De Gouden Gids heeft zich niet laten zien en, eerlijk gezegd, heb ik er ook niet naar gezocht. In Steenwijk en Nijeveen heb ik een 'nee-nee'-sticker op de brievenbus gehad en heb dat niet in Uffelte. Het is waar... de folders liggen gauw genoeg in een kartonnen doos en hier wordt maandelijks oud papier ingezameld voor een vereniging. Het is bovenal dat ik de lokale 'sufferdjes' niet wil missen, de goed bedoelde lokale krantjes. Ik ben de doos oud papier even door gegaan en heb een folder uitgezocht met vaderdag-aanbiedingen van een regionale bouwmarkt. De prijzen in de folder bepalen deze serie 'Raddraaien' met maar liefst 53 afleveringen. De cijfers zijn al genoteerd, dus de folder kan terug in de bak (hoewel het een leuke aanbieding heeft met LED-fietsverlichting, ideaal als 'nood' voor de ligfiets). Er is iets veranderd ten opzichte van de vorige serie: In januari heb ik de indeling van de bakken in de computer staan en gezien deze bijna wekelijks veranderen, wordt het 'Raddraaien' daarmee ook 'losser'. De 130e single uit bak 2 kan immers over een paar weken de 3e uit bak 3 zijn? Ik begin vandaag met een single uit de tweede jaren zeventig bak: 'You Should Be Dancing' van de Bee Gees, want ze hebben 'The' dan inmiddels laten vallen.
Waar en wanneer? Dat zal in juni 1993 zijn geweest. Na een paar maanden uitzendwerk te hebben gedaan op 35 verschillende plekken in 34 verschillende functies, zakt de arbeidsmarkt in mei 1993 in als een pudding. De verveling slaat toe. Ik drink al té regelmatig té vroeg op de dag een biertje in de stad en hang vooral erg veel rond. 1993 is ook het eerste jaar dat ik niet echt een vakantiegevoel heb. Je hebt pas vakantie als de datum van school- of werkhervatting in zicht is en dat ontbreekt in 1993. De toekomst is erg onzeker en vooral geestelijk trek ik dat niet helemaal. Ik heb wel alle tijd voor fietsavonturen en platen jagen. Op een 'gewone' zaterdag in juni heeft Heeg een vlooienmarkt welke volgens mij erg eenmalig is geweest. Ik koop daar die dag mijn 1300e single, dus we komen ook de 'Raddraaier' over twee jaar tegen in 'Het zilveren goud'. Ik heb dan al een flinke collectie van de gebroeders Gibb, maar deze ontbreekt nog in de verzameling.
,,Vroeger durfde je er niet voor uit te komen, maar tegenwoordig mag je met opgeheven gezicht zeggen dat je altijd een Bee Gees-fan bent geweest", hoorde ik laatst nog iemand zeggen. Hoewel ik zelf de jaren zestig niet heb meegemaakt, heb ik wel van deez' en geen begrepen dat The Bee Gees anno 1968 op eenzelfde voetstuk staan als The Cats en Heintje. Als rechtgeaarde popliefhebber wil je er niet mee geassocieerd worden, maar diep in je hart moet je toegeven dat de gebroeders Gibb weten hoe je een liedje moet schrijven. Vanaf de midden jaren zeventig is het een stuk eenvoudiger om dat toe te geven terwijl de Bee Gees zélf druk bezig zijn in de disco. Voor mij persoonlijk begint het met de jaren tachtig-singles als 'He's A Liar' en 'You Win Again', vervolgens met een cassettebandje van mijn zwager met het vroege Australische werk en vervolgens de biografie van de groep uit 1979. Dan is het 1989 en begin ik ook met het verzamelen van singles en in het begin draait het daarbij vooral om The Moody Blues en The Bee Gees. Een slecht nummer van The Bee Gees? Volgens mij bestaat het niet! Ik heb vooral een fascinatie gekregen voor de b-kanten van de jaren zestig-singles en ontdek jaren later ook de vroege elpees. Die laten bij vlagen een geluid horen dat niet voorradig is op de 45-toeren-plaatjes. Ik zal me nimmer schamen voor The Bee Gees!
Natuurlijk zou ik de geschiedenis van de Bee Gees kunnen afrafelen, maar het is niet de eerste keer dat ik over de groep schrijf en dus zou het een herhalingsoefening worden. De Bee Gees zijn in 1976 weer op het 'goede spoor' na een paar magere jaren (qua succes). De elpee 'Main Course' zet de groep weer op koers. Het ritme van 'Jive Talkin', geïnspireerd door een trein welke na een stop op een station weer op gang komt, voorspelt iets van de nieuwe richting. De 'Raddraaier' van vanavond is een bevestiging daarvan. Het is tot dan toe de enige single van de Bee Gees welke op nummer 1 komt in de Amerikaanse disco-charts. Omdat de Bee Gees vaker te gast zullen zijn, behandel ik vanavond uitsluitend de geschiedenis van deze single.
Barry Gibb heeft van zich laten horen op de elpee 'Main Course'. Het nummer 'Baby As You Turn Away' wordt, buiten het refrein, geheel door Barry gezongen in falsetto. Tien maanden later is hij opnieuw in de studio met een volgend falsetto-project: 'You Should Be Dancing'. Maurice Gibb is grotendeels verantwoordelijk voor de muziek. Hij schrijft de baslijn en zingt de toetsenpartijen voor die Blue Weaver moet vertolken en hetzelfde met de koperblazers. Gitarist Alan Kendall bedenkt een korte solo voor in de brug van het nummer. De opname heeft nogal wat voeten in de aarde. Op 19 januari 1976 is de eerste sessie, de tweede op 1 februari en de de derde een week later. Tenslotte wordt op 6 mei 1976 het laatste opgenomen. De eerste drie sessies vinden plaats in de Criteria-studio in Miami, Florida. Stephen Stills en Neil Young zijn in een andere studio werkzaam voor het album 'Long May You Run' en naar verluid speelt Stills percussie op 'You Should Be Dancing'. Andere leden uit de band van Stills helpen mee op andere nummers van het nieuwe Bee Gees-album.
Zo gezegd bereikt het een eerste plek op de disco-hitparade in Amerika, maar komt ook op 1 in de Billboard. In Engeland moet het tevreden zijn met een vijfde plek. Nederland blijft ietsje achter, hier eindigt het avontuur op nummer 17. Dat is in hetzelfde jaar ook de hoogste positie van het titelnummer van de elpee van Stills-Young Band, maar dat is een ander gegeven. Een jaar later verschijnt 'Saturday Night Fever' en zal de Bee Gees zelfs groter maken dan in de eerste twee jaar van hun hit-carrière. 'You Should Be Dancing' is en blijft een heuse disco-klassieker en eentje die ik nog altijd met veel plezier draai!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten