Vrijwel iedere muzikale 'hype' heeft een aanloop in het underground-circuit. Denk aan de eerste Northern Soul-feesten in de jaren zestig zonder dat de naam bestaat. Rond 1975 zal het in Engeland uitgroeien tot een commercieel fenomeen. Je kan het ook dichter bij huis zoek en meer recent: Onze eigen Hollandse 'hardcore' speelt zich in eerste instantie af binnen een vriendenclubje in Rotterdam. Anno 1995 is 'gabber' alom vertegenwoordigd en hebben de oorspronkelijke 'stichters' al afstand genomen ervan. Disco mag in zekere zin ook een 'hype' worden genoemd, alleen is dit als de oerknal: Het is er opeens en erg hardnekkig. Natuurlijk leunt de muziek zwaar op de Phillysoul van een paar jaar ervoor en zijn er tal van voorbeelden waar een vroege vorm van disco valt te bespeuren, maar als muziekstijl ontstaat het opeens en definitief. Opvallend is ook dat menig disco-artiest een weinig succesvolle carrière achter de rug heeft. Dan kun je denken aan Carl Douglas die in de jaren zestig langs universiteiten toert met zijn Big Stampede. Of Donna Summer die meespeelt in de Duitse 'Hair'. Van Gloria Gaynor is me tot vorige week niets bekend. Zij lijkt er 'zomaar opeens' te zijn. Toch blijkt dat ook zij reeds een niet-succesvolle single op haar conto heeft en dat plaatje mag deze week de Week Spot zijn: 'She'll Be Sorry' uit 1965.
Als Johan Derksen zeker is van zijn zaak, durf je als voetballiefhebber niet met hem in discussie te gaan. Hetzelfde geldt in de Northern Soul voor John Manship. Manship is één van de allereerste Northern Soul-verzamelaars en heeft de meeste originelen in zijn koffers staan als de bootleg-cultuur op gang komt. Het is een autoriteit waar iedereen tegenop kijkt. Toch blijft Manship volhouden dat deze single van Gloria Gaynor uit 1968 moet komen. Waarom? Tja, als Manship het zegt, vraag je niet naar een 'waarom'. Overige bronnen vermelden allemaal het jaar 1965 en dat is eigenlijk ook best aannemelijk, want de single ademt meer 1965 dan 1968. Ik moet een keuze maken. Ik buig in schaamte mijn hoofd en ga voor eenmaal recht tegen de bewering van Manship in. Ik noem het '1965'.
Gloria wordt in 1974 niet zomaar aangekondigd als de 'Koningin van de disco'. Haar eerste elpee bevat op kant 1 de nummers 'Honey Bee', 'Never Can Say Goodbye' en 'Reach Out I'll Be There'. De nummers zijn in elkaar gemixt als een suite van bijna twintig minuten. Een vierkwartsmaat waarmee je eindeloos kan uitbreiden, dat is feitelijk waar disco voor staat en Gloria's elpee is daarvan een fraai voorbeeld. Gaynor neemt daarna nog een stel covers op die eveneens naadloos passen bij de voorgenoemde drie nummers, alleen is het publiek vrij snel uitgekeken op het repertoire van Gaynor. De elpee 'Experience Gloria Gaynor' doet het nog wel redelijk, maar daarna gaat het bergafwaarts met haar carrière. En als er niet die ene eigenzinnige radio-dj was geweest, dan had de loopbaan van Gaynor even abrupt geeindigd als dat die was begonnen.
Gloria Fowles wordt op 7 september 1949 geboren in Newark in de staat New Jersey. Haar familie is zeer arm, maar toch herinnert Gloria zich dat het huis voortdurend wordt bevolkt door optimisme en dat er altijd plaats aan tafel is voor vrienden. Haar oudste broer zingt bij een gospel-groep maar Gloria mag daar geen deel van uitmaken. Het maakt haar opstandig want ze mag dolgraag zingen. Ze neemt zo gezegd in 1965 haar eerste single op als Gloria Gaynor. Wikipedia maakt melding van nóg een single, maar daar weet ik niks over. Of wellicht dat die met haar band, The Soul Satisfiers, is opgenomen. Jo-ci-da is een onderdeel van het label Jo-da. Dat is een combinatie van de voornamen van de eigenaren van het label: Danny Simms en Johnny Nash. De laatste is eveneens de producent van de single van Gaynor. Na 1966 zal Jo-da aan een tweede leven beginnen als JAD voordat Nash een ster wordt. De 'ci' is Margaret Cissy Nash, de vrouw van Johnny. Ze is ook mede-verantwoordelijk voor de b-kant van 'She'll Be Sorry' en wordt eveneens genoemd in een andere variant op Jo-da: Jo-ma-da. Beide kanten laten een geluid horen dat zwaar leunt op de heersende Motown-trend. Dat deze Gloria moeilijk valt te rijmen met haar hits uit de jaren zeventig heeft eveneens een reden.
Haar disco-singles uit de midden jaren zeventig gaan door een arsenaal aan studio-foefjes voordat dit aan het vinyl wordt toevertrouwd. Zo worden de banden iets versneld waardoor Gaynor's stem hoger klinkt. De producenten spenderen de meeste tijd aan de a-kanten van de singles welke worden opgesierd met zwierige arrangementen. Zo verschijnt in 1978 de single 'Substitute', een bewerking van het nummer waarmee de Zuidafrikaanse damesgroep Clout een hit heeft. De plaat maakt echter totaal geen indruk en staat op het punt om te floppen. Dan draait Jack King van Boston Disco Radio de single om en ontdekt 'I Will Survive'. Een nummer waarin Gloria's stem niet is opgevoerd en dat uiterst sober is in vergelijking met haar eerdere werk. De rest is geschiedenis. 'I Will Survive' wordt niet alleen het volkslied van de emanciperende vrouw, maar ook Gloria's grootste hit. Toch weet ze opnieuw geen vervolg te geven aan het succes en tot 1983 is het nagenoeg stil rond haar.
Intussen bekeert ze tot het Christendom en staat met 'I Am What I Am' nog even in de schijnwerpers. Het zal uitgroeien tot een volkslied in de homo-gemeenschap. Haar bekering zorgt er eveneens voor dat ze niets meer met haar 'duivelse' disco-verleden te maken wil hebben, maar ook op een meer poppy toer gaat het Gaynor niet voor de wind. In de nieuwe eeuw komt het uiteindelijk weer op zijn pootjes terecht als jonge vakgenoten maar al te graag het podium met haar willen delen. Zelf is Gaynor al jaren bezig aan een gospel-album en heeft zich ermee verzoend dat ze 'I Will Survive' zal moeten blijven zingen tot aan de terugkeer naar haar Meester.
'She'll Be Sorry' is één van de zeer weinige pure Northern Soul-singles die ik recent heb leren kennen waar ik héél enthousiast over ben, maar de b-kant mag er ook zeker zijn. Later deze week komen we de single opnieuw tegen in de 'Singles round-up', maar deze kon niet langer wachten met de Week Spot!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten