Ik heb onverwacht een vrije dag gehad en dat bevalt me eigenlijk wel. Ik zou vanochtend (of gistermiddag) gebeld worden waar ik vandaag aan de slag zou kunnen. Dat gebeurt echter pas na het middaguur en dan zou ik in principe al in Meppel moeten zijn. Gevalletje miscommunicatie. Ik had vandaag dampgereedschap willen halen in Meppel, maar dat lijkt me opeens niet zo'n goed idee. Waarom niet naar Steenwijk? Fiets gestald op het station, lopende de stad in en als ik op de fietsenstalling kom, willen de poortjes niet open. Wel voor anderen, maar mijn kaart wordt niet geaccepteerd. Deze wordt op afstand geopend en het lukt me daarna ook om mét fiets uit te checken. Wat het dus is geweest? Ruim op tijd weer thuis voor zeven uur, want dan doe ik de sixties-radioshow van een collega die met vakantie is. Morgen, en dat staat nu al vast, hoef ik pas 's middags te beginnen en alleen een wijk PostNL te doen. Vandaag eerst maar de nieuwe Week Spot en daar heb ik niet lang over na hoeven te denken. Gisteravond ging de strijd even tussen Leroy Hutson en Edie Brickell, maar het is de laatste geworden.
En zo hang je weer een uur rond op Facebook en met het op en neer sturen van berichtjes naar een andere platenverzamelaar. Ik wilde even na kijken wanneer Mark voor het eerst de foto plaatste met daarop de Edie Brickell-single. Het kan bij nader inzien ook in april zijn geweest, toen is hij eveneens in Nederland geweest. Feit is dat hij zijn single voor twintig pond heeft verkocht. 'Good Times' van Edie Brickell is vooral in Engeland erg in trek. In Duitsland kun je hem nog steeds treffen voor vijftien euro (inclusief verzendkosten) en in Amerika doet die nog minder maar zijn de meeste exemplaren 'verrot' door jukebox-gebruik. Northern Soul is een vergaarbak van genres op zichzelf en hoewel de Carib iets meer afgebakend lijkt, heeft ook dit subgenre haar 'vreemde eenden'. Ik kan nog niet helemaal duiden wat een plaat 'Carib' maakt, maar feit is dat de gitaar overdreven aanwezig mag zijn. Met een 'laidback groove' zet je dan ook al de poort open voor schuifelende blues en kan ook een relaxt plaatje van een 'folkie' als Edie Brickell op applaus rekenen. Als je het afzet tegenover klassieke jaren zestig-opnames heeft het veel overeenkomsten en toch lijkt het onwaarschijnlijk dat Brickell naar deze opnames heeft geluisterd en zich heeft laten inspireren.
Edie Arlisa Brickell wordt geboren als haar latere echtgenoot zijn eerste wereldhit heeft met 'Sound Of Silence'. Op 10 maart 1966 komt Brickell ter wereld in Dallas in Texas. Ze doorloopt een studie in beeldende kunst en wordt in 1985 uitgenodigd om een optreden te doen met een stel vrienden. Die hebben een folkrockband geformeerd: The New Bohemians. Vanaf het eerste moment is duidelijk dat Edie de frontvrouw is die de band op dat moment ontbeerd. In 1988 verschijnt 'Shooting Rubberbands At The Moon' dat niet alleen gunstige kritieken ontvangt, maar ook commercieel een succes mag heten. De single 'What I Am' draagt hierin bij. In Nederland wordt de groep vooral gesteund door de KRO en dat maakt dat 'Circle' in ons land in 1989 in de Tipparade terecht komt. In 1990 maakt de band het album 'Ghost Of A Dog' dat minder pop-georiënteerd is dan zijn voorganger. De groep treedt nog sporadisch op na dit album en maakt in 2006 'Stranger Things' en 'Rocket' in 2018. Brickell speelt in 1989 een rol als folkzangeres in de film 'Born On The Fourth Of July' en hierin zingt ze het Bob Dylan-nummer 'A Hard Rain's Gonna Fall'. Het verschijnt eveneens als solo-single van Brickell. Een jaar later zingt ze 'Walk On The Wild Side' in 'Flashback'. In 1994 verschijnt het album 'Picture Perfect Morning'. Eén van de nummers van het album, 'Good Times', wordt gebruikt door Microsoft voor de cd-rom voor Windows 95 en is één van de 'music samples' in het programma. Dit verklaart wellicht ook waarom de single is geperst voor jukebox-eigenaren. Op het label wordt het album aangeprezen als compact disc en cassette en niet als elpee. Ik denk als dit niet het geval zou zijn geweest, dat het nummer nooit de cultstatus had gekregen in de Carib dan dat het nu heeft.
Solistisch maakt Brickell nog twee albums: 'Volcano' (2003) en 'Edie Brickell' (2011). Verder is ze actief met de band The Gaddabouts en neemt albums op met Steve Martin. Toch zal Brickell niet de geschiedenisboeken in gaan vanwege haar rol als muzikante. Op 5 november 1988 zingt Edie 'What I Am' in de opnamestudio van 'Saturday Night Live'. Opeens ziet ze Paul Simon naast de cameraman staan. Ze is spontaan helemaal de tekst kwijt. Niemand van ons is ooggetuige geweest van hoe onze ouders elkaar hebben ontmoet, maar Adrian, Lulu en Gabriel hebben dus het keiharde bewijs op video.
Terug naar 'Good Times'. Een 'laidback groove' dat bij vlagen een beetje 'lo-fi' klinkt, ondanks een productie van Paul Simon en Roy Halee. Het doet denken aan de ook niet altijd even zeker klinkende spouge van Barbados. Barry White's gastoptreden maakt het zo mogelijk helemaal af. Het heeft even geduurd totdat ik gewend ben geraakt aan het feit dat een single van Edie Brickell in de soul-koffers mag, maar het is nu dan ook helemaal raak. 'Circle' blijft gewoon in de jaren tachtig-bak staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten