Ik moet toch vandaag nog maar even publiceren om niet te ver achter te raken, maar het bed roept mijn naam. Na een vierde 'Euro Dance Top 30' ben ik sowieso al een beetje gaar, een halve gare (inmiddels ex-)collega-presentator maakt het geheel nog zwaarder. De aflevering van 'Het zilveren goud' ga ik morgen doen, dan bestaat de collectie immers ook 27 jaar. Vandaag het 'Week Spot kwartet' van deze week waarbij ik ook nog even word herinnerd aan een minder prettig moment van de dag.
2012: It's A Woman's World-The Gypsies
Ik ben in alle staten als deze opduikt in een veiling op Ebay. Ik ben niet een beetje nerveus en ben royaal met mijn maximumbod, maar blijf desondanks de enige bieder. Kort daarop ontdek ik dat dit duidelijk de jaren zeventig-bootleg is en daardoor veel minder gewild dan het schaarse origineel. Mijn Northern Soul-hobby begint in 2004 met de aanschaf van 'What's Good About Goodbye My Love' van The Flirtations, een single welke weinig tot niets betekent in de échte Northern Soul-wereld. In het begin van de hobby zit ik erg aan het oppervlak. Ik beschouw platen die het nét niet zijn als absolute klassiekers in de Blauwe Bak en The Flirtations is daarvan een goed voorbeeld. Eigenlijk zijn het alleen de singles van voor hun Deram-periode die écht favoriet zijn. Een originele 'Stronger Than Her Love' is zéér zeldzaam, in tegenstelling tot de bootleg uit de jaren zeventig, en ook 'Change My Darkness Into Light' is aardig aan de prijs. Voordat The Flirtations deze naam aan neemt, maakt het een plaatje voor het Old Town-label: 'It's A Woman's World'. J.J. Barnes is de grote man achter het geluid van deze plaat en toch ademt dit hetzelfde als 'Nothing But A Heartache'. Het is allemaal net iets té uitbundig, maar als je ervan houdt? Dat laatste doe ik in ieder geval wel en ik draai de plaat nog steeds met veel plezier!
2013: I Got You Babe-Etta James
Het is zeker een afwisselend kwartet deze week. Van de luidruchtige Gypsies zitten we zo opgezadeld met een Chicago-legende. Etta James kan best luidruchtig zijn, maar dan op de Chicago-manier. Het is rauwer dan The Gypsies. In 1968 zet ze het oude Sonny & Cher-succes op de plaat en het is een openbaring voor mij. Ik draai de plaat bijna grijs in de zomer van 2013, maar drie jaar later moet ik vaststellen dat de plaat inmiddels aan het stof happen is in de Blauwe Bak. Toch kijk ik al stiekem uit naar zaterdagmiddag als ik deze in de 'Week Spot Carousel' ga draaien in 'Do The 45', want de zomer van 2013 heeft nog altijd een legendarische klank in mijn oren en deze plaat draagt bij in dat gevoel.
2014: Always & Forever-Brenda & The Tabulations
'Dweilen', noem ik ze in 2011 en 2012. Platen die té traag zijn voor Northern Soul, maar inmiddels heb ik mijn mening bijgesteld en 'mogen' de voormalige 'dweilpauzes' opeens allemaal. 'Right On The Tip Of My Tongue' van Brenda & The Tabulations koop ik in september 2011 vanwege een vermeende 'credibility' in de Northern Soul. Er zijn meerdere liedjes van Brenda & The Tabulations die enige populariteit genieten in de Northern Soul, maar, zover ik weet, geen enkele in de Northern Soul Top 500 van Kev Roberts. 'Tip Of My Tongue' staat er zeker niet in, dat mag duidelijk zijn. Een eigenwijze handelaar biedt de single in 2014 aan met de b-kant en dat is als ik 'Always & Forever' ontdek. Iets minder 'dweil' dan de a-kant, maar nog steeds kilometers te traag voor de Northern Soul-hobby. Toch merk ik in 2014 ook al een verschuiving in mijn interesses en dan past deze 'Always & Forever' opeens wel. Ik heb zondag een opvolger van deze Brenda & The Tabulations-single gekocht van een Duitse maat en die is vanmiddag gearriveerd. Echter, de schaar ligt in de keuken, en in alle haast pak ik de singles uit in de keuken. Mis! Brenda glipt uit de envelop en belandt op de leistenen. Een fikse hap uit de single en zelfs die hap is versplinterd. Die ligt dus al in de Kliko en moet nu een week wachten op een volgend exemplaar. Toch ga ik die plaat binnenkort voorstellen in de 'Singles round-up'.
2015: I'm Still Here-The Notations
En hoe zit het met de Twinight-verzameling? Ik heb het even snel nagekeken maar 2016 heeft me nog geen nieuwe aanwinsten opgeleverd. Ik ben, geloof ik, in februari eentje misgelopen in een veiling. De Twinight-interesse blijft aanwezig, hoewel ik deze van The Notations misschien iets té vaak heb gehoord in het vorige jaar. Het resultaat is dat ik de plaat waarschijnlijk in 2016 nog niet één keer heb gedraaid. Het gaat me in eerste instantie om 'I Can't Stop', maar in het voorjaar ga ik steeds meer hechten aan dit tragere 'I'm Still Here' met die mooie 'huil' in het refrein. Misschien dat deze na zaterdag ook weer vaker mag?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten