Ik hoef slechts twee singles verderop te zijn in de jaren zestig-bak met 'Michelle' van The Overlanders en bereid me al voor op een Amerikaanse artiest met een Nederlandse connectie. Dat zou Buck Owens zijn die in 1970 een grote hit heeft met 'Amsterdam', alleen bekijk ik het label nog eens goed en dan valt me iets op. 'It's A Monster's Holiday' is de eigenlijke a-kant, maar het nummer staat in de jaren zestig-bak vanwege de keerzijde. 'I've Got A Tiger By The Tail' stamt uit 1965 en is in dat jaar ook opgenomen door Dave Berry als b-kant voor 'Little Things'. De a-kant komt tóch echt uit 1974 en heeft dus niets te zoeken in de jaren zestig-bak. Ik ga voor de volgende en dat is 'Allegheny Moon' van Patti Page. Daarvan heeft de keerzijde weer een Nederlands tintje. 'Unlisted', wordt te pas en te onpas gebruikt door Northern Soul-handelaren om de plaat nóg obscuurder te maken. Het zou ook van toepassing kunnen zijn op deze single, buiten dat de liedjes algemeen bekend zijn. De Raddraaier van vandaag is 'Allegheny Moon' van Patti Page (1956).
Om maar met de deur in huis te vallen, het is me al eerder opgevallen dat Nederlandse Mercury-singles uit de eind jaren vijftig vrijwel niet te vinden zijn op 45cat. Dit vermeldt eentje uit 1960 als vroegste single van Patti Page welke in Nederland is geperst. De combinatie van 'Allegheny Moon' en 'Mama From The Train' lijkt niet te bestaan, maar is toch écht geperst door de firma C.N. Rood. En dan hebben we het over de latere platenmaatschappij CNR. De distributie van Mercury zal in het midden van de jaren zestig komen te liggen bij Phonogram. Beide nummers zijn grote Amerikaanse hits in 1956 en aan het label te zien, is deze dan ook in 1956 voor de Nederlandse markt geproduceerd. Als we het dan toch direct over de plaat hebben, kan ik ook wel het 'waar en wanneer' doen. Welnu, begin volgend jaar komt deze plaat weer aan bod in 'Het zilveren goud', want ik heb deze in april 1991 gekocht bij Sunrise in Sneek. Gewoon nieuwsgierigheid en dat mag voor een gulden!
Clara Ann Fowler komt op 8 november 1927 ter wereld in Claremore in Oklahoma. Haar familie is arm als een kerkrat. Vader werkt aan een spoorlijn en moeder en oudere zussen werken op de katoenvelden. De Fowler's hebben geen geld voor stroom en dus kan je 's avonds geen boeken lezen. Haar jeugd brengt ze door in Foraker, Hardy, Muskogee en Avant in Oklahoma en volgt haar onderwijs aan de 'high school' in Tulsa. In 1945 slaagt ze hiervoor. Even daarvoor is ze begonnen met zingen. Ze doet dat bij het orkest van Al Clauser: The Oklahoma Outlaws, dat een residentie heeft bij radiostation KTUL. In 1945 zet KTUL haar in het stralend middelpunt van een show dat wordt gesponsord door melkfabriek Page en hierdoor is ze aardig snel bekend als 'Patti Page'. In 1946 komt saxofonist en bandkleider Jack Rael naar Tulsa en is ook onder de indruk van Page. Hij zal later hgaar persoonlijke manager worden. Met Rael's band The Jimmy Joy Band toert ze door Amerika en de band komt in 1947 tot een halt in Chicago. Page doet daar werk met Benny Goodman en dit resulteert in een contract bij Mercury. Daar wordt ze belangrijkste zangeres. In 1948 brengt ze 'Confess' uit. Tijdens de opnames van de plaat zijn de achtergrondzangers in staking en zo wordt Page de eerste die middels de 'overdub'-techniek haar eigen plaat van achtergrondvocalen voorziet. 'Confess' is haar zesde single en de eerste die doorbreekt op de Billboard. In 1950 zal ze 'Tennesse Waltz' aan de band toevertrouwen. Het nummer zélf groeit uit tot een 'evergreen' in de populaire muziek, maar Page' uitvoering geldt nog altijd als de meest definitieve.
In 1956 brengt ze maar liefst vier singles uit. 'My First Formal Gown' en 'Repeat After Me' doen weinig tot niets. 'Allegheny Moon' zal als 28e eindigen in de lijst van bestverkochte singles van 1956. Het piekt op 2 in de Billboard en 6 in de Cashbox. Het nummer is geschreven door Al Hoffman en Dick Manning. De plaat is buiten Amerika eveneens een grote hit in Australië. Onder andere Anne Murray en Guy Mitchell zullen het nummer later in hun loopbaan nog eens opnemen. 'Mama From The Train' heeft een klein Nederlands tintje. Het komische nummer van Irving Gordon gaat over een moeder-figuur dat met een mengelmoes van Pennsylvania, Nederlands en Engeland een eigenaardige taaltje creëert. Het nummer wordt in de decennia erna nog vaak op de hak genomen, onder andere door Homer & Jethro. Dat duo is mij tot april volledig onbekend, maar een radio-collega heeft me ertoe gebracht dat ik de liedjes van de 'thinking hillbillies' erg kan waarderen. Spitsvondig en geestig, vooral hun parodieën van bestaande liedjes zijn hilarisch.
De rock & roll barst los als Patti in de hitparade staat met 'Allegheny Moon', maar aanvankelijk heeft ze weinig last van de wilde muziek. Pas in het midden van de jaren zestig beginnen haar hits op de Billboard in kracht af te nemen. Gezien Page dan al een beetje met de country heeft 'gespeeld', is het een logische stap om haarzelf daarop te concentreren. Met als gevolg dat ze in de jaren zeventig en tachtig vooral haar hits heeft op de country-lijst van Billboard. Ze heeft nog een paar Billboard-hits met liedjes die bekender zijn in andere uitvoeringen: 'Almost Persuaded', 'Gentle On My Mind', 'Little Green Apples' en 'Stand By Your Man'. Haar laatste hit op de US Country is 'My Man Friday' uit 1982. Page blijft nog jaren actief in de muziekbusiness en ondanks haar hoge leeftijd blijft ze jong van geest. In 2008 neemt White Stripes een versie op van 'Conquest', een nummer waarmee Page in 1952 een hit heeft gehad. Het telefonische dubbel-interview tussen White en Page levert 'mooie radio' op. In september 2012 zet ze een punt achter haar tournee en laat via haar website weten dat het vanwege gezondheidsredenen is. Op Nieuwjaarsdag 2013 overlijdt ze in een bejaardenhuis in Ericinitas in Californië. Aandoeningen aan haar hart en longen doen haar op 85-jarige leeftijd de das om. Ze ligt begraven in San Diego.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten