Ik doe 'De Popinjectie' wanneer ik kan, ofwel: Als ik niet hoef te werken. Ik heb het beeld van één woensdag dat ik met Peter heb gewerkt in Hoogezand-Sappemeer. Hij maakte toen dankbaar misbruik van mijn wil om te werken en liet me sjouwen met oude kanteldeuren met het beton er nog aan. Eén van de redenen waarom ik nog geregeld mijn rug voel na inspanning. We staan op het punt om naar huis te gaan als we woorden krijgen. Ik loop weg en hij rijdt naar huis. Mijn ouders halen me die avond op uit Hoogezand. Een telefoontje naar Heeg en een week later kan hij me opeens wéér gebruiken. Hij biedt me zelfs werk aan voor een langere periode, maar 'dan buiten Start om en niet op papier'. Ik denk op dat moment alleen maar aan geld en gelukkig heb ik ouders die het niet eens zijn met de gang van zaken. Rond mijn achttiende verjaardag ga ik voor de laatste keer met hem naar Hoogezand en dan is het afgelopen. 'Heit' heeft via een kennis geregeld dat ik aan de slag kan bij een hoveniersbedrijf in Sneek. Hoezo dertien ambachten? Daarover volgende maand meer. Ik mag vandaag terug naar een woensdag in april 1993 en, geloof het of niet, het is precies hetzelfde weer als in 2018. Ik weet niet of het dezelfde week is geweest. Ik hoef niet te werken en dus kan ik 's ochtends mijn uitzending doen. Toch staat vandaag méér op het programma. Een basisschool heeft een rommelmarkt en daar koop ik mijn eerste twee 78-toeren-platen. De ene is 'I Went To Your Wedding' van Harry James uit 1953, de tweede een oudere van Tante Leen. 's Middags fiets ik opnieuw naar de stad, nu om plaatjes uit te zoeken bij Henk.
Met het nieuwe werk is het ook vrijwel meteen afgelopen met het werk bij de ziekenomroep. Met bevrijdingsdag ben ik vrij en doe ik de laatste uitzending. Mijn opvolger staat al te popelen en vooral Willem heeft daar zijn bedenkingen bij. Het is een jongen die voor een radiopiraat heeft gewerkt en compleet met een 'side-kick'. Ik maak later nog eens een uitzending mee en daarvan gaan mijn tenen krom staan. Het is een 'fuifje' in de studio terwijl we dit juist níet zouden doen bij de ziekenomroep. Een paar maanden later ligt de studio er alweer stil en verlaten bij. Ik zal Mieke nog een aantal malen treffen en dat is altijd gezellig! Willem wordt later vrijwilliger in Het Bolwerk en tref ik dus ook regelmatig. Een handjevol uitzendingen voor de ziekenomroep: Dat lijkt lange tijd mijn enige uitstapje te worden in de wereld van de radio. Ik hou me er de komende tien jaar niet tot nauwelijks mee bezig, hoewel ik wel stilletjes kan dagdromen over 'mijn eigen show' bij een landelijk radiostation. De wereld? Nee, dat kan nog niet in 1993...
Ik ga deze middag trouwens niet alleen bij Henk langs, maar ook nog bij een andere 'oude bekende'. Ik ben zijn naam helemaal kwijt maar hij is een gepensioneerde radiomonteur die het tegenwoordig voor de hobby doet. Ik tref hem in 1992 op een rommelmarkt en sindsdien kom ik regelmatig langs. Ik neem verschillende platen van hem af, maar er is eentje waar hij geen afstand van wil doen omdat hij van 'religieuze muziek' houdt. Ik wil de single dolgraag hebben en laat hem deze middag het plaatje draaien. Ik mag hem meteen hebben! Hij had duidelijk iets anders verwacht dan Emerson, Lake & Palmer?
1163 Jerusalem-Emerson, Lake & Palmer (UK, Manticore, 1973)
1164 Disco Duck-Rick Dees & His Cast Of Idiots (NL, RSO, 1976)
1165 Take Me Back To The Old Transvaal-Thembi (NL, CNR, 1977)
1166 Daddy Was An Old Time Preacher Man-Early Bird (NL, Bovema Special Products, 1977)
Eigenlijk heeft de b-kant van de Emerson Lake & Palmer-single mijn meeste interesse: 'When The Apple Blossoms Bloom In The Windmills Of Your Mind I'll Be Your Valentine'. Toch verdwijnt de single een beetje roemloos in de jaren zeventig-bak. 'Jerusalem' is sowieso een drama van de bovenste plank. Thembi en Rick Dees hebben beide fotohoesjes. Early Bird (ook Earlybird) is een Friese country-formatie uit Akkrum dat in de late jaren tachtig nog steeds een veelgevraagde band is op dorpsfeesten in Friesland. Op deze single doet het twee composities van Dolly Parton en ik kan me niet heugen dat ik de plaat ooit eens heb opgezet. Gewoon voor de 'novelty'.
1167 Barbados-Typically Tropical (Duitsland, Gull, 1975)
1168 Road Runner-The Pretty Things (NL, Fontana, 1965)
1169 King Croesus-World Of Oz (NL, Deram, 1968)
1170 Hold On I'm Comin'-Sam & Dave (Duitsland, Atlantic, 1966)
The Pretty Things mag als fotomodel omdat de groep het afgelopen weekend voor de laatste keer in Nederland is geweest. In 1993 zit er nog geen fotohoes bij de single, maar dat hoesje komt later nog eens op mijn spoor. Typically Tropical is de enige van de vier dat oorspronkelijk een fotohoesje heeft. Van World Of Oz vind ik ook pas rond de eeuwwisseling een leeg fotohoesje en deze is nu dus eveneens compleet.
1171 My Little Lady-The Tremeloes (NL, CBS, 1968)
1172 See My Baby Jive-Wizzard (NL, Harvest, 1973)
1173 Trouble-Kent & The Candidates (US, Double Shot, 1967)
1174 Hi De Ho-Blood Sweat & Tears (NL, CBS, 1970)
Kent & The Candidates 'slaapt' negentien jaar lang in de bakken. In april inspecteer ik de collectie op zoek naar potentiële Northern Soul-aanwinsten en kom ik de single tegen. 'Trouble' wordt meteen Week Spot, maar het is 'Take Me By The Hand' dat minstens zo'n grote 'hit' zal worden in mijn set. De plaat staat tot op de dag van heden in de Blauwe Bak-koffers en inmiddels is het weer 'Trouble' voor mij. Ik heb dat nummer ook in de uitvoering van Foxy, eveneens op het Double Shot-label. The Tremeloes heeft oorspronkelijk geen fotohoes, maar krijg later nog eens een 'upgrade' mét hoesje. Wizzard en Blood Sweat & Tears hebben beide het Nederlandse fotohoesje. De laatste is dan weer de eerste van een vlooienmarkt in de Veemarkthal. Volgende week de rest van de vangst van deze markt en de opbrengst van Koninginnedag 1993. Dat is een erg bijzondere dag want in 1993 viert Beatrix en haar gevolg haar verjaardag in de Waterpoortstad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten