Singles round-up: december 1

Nu even wat anders, Gerrit. Je hebt het hier voortdurend over platen uit je verzameling, maar... hoe zit het met je 'dampgenot'? Ik meende laatst iets opgevangen te hebben...? Ja ja, stop maar! Met de billen bloot! Ik heb mezelf in juli en augustus toegezegd dat ik zo nu en dan in het weekend een sigaartje mag roken. Nu ben ik dan ook erg blij dat ik mezelf nooit 'dat ene bokbiertje' heb beloofd, want dit werkt niet bij mij. Met andere woorden: Ik rook momenteel sigaren en wel in zo'n tempo dat shag roken bijna een goedkopere optie is. Ik damp nog steeds, maar de ervaring leert dat wanneer ik sigaren in huis heb, dat er gewoon wordt gerookt. Toch moet ik erkennen dat dampen vele malen lekkerder is en dat ik ook weet dat ik me beter voel zonder sigaren en met de damper. Wellicht dat ik in het voorjaar een nieuwe poging ga wagen. De sigaren brengen me vanavond echter wel in de stad. Natuurlijk... ik moet ook gewoon mijn boodschappen doen, maar heb ook wel zin aan een kistje senoritas. Daarom parkeer ik mijn fiets in de Woldstraat, haal eerst de kist sigaren en loop vervolgens naar de Albert Heijn. Op de terugweg naar de fiets kom ik praktisch langs De Tafel en omdat dit alweer twee weken geleden is? U raadt het al: De eerste vangst van december telt negen singles.

* Adam & The Ants- Prince Charming (NL, CBS, 1981)
Niet geheel een onbekend nummer voor mij omdat ik de elpee heb of heb gehad. Toch zal er één ding nooit veranderen in mijn platen verzamelen: Pas als ik het nummer op single heb, zit deze echt in mijn collectie. Voor vijftig cent kan ik mijn lol niet op. De single klinkt in de zachtere stukken een beetje rumoerig maar zodra meneer Mier losbarst, hoor je daar niets meer van. En, om heel eerlijk te zijn, grijp ik toch eerder naar 'Stand & Deliver' of 'Ant Rap' als ik de jaren tachtig-bak met Adam Ant-singles voor mij heb.

* Gerard Cox- Een Broekje In De Branding (NL, Philips, 1969)
Hooggespannen verwachting. Het plaatje wordt her en der zeer gewaardeerd, maar ik heb nog nooit de moeite genomen om me erin te verdiepen. Nu is hier mijn kans: De single is in nieuwstaat met fotohoesje en hoeft slechts een euro op te brengen. En dat is het ruimschoots waar! Komedie doet het goed op de Top 40 van 1969, maar in tegenstelling van dat verschrikkelijke 'Harm Met De Harp' van Henk Elsink is 'Een Broekje In De Branding' na 46 jaar nog altijd spitsvondig en eigenlijk ook best leuk. Een 'novelty' voor in de jaren zestig-bak.

* Dead Or Alive- Lover Come Back To Me (NL, Epic, 1985)
Voor vijftig cent wil ik wel even 'gokken', want 'Lover Come Back To Me' is niet in mijn geheugen gegrift. En ik heb zo'n muntje wel eens minder geïnvesteerd. Het is meteen wel duidelijk waarom deze niet zo groot is geworden als 'You Spin Me Round', maar ik zal altijd een voorliefde koesteren voor 'underdogs' en in die categorie kan ik deze Dead Or Alive-single ook wel scharen. Die ga ik binnenkort eens fijn draaien in 'The Vinyl Countdown' en ben nu al benieuwd naar de reacties. Ik kan me voorstellen dat menigeen deze plaat in jaren niet heeft gehoord.

* Devo- Be Stiff (UK, Stiff, 1978)
'Duur' is een rekbaar begrip. De duurste singles in de handel van Bart zitten omstreeks de vijf euro en deze gaat voor de helft van dat in de bakken. Ook geen slechte aankoop: Het is de Engelse persing op geel vinyl van dit 'volkslied' van Stiff, geproduceerd door niemand minder dan Brian Eno. De single staat omgekeerd in het schap en ik ontdek pas thuis dat 'Be Stiff' het 'prijsnummer' is, maar de b-kant heeft me uitgenodigd tot aankoop. Volgens mij heb ik 'Social Fools' wel eens voorbij horen komen bij een Wolfman-collega. Wat geldt voor meerdere singles uit deze punkjaren gaat ook op voor Devo: Een uitstekende 'double-sider'. En wat is die nu precies waard? Meer dan de betaalde twee-en-een-halve euro. Dat kun je wel stellen! Er staan vier van deze bewuste singles op Discogs. De goedkoopste is zeven euro, maar die is qua staat niet te vergelijken met de mijne. Ik mag concluderen dat deze single in de huidige staat omstreeks de vijfentwintig euro zou kunnen opbrengen. Hij blijft echter gewoon in mijn verzameling, maar het is leuk om te weten...

* Ella Fitzgerald- Desafinado (NL, Verve, 1962)
Ik ben zuinig op mijn fans! Eentje vraagt regelmatig om dit nummer van Ella Fitzgerald en moet haar keer op keer teleurstellen. 'Heb ik niet', is het meest vervelende dat ik regelmatig moet verkondigen in mijn shows. Met deze 'Desafinado' ben ik echter zeer in mijn nopjes. De enige mogelijkheid die ik tot dusver had, was de instrumentale versie van de heren Byrd en Getz en ik moet zeggen... ik vind deze van Ella beter! Voor een anderhalve euro met een fraai fotohoesje is hier andermaal het bewijs dat platen verzamelen geen dure hobby hoeft te zijn. Lang leve De Tafel!

* Eddie Hodges- I'm Gonna Knock On Your Door (NL, Cadence, 1961)
Het lijkt alsof ik iets heb gemist. Omstreeks 1990 worden topbedragen betaald voor singles van The Shadows in neutrale hoesjes. De drie-en-een-halve gulden van destijds zou nu, in vergelijking met bijvoorbeeld mijn 'This Is My House' van The Moody Blues, op zestig euro moeten zitten, maar daar koop je tegenwoordig een koffer vól Shadows-singles van. 'Rock & roll' uit de vroege jaren zestig met fotohoesjes doen topprijzen bij Golden Years in Sneek, omstreeks 1992. Als ik rond kijk op Marktplaats en dergelijke lijkt het alsof die singles nooit in prijs zijn gestegen. En Bart doet daar vrolijk aan mee. Eerder dit jaar kon ik jullie al een EP van Little Richard presenteren waarvan alleen het fotohoesje het al waard was om in te lijsten. Nu kom ik deze van Eddie Hodges tegen met de originele Nederlandse fotohoes. Okay... het is wat gescheurd aan een kant, maar niet beschreven en het toont een fraaie foto van jongeheer Hodges. Een euro! De plaat oogt alsof die even in de zon heeft gelegen, maar 'does not affect play' om met Engelse soul-dealers te spreken.

* S Express- Superfly Guy (NL, Rhythm King, 1988)
De Tafel kent een 'inloop'-etalage. Het spul is dus ten allen tijde te koop. Op een rek aan de rechtermuur staan een paar platen uitgestald en het is met name dit hoesje dat mijn nieuwsgierigheid wekt. Het is dus de opvolger van 'Theme From S Express' dat daar voor een euro schaars zonlicht staat te vergaren. Voor een euro mag die mee! Ook hier geldt dat het niet erg verbazingwekkend is dat het niet zo hoog heeft gescoord als 'Theme From S Express', het is namelijk meer van hetzelfde.

* Silver Convention- Save Me (NL, Papillon, 1975)
Henk woont al een paar jaar in Denemarken maar houdt in december 1989 een paar weken vakantie in Jutrijp. Hij kijkt toe hoe zijn kleine broertje ook al driftig aan het bouwen is aan een platenverzameling en op een zaterdagmorgen gaan we samen naar de vlooienmarkt in de Veemarkthal. Omdat ik een beetje krap bij kas zit, krijg ik twee singles van hem en dat zijn 'Alive' van The Bee Gees en 'I Put A Spell On You' van Creedence Clearwater Revival. In 'ruil' daarvoor beloon ik hem een week later met 'The Walls Fell Down' van The Marbles, want ook Henk heeft een omvangrijke Bee Gees-collectie, maar deze ontbreekt. Ik sta naast mijn grote broer als deze een paar singles op de kop tikt en met eentje blijkt hij bijzonder gelukkig te zijn: 'Fly Robin Fly' van Silver Convention. Zesentwintig jaar later koop ik deze 'Save Me' van Silver Convention en kan geen andere reden bedenken dan de prijs: Het is namelijk vijftig cent. Maar... als ik het plaatje opzet, ontstaat een tweede en voornaamste reden. Het is namelijk een erg leuk nummer. Misschien wel een beetje 'toekomstmuziek' want ook tegenwoordig zijn er legio dance-hits met 'instrumentale' coupletjes en een simpel refrein.

* Carly Simon- You're So Vain (NL, Elektra, 1972)
De etalage valt me op na de voorlaatste aankopen. Ik zie Carly Simon op het rek staan en loop weer naar binnen. Een snelle inspectie en de single staat weer in de etalage. Er is 'iets' met mijn oude exemplaar. Het is niet meer te draaien. De fotohoes heb ik een jaar geleden nog eens leeg gekocht bij een kringloopwinkel, maar deze is niet in een mooie staat. Het hoesje uit de etalage is beter, maar de plaat lijkt op het eerste gezicht niet veel soeps. Ik heb hem dan nu uiteindelijk toch gekocht en... ik kan tevreden zijn over mijn ogen. Ik heb de single beter gehoord dan dit, maar qua fotohoes gaat het waarschijnlijk niet beter worden. En ach... al zou ik het met dit exemplaar moeten doen voor de rest van mijn leven?