Vanmiddag is één van de twee Duitse singles gearriveerd en niet degene die ik als eerste had verwacht. De dealer had op Discogs aangegeven de single pas vrijdag op de post te hebben gedaan. De andere zou al vanaf donderdag onderweg zijn. Enfin, die eerste Discogs-single mag meteen mee in het overzicht en is waarschijnlijk ook meteen de nieuwe Week Spot. Daar moet ik echter nog even over nadenken, maar het wordt vroeg of laat zeker een Week Spot. Vandaag dus één Discogs-single en vier van Mark. Het boodschappenmandje in Engeland begint alweer aardig te vullen, zeker sinds gisteren. Toen heb ik een ontdekking gedaan waarvan ik mezelf kwalijk neem dat ik het nooit eerder heb geweten. Dat is iets voor een 'Singles round-up' in november of misschien zelfs wel oktober. Ik zou volgende maand in ieder geval nog een partijtje gospel willen kopen want daar ben ik dit jaar nog niet aan toe gekomen. Veiligheidsriemen vast? Snel beginnen met de derde aflevering van de 'Singles round-up'. De tijdmachine gaat niet héél ver terug.
* Edie Brickell- Good Times (US, Geffen, 1994)
Foutje? Dat denk ik als ik eens een 'vangst' van Mark zie op een platenbeurs. Wat doet die plaat van Edie Brickell daar tussen? Dan vertelt Mark dat 'Good Times' een favoriet is in de Carib-soul en daardoor erg gewild onder dj's. De eerste keren dat ik naar het nummer luister, kan ik me er niks bij voorstellen. Het klinkt een beetje als een glad popnummer uit de vroege jaren negentig. We spreken nu zeker over een jaar geleden. De afgelopen maanden is de interesse voor Carib alleen maar toegenomen en nu 'begrijp' ik de plaat opeens. Tijd om hem eens voor een fraaie prijs op te speuren. Dat valt tegen! De single is in 1994 geperst voor jukeboxen en de meeste Amerikaanse singles zijn hierdoor afgedraaid. Deze Duitse bevindt zich in een uitstekende staat, hoewel ook deze uit het land van oom Sam komt. Het Geffen-hoesje mist een hoekje. Had ik de gastrol van Barry White al genoemd?
* Leroy Hutson- Lucky Fellow (UK, Hutson, 1975, re: 2018)
Ja, u leest het goed! Op 13 april van dit jaar is de single verschenen via Acid Jazz en is inmiddels al een gewild item! Leroy Hutson kennen we als de 'opvolger' van Curtis Mayfield in The Impressions. Als Mayfield in 1970 het solo-pad op gaat, zorgt hijzelf voor de vervanger. Hutson zal echter tot 1973 bij The Impressions de leadzang op zich nemen. In 1973 gaat hij op de solo-toer en maakt tot en met 1979 albums voor Curtom. Zijn plaat uit 1975 is schaars geworden en wordt door menig disco-dj en -liefhebber geroemd als 'het beste album van 1975'. Het album wordt op veler vezzoek opnieuw geperst en Acid Jazz voorziet ons dit jaar van deze single. De a-kant is oorspronkelijk over de vijf minuten, het gezelschap Disco Freaks heeft het netjes ingekort. Ik weet niet meer precies te herinneren welke dag het is geweest als Mark deze adverteert, maar het is een dag waarop ik bijzonder goed in mijn vel zit. Het clipje sluit dan ook helemaal aan op mijn gevoel en dat is de reden waarom ik de plaat meteen reserveer.
* Little Charles & The Sidewinders- Please Open Up THe Door (US, Red Sands, 1970)
Hier moet ik even heel open en eerlijk over zijn. De plaat is geschreven door Jerry Williams Jr., alias Swamp Dogg. Eén van mijn grote helden in de soul. Dit in combinatie met de aantrekkelijke prijs maakt dat ik snel overstag ga bij deze single. Toch moet ik zeggen dat ik de plaat 'een plekje' moet geven en weet op dit moment nog niet zo goed wat ik ermee aan moet. Wellicht dat dit nog gaat gebeuren? Ik geef het de kans die het verdient en in december zullen we zien of de plaat het tot de hoogste honderd heeft geschopt.
* Tyrone Mack- Maybe We (US, Express, ca. 1987)
Niet alleen een curieuze plaat omdat niemand precies weet wanneer het is uitgebracht. In de productie-credits zien we een zekere M. Dodd en het schijnt dat deze opname Jamaicaanse banden heeft. We horen Tyrone Mack die in 1983 al een single heeft gemaakt als Tyrone Mac. Wie Randy en Ray zijn, blijft in het ongewisse en over de begeleiding gaan ook de wildste geruchten. Kortom: Een echt zoekplaatje! Muzikaal is dat 'lovers rock' uit de late jaren tachtig: De romantische kant van de reggae. De plaat begint meteen met een beat en synthesizers die rieken naar 1987-88, de tijd van Maxi Priest en Aswad. Het refreintje is echter zó aanstekelijk en soulvol tegelijk dat het mij op afstand doet smelten en ik bevestig dat ik de royale prijs wil betalen voor de schijf. En daar heb ik nog geen minuut spijt van gehad!
* Edwin Starr- Stay With Me (US, Granite, 1975)
'25 Miles', 'Time' en 'Stop Her On Sight' staan al jaren in de reserve-Blauwe Bak. De platen zijn uit de koffers gefilterd met een hoop 'populaire' Motown. Ik ken van Edwin's latere werk alleen 'Contact' en die vind ik alleen maar goed voor de jaren zeventig-bak. Eerder dit jaar hoor ik dan 'Eavesdropper', de b-kant van de single 'Accident'. Dit is een kant van Starr die ik nog niet eerder heb gehoord en nu kan ik 'Stay With Me' toevoegen aan de koffer. Meer upbeat dan 'Eavesdropper' en nog altijd lichtjaren na zijn Motown-werk. Ook de tweede single dit jaar op het Granite-label. Wie weet vinden we voor het einde van het jaar nóg een interessante single van Starr en kunnen we dit jaar uitroepen tot 'het jaar van Edwin Starr'? Vorig jaar was 'het jaar van Johnnie Taylor'.
Ik laat de keuze voor de Week Spot even bezinken en neem morgen tijdens de postronde een besluit. Morgenavond dan de Week Spot plus het laatste deel van 'Het zilveren goud' van september 1993.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten