Zou het dan toch gisteren zijn gebeurd? Ik heb het met name na de stortbui van zaterdagmiddag even ontzettend koud. Hoewel ik naar huis de wind in de rug heb, heb ik ook het gevoel dat het bomberjack me niet warm genoeg houdt. Dan te bedenken dat ik in hetzelfde tenue wel met lagere temperaturen heb gefietst. Het is frappant maar een terugkerend verschijnsel. Ik ben vaker niet helemaal fit op oudejaarsdag en ook nu hoest en proest ik dat het een lolletje is. Tegelijk heb ik me beschikbaar gesteld om vanavond vier of vijf uren radio te maken. Maar goed... niet helemaal fit op dit moment. Dan ga ik vanavond de fietstocht door 2018 besluiten. In het laatste bericht ga ik de precieze aantal kilometers van de fiets nog even vermelden, met een boodschapje in Havelte en terug heb ik op de kop af zevenduizend kilometer gefietst in dit jaar. Vandaag begin ik pas eind september.
Zoals jullie in de vorige aflevering hebben kunnen lezen, heb ik erg genoten van de fietstochtjes naar Steenwijk. Dat krijgt personeelsuitbreiding hoewel het werk er niet meer door is geworden. Intussen lopen we al twee wijken voor PostNL in Meppel en dat zijn er vanaf woensdag vier. Mijn hulp is dus meer gewenst in Meppel. Het is lastig op elkaar af te stemmen voor de reguliere bezorgers. De post van Cycloon is even belangrijk als dat van PostNL en beide moeten dezelfde dag worden bezorgd. Als Cycloon veel heeft, kan de bezorger onmogelijk om half een bij het depot zijn. Als de PostNL dan onverhoopt ook nog veel is, zit je met een probleem. Vandaar dat ik op woensdag, donderdag en zaterdag de 'vaste man' ben geworden voor de PostNL-wijk in de Koedijkslanden. Is de fietstocht daardoor saaier geworden? Valt mee! De Overcingelaan is eens flink onder handen genomen en daar liggen de klinkers weer recht in. Ik fiets nu vaak over de Overcingelaan en Eursinge naar Veendijk en ga bij de Lokbrug het fietspad op langs de vaart. Toch nog een beetje bos op de route. De eerste gedocumenteerde fietstochtjes zijn vanuit het werk. Deze voeren me over Broekhuizen naar Ruinerwold en een tweede maal zelfs tot Weerwille. Op woensdag 11 oktober ben ik vrij en onderneem ik 's middags een 'herfsttochtje' over Dwingeloo en het Commissaris Cramerpad. In de bossen van Lheebroek geniet ik van een hapje en een drankje en daar wordt bovenstaande foto genomen. Een week later is het nog altijd schitterend weer en fiets ik naar Hoogeveen voor een flinke zwik singles. De fietstocht is minstens zo mooi en wordt een flinke bocht om!
Op dinsdag 6 november is het buitengewoon warm voor de tijd van het jaar. Helaas schiet het fietsen me wat te laat binnen en het is reeds donker als ik van huis ga. Toch voel ik halverwege een 'warme mist' zoals je die op een zomeravond kan voelen. Een magisch moment! De daaropvolgende zaterdag is het tranen met tuiten. Ik snipper even van 'The Big One' en fiets naar Diever voor dampbenodigdheden en boodschappen. Het is waterkoud en het regent. Op dinsdag 11 december is het helemaal koud! Dan ga ik naar Meppel voor een nieuwe damper. Ik heb dan pas een week de nieuwe winterjas en deze geeft een nieuwe impuls aan het 'winterfietsen'. Toch wil ik voorkomen dat deze al te vaak nat regent en dat is de reden waarom ik hem zaterdag thuis laat. Hoewel? Het heeft nóg een reden. We hebben van Cycloon jassen met een rode en een zwarte mouw. Voor PostNL dragen we een rood hesje. Je bent met twee verschillende mouwen net een kermisattractie en dus draag ik een Cycloon-broek en het hesje over een zwart bomberjack. Het rode staat weer niet zo goed bij de blauwe winterjas en bovendien wil ik niet in een tak blijven hangen met de jas. Dat moet ik nu even bezuren en dus ga ik nu dan toch weer proberen te slapen. Morgen ook een druk programma met onder andere de 'Eindstreep' en een laatste bericht van 2018.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten