Het is alweer een fikse tijd geleden dat ik voor het laatst een 'Hier en nu' heb gepubliceerd, maar het leek me wel aardig om de rubriek even in herinnering te roepen middels deze kop. Gaat Soul-xotica dan eindelijk commercieel worden? Eerst prijkt hier een foto van een Mona-pudding, maar dit is omdat ik de afbeelding wilde delen in onze radio-chatroom. Dat kunnen alleen foto's zijn die online staan en, ja, je kan ook foto's kopiëren vanaf Soul-xotica. De Bananarama-pudding van Mona is een aanrader van mijn kant en... twee voor de prijs van één deze week bij de Appie Heijn. Omdat ik een beetje achter loop met de ijsjes heb ik vanavond beide puddings weggewerkt. Vervolgens zit ik te dubben wat ik eens ga doen op Soul-xotica. Tja, gewoon 'Raddraaien'? Dat geeft me een jaren zeventig-bak en, zoals gewoonlijk, gun ik mezelf drie kansen. De eerste is een single van Gilbert O'Sullivan. Hem heb ik al eens eerder in deze rubriek gehad. De derde gaat de volgende 'Raddraaier' worden en hou ik nog even geheim. De tweede is niet zomaar een exoot: Hij staat zelfs in de verkeerde bak! Ik ontdek vanavond dat de plaat uit 1969 komt en, bovenal, dat het een erg leuk plaatje is. Dit gaat dus niet echt een aflevering van 'Raddraaien' worden, hoewel 'Skol International' van Patricia Paay de aanleiding is. Ik ga vandaag eens bekijken wat er van Skol International is geworden.
Tot zover ik me kan herinneren wordt in huize Louwsma enkel Amstel geschonken. Vader drinkt eigenlijk alleen een pilsje als het erg warm is. Voor de rest is hij de man van de Sonnema beerenburg, ook al schakelt hij later over naar goedkopere uitvoeringen van het drankje. Ik geloof dat ik al naar bed was als mijn oudste broer eens een biertje dronk en dus weet ik niet of dat Amstel is geweest of Heineken? Feit is dat we flesopeners hebben van Heineken, om maar iets te noemen. Ik ben na een paar jaar shandy 'geheelonthouder' als mijn andere broer een pijpje Amstel drinkt op zaterdagavond. Ja, u leest het goed. Geheelonthouder terwijl je wettelijk nog niet eens een biertje mag drinken. De moderne jeugd enzovoorts... Ik ben gedurende een paar jaar erg principieel en weiger soep met toegevoegde wijn, kersenbonbons en praktisch alles dat in de buurt heeft gestaan van bier of beerenburg. In 1992 ga ik echter 'los' en wordt de schade dubbel en dwars ingehaald. Negen jaar en vijf maanden geleden is de koek op voor mij en sindsdien heb ik geen druppel meer gedronken. Nog wel eens per ongeluk een tiramisu en een Italiaans ijsje met toegevoegde likeur, maar het is nooit bewust en zeer zeker geen drank die ik gewend was om uit glas te drinken. Vlees dat gebraden is in wijn is me nog net even té 'gevaarlijk'.
Ik kan me nog wel vaag herinneren dat Skol wordt aangeboden op televisie. Niet zo verwonderlijk want ik zie dat het merk pas in 1982 van de Nederlandse markt is verdwenen. Ik ben dan zeven en kijk geregeld mee naar de televisie. Ik kan me eveneens herinneren dat Skol geen goede naam heeft bij ons en dat blijkt zeer algemeen te zijn. Een verhaaltje over de teloorgang van een biermerk in plaats van een artiest die geboren is in Amerika, in het gospelkoor is begonnen, drie hits heeft gehad en sinds 1980 geen platen meer heeft gemaakt. Of heeft Skol dan toch nog een 'happy end'?
Om de gehele geschiedenis weer te geven, moeten we terug naar 1671 als in Rotterdam de bierbrouwer De Dissel wordt opgericht. In 1882 gaat het bedrijf samen met een andere Rotterdamse browuerij. D'Orangienboom is een jaar eerder opgericht en De Dissel besluit de naam van de nieuwe brouwerij in stand te houden. D'Orangienboom zal uiteindelijk bekend worden als Oranjeboom en zal tot 2004 eveneens een brouwerij in Breda hebben. Dan maken we een grote sprong naar 1959. In dat jaar brouwt het Schotse bedrijf Coope & Allsop voor het eerst de Skol-pilsener. Het merk wordt vooral gepromoot onder jongeren. In 1964 wordt vervolgens Skol International opgericht. Dat is een samenwerkingsverband tussen het Engelse Allied Breweries, het Canadese Labatt, het Zweedse Pripps en het Belgische Unibra. Doel is om een pils te ontwikkelen die wereldwijd kan worden genuttigd. Dat is eenvoudiger gezegd dan gedaan. Veel voor de hand liggende consumptie-producten verschillen namelijk enorm in smaak in verschillende landen. Ieder land lijkt haar eigen smaakpapillen te hebben en dat geldt zeer zeker voor bier. Denk aan de Duitse pilsener die vaak meer 'waterig' is dan de Nederlandse pils. Of Engeland waar 'bitter' en 'stout' de gangbare bieren zijn en waar pilsener wordt beschouwd als een 'light'-product. In 1968 wordt Allied Breweries mede-eigenaar van Oranjeboom en heeft zo ook in Nederland een plek waar de Skol-pils kan worden geproduceerd. In 1973 verdwijnt de naam Oranjeboom zelfs even helemaal om plaats te maken voor Skol Internationaal. Skol wordt dan al een paar jaar verkocht in Nederland. Deze single van Patricia Paay uit 1969 is één van de eerste reclame-uitingen van het bedrijf. Piet Bambergen speelt in de televisie-reclame en het zanggroepje Hearts Of Soul tekent voor de commercials op de radio.
Smaken verschillen? Feit is dat je nergens op het internet een Nederlander vindt die de mond vol heeft over Skol. Overal lees je 'niet te zuipen' en dat was in huize Louwsma ook het credo. Het 'International' wordt genoemd als één van de redenen waarom Skol nooit een succes is geworden in ons land. In Nederland is pilsener een algemeen consumptie-product en dat willen we graag 'eigen' houden. Ik weet bijvoorbeeld wel weer dat de Engelse uitvoering van Heineken wateriger en beduidend lichter is. Ik vermoed dat zoiets ook zal hebben gespeeld bij Skol, hoewel ik ergens anders lees dat Oranjeboom ook Jaeger en Wertha heeft gebrouwen en dat dit feitelijk Skol is. Jaeger heb ik wel vaak gehad. 'Blikken tikken', noemden we dat. Halve liters Jaeger, pauper-bier bij uitstek! Qua smaak héél anders dan Heineken en Amstel. Het was in te nemen en daar was dan ook alles mee gezegd. Dat het merendeel van de Nederlanders zoiets niet op de tong wil hebben, kan ik me best wel begrijpen. Ondanks de flitsende reclames, promotie-acties op het strand en aardige producten als asbakken... Skol wil maar niet de verkoophit worden in Nederland. In 1982 neemt Oranjeboom haar oude naam weer over en verdwijnt Skol uit de Nederlandse schappen.
Dat is echter niet het einde van Skol. Ik weet niet of het nu het wereldkampioenschap van deze zomer was of de vorige? Feit is dat ik bij een internationale voetbalwedstrijd nog wel eens Skol op de reclameborden heb gezien. Skol is namelijk nog altijd springlevend! Carlsberg heeft tegenwoordig de leiding over Skol en sinds 2011 bedraagt het alcoholpercentage 2,8 procent. In Afrika zijn ze niet zo van de zware bieren en daar is Skol nog altijd een groot succes. In landen als Guinee en Congo-Kinshasa is Skol marktleider. In Zuid-Amerika is AB Inbev de huidige eigenaar van Skol. In 1967 wordt Skol voor het eerst gebrouwen in Brazilië en in 1980 wordt de zaak overgenomen door Brahma. Dat laatste doet me denken aan 2005. De Buze koopt op dat moment drank in via Inbev en zo krijgen we Brahma in de koelkast. Het is een kruising tussen kriek en waterige pilsener: Pils met fruitsmaak. Er wordt dan vooral ingezet op de dames, maar die drinken doorgaans toch liever een rosé wijntje. In Brazilië is Skol tot op de dag van heden de meest verkochte pils met een marktaandeel van 33 procent.
Ik heb het plaatje eerder vanavond opgezocht op Youtube. Mijn single is sowieso in een rampzalige staat en het ontbeert eveneens dit fotohoesje. Ik hou me aanbevolen voor een 'upgrade', want het is en blijft een aardige 'novelty'. We horen een Engelse Patricia Paay (die in 1969 nog voornamelijk Nederlands repertoire zingt) over een bossa nova. De instrumentale versie staat op de b-kant. Ik bedenk me net dat het bijna vijftien jaar geleden is dat ik het tweede deel van 'Pop Shopping' heb gekocht (zie: 'Sluikreclame', 18 oktober 2010). Hoewel de 'Skol International'-plaat een Nederlandse aangelegenheid is, zou die niet hebben misstaan op een dergelijke dubbelaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten