1' van de vorige kerst. Een stuk meer 'mellow' dan 'You And I', maar wel een plaatje waarvan ik ontzettend ben gaan houden. En dat in zekere zin een trend in zet voor de platen uit dit jaar.

24. Eavesdropper-Edwin Starr (UK, GTO GT 65, 1976)
Ik porbeer het een beetje kort te houden want mijn wekker gaat weer over vijf uurtjes. Morgen gaan we de PostNL helpen op een extra bezorgdag, hoewel ik me niet kan voorstellen dat het een lange dag gaat worden.

23. Good Times-Edie Brickell (US, Geffen GEFS7-19273, 1994)
Het duurt even eer ik eraan kan wennen. Ik associeer Edie Brickell niet meteen met de Blauwe Bak maar door de ogen van de Carib-soul is deze gewoon perfect.

22. My Great Loss-Charles Smith & Jeff Cooper (US, Seventy Seven 106, 1972)
Geen gospel in deze Top 100 hoewel deze van de heren Smith en Cooper er tegenaan hangt. Het is eerder een vorm van ongeloof in een kerkdienst. De ik-persoon is zijn geliefde verloren en terwijl Jeff Cooper de woorden van de dominee zingt, kan Charles Smith niet geloven dat God zijn liefje niet terug stuurt naar hem. Een heerlijke Carib-slijper die zijn sporen heeft verdiend in een club in Paramaribo.

21, The World-Charles Bradley & Menahan Street Band (US, Durham DNM-102, 2007)
Onlangs is nog een 'nieuw' album verschenen van Bradley, hoewel de man zélf vorig jaar september is overleden. Er staan een paar oudere singles op, waaronder zijn sublieme coverversie van 'Heart Of Gold' van Neil Young, maar ook een paar 'nieuwe' nummers. Het album is momenteel één van de favorieten om naar te luisteren terwijl ik mijn potje kook en er niets bijzonders op de radio is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten