En zo beloof ik zondagavond een tweede bericht en dan...? Ik ben halverwege met het schrijven van de rondreis door acht jaar Soul-xotica als ik plots besluit dat ik het helemaal niet leuk vind waarover ik schrijf. Zo gaat het concept dus de prullenbak in. Wat nu? Ik zou een 'Hier en nu' kunnen doen en daarmee ben ik gisteren aan de slag gegaan. Ook daar boek ik weinig succes in en ga vervolgens iets anders doen. Het resultaat is dat ik flink achterop schema ben geraakt en toch maar weer terug moet naar de dagelijkse routine. Vandaar een kiekje van mijn geliefde Pioneer. Het is tien kilometer voor dat ze over de zestienduizend kilometer gaat, aan het fietspad tussen de rivier de Ems en het centrum van het Duitse Meppen. Op een gegeven ogenblik fiets ik het park uit en moet ik een drukke straat oversteken. Dat is praktisch het enige stukje stad dat ik heb meegemaakt in Meppen. Verder is het een rustig fietspad door parken en bossen en gelukkig ook een bankje waar ik mezelf goed kan doen aan een sigaartje. Omdat ik niet weet hoe mooi de omgeving is bij de zestienduizend kilometer neem ik een voorschot. Het werkelijke punt is niet bepaald schilderachtig, een halve kilometer ervoor is het wel mooi. Ik stap dan echter niet af want ik moet dan hoognodig weer richting de camping. En dat is nog zeker zestig kilometer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten