Ik hoop dat de wensen goed zijn uitgekomen en iedereen onvergetelijke kerstdagen heeft gehad. Die van mij zijn uiterst geslaagd. Eerste Kerstdag bij mijn zus en vandaag met moeder. Om twintig over tien ben ik weer thuis, veertig minuten vóór 'The Vinyl Countdown' en bemerk dan dat mijn collega verstek heeft laten gaan en de 'jukebox' speelt. Ik ga dus om half elf maar meteen de lucht in en heb zo een half uurtje extra om mijn jaren tachtig-singles te draaien. Nu voel ik de vermoeidheid komen, maar heb mezelf de discipline opgelegd om nog wel te publiceren. Hierbij dus het eerste deel van de top twintig en morgen de top tien.
20. Stop-Lonette (US, M-S 208, 1968)
'Veil Of Mystery' klinkt al erg aardig in mijn oren. Toch raadpleeg ik Discogs even om te kijken wat zoiets mag kosten en ontdek dan dat de b-kant, 'Stop', nogal gewild is bij vooral Duitse dj's. Als ik het nummer via Youtube hoor, val ik meteen in katzwijm en zet hoog in op de plaat (die voor Discogs ongeveer hetzelfde doet). Het is een moeilijke veiling, want er is concurrentie. Toch win ik de plaat na verloop van tijd. Gaandeweg leer ik het verhaal kennen van Lonette welke beter bekend is als Lonette McKee. Ze maakt in 1974 een, door insiders gewaardeerd, album voor Sussex, maar breekt in de tweede helft van de jaren zeventig door als actrice. Niet voor te stellen dat Lonette pas veertien was toen ze 'Stop' op de plaat zette! Toch is het vooral het arrangement van de heren Theodore en Coffey dat mij in lichterlaaie zet.
19. Won't You Come Back Home-Pauline Shivers (US, O-Pex OP 111, 1969)
Je wordt 'wel eens lid' van een groep op Facebook en dat is eveneens het geval met 'Five-A-Day'. Het is de pagina van een handelaar die maximaal vijf singles per dag publiceert en in veel gevallen gaat het dan om meerdere exemplaren. Toch vis ik in eerste instantie achter het net met Pauline Shivers, maar gelukkig biedt de Amerikaanse Ebay talrijke alternatieven. Een plaat die onder liefhebbers in de lift zit, maar het hoogtepunt nog lang niet heeft bereikt, hoewel de plaat al lang niet meer voor dubbeltjes en kwartjes gaat. 'Won't You Come Back Home' kan niet anders worden omschreven als 'sophisticated soul'. De klasse straalt ervan af en voelt qua productie meer jaren zeventig aan dan zestig. Eentje voor in het rijtje van 'One Moment' van Sheryl Swope als het aan mij ligt!
18. Stop Hurting Me Baby-Purple Mundi (UK, Cat OSV029, 1972, re: 2011)
Outta Sight-heruitgaven blijven over het algemeen wel aardig lang beschikbaar, maar voor deze Purple Mundi komt het einde in zicht. Wellicht ook omdat recent nog een 'slecht' origineel is verkocht voor 750 Engelse ponden. Het mag duidelijk zijn: Deze plaat krijg je origineel niet voor een schijntje en toch is het nummer zó goed dat het in ieders' koffer moet. Wellicht een beetje 'crossover' qua intro, maar de rest van de plaat wordt erg genoten in Northern Soul-kringen.
17. Wayward Dream-Annette Poindexter (US, Twinight TWI 132, 1970, re: 2007)
Ik heb hem woensdag al genoemd... in sommige gevallen doet het pijn om deze Top 100 samen te stellen, van de nummer 15 zie ik mezelf genoodzaakt om de b-kant helemaal weg te laten. Bij Annette Poindexter moet ik wel een keus maken en dat draait erop uit dat 'Wayward Dream' in de Top 20 mag en het meer funky 'Mama' niet. Overigens is dit weer een uitgave van Numero Music Group van de single-box om 'Lunar Rotation' kracht bij te zetten. De single zélf is erg in trek en het lijkt alsof er een trekker is gereden over de complete oplage van die single. Dan liever een goedkoop origineel dat wel goed klinkt?
16. Get My Jesus On Your Side-Gospel Nikias (US, K&B 3434, 1976)
De hoogst genoteerde gospel en een 'dream come true'. Ik gebruik onder andere het video-kanaal van Divine Chord Gospel Show als leidraad voor het gospel-verzamelen en daar staat deze ook tussen. Ik meen even dat het een 'idiote' veiling word en zetel mezelf op een fors bedrag, maar nog steeds tientallen dollars onder de eigenlijke waarde. Dan biedt vervolgens niemand meer en krijg ik deze plaat relatief goedkoop in de schoot geworpen. De keerzijde is vreemde 'country', maar de 'Get My Jesus'-kant maakt veel goed: Dit is de betere gospel-funk in mijn optiek. De groep heet naar alle waarschijnlijkheid Gospel Nakias, want die zijn wél op Youtube te vinden en klinken als dit gezelschap.
15. The Magic Of Your Love-The Majestic Arrows (US, Bandit SM 735-52, 1973)
Ik moet bekennen dat ik de plaat bij de eerste beluistering té 'over the top' vind. Drie ritmewisselingen in een lang intro moest de limiet zijn, maar dit verandert zó vaak dat je, onwetend, zou denken dat de plaat over slaat. Het plaatje blijkt een bom duiten waard te zijn en dan raak geïnteresseerd. Ik leer ook al snel het verhaal achter Bandit kennen en dat is, op zijn zachtst gezegd, erg bizar. Arrow Brown wil net zo'n gangster-leven hebben als Al Capone, maar is té eerlijk om een overval te plegen en te arm om het zelf te bekostigen. Hij 'sluit' vrouwen op in een huis en teert op hun uitkeringen en kinderbijslag. Het verhaal laat zich lezen als een film en er is, geloof ik, iemand mee bezig. Muzikaal heeft Numero een paar jaar geleden het Bandit-label onder de loep genomen. 'The Magic Of Your Love' is de 'grootste hit' van Bandit, het wordt welgeteld één keer gedraaid en The Majestic Arrows mag een elpee opnemen. Toch wordt Brown door de radiowereld uitgelachen en moet het eerste exemplaar nog bijna worden verkocht. Het verhaal maakt de plaat uiteindelijk!
14. Falling In Love With You Girl-The Star-Tells (US, Lamarr L 1002, 1971)
Soms blijkt dat ik in een andere dimensie leef van de soul. 'Falling In Love' klinkt mij als een 'hit' in de oren, maar blijkt behoorlijk 'obscuur' te zijn. Ik ben The Star-Tells al eens eerder tegen gekomen, maar toen als The Chymes en de nummer 1 van vorig jaar. Deze witte Lamarr-demo blijkt gewild en ik moet tot het uiterste gaan om de plaat binnen te slepen. Nu heb ik dan ook een pronkstukje in de koffers staan en dat blijkt andermaal uit deze veertiende plek.
13. It Ain't No Big Thing-The Electrons (US, Date 2-1575, 1967)
Het gaat heel onbewust, maar plotseling tekent iets van een 'collectie Pittsburgh-platen' af in mijn koffers. Chicago-platen hebben al lang mijn interesse en ook Ohio staat hoog op het lijstje, maar Pittsburgh? Dat heeft in de jaren zestig en zeventig eveneens een 'scene' en The Electrons is een van de zonderlinge jaren zestig-groepen dat vanuit Pittsburgh een single mag maken voor een 'groot' label. Date is namelijk het soul-label van Columbia en wordt gerund door niemand minder dan Van McCoy. Toch heeft die niets met deze plaat van doen, want deze wordt eerst uitgegeven op een privaat label. Een uitstekende cover van The Radiants of durf ik te zeggen dat deze beter is? Ja, ik ga voor dat laatste!
12. I'm Satisfied-Marlena Shaw (US, Cadet 5650, 1969)
Ik heb net 'California Soul' gekocht en ontvangen als deze wordt geadverteerd door een Franse vriend op Facebook. In de Franse fotohoes en op de b-kant het mysterieuze 'Woman Of The Ghetto part 2', dat helemaal niet klinkt als 'Ghetto'. Foutje van de Franse maatschappij, want het blijkt 'gewoon' dit 'I'm Satisfied'. Ik 'geloof' meteen in het nummer en ga op speurtocht. Zoals ik reeds heb verteld bij 'Ghetto' gaat dat niet van een leien dakje, want in veel gevallen klinkt de single brandhout en dan moet er nog stevig voor worden betaald! 'Ghetto' kan me aanvankelijk worden gestolen en het gaat me alleen om dit uitbundige 'I'm Satisfied' met dat hele iele stereo-geluid.
11. I'm The One To Do It-Jackie Wilson (US, Brunswick 55336, 1969)
Het nummer zélf staat op de 'Northern Soul Jukebox' en is al snel een favoriet. Ik leer dat de single in Frankrijk is verschenen, maar die wil niet op mijn spoor komen. Dan blijkt dat het eveneens de b-kant is van de Amerikaanse 'Higher And Higher' en dan is het een kwestie van, net als bij Marlena Shaw, rondkijken naar een goed exemplaar. Die vind ik bij Jörg op Ebay en ik mag de plaat voor de startprijs hebben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten