Gisteravond, na de uitzending van 'Floorfillers', staat onverwacht een ongewenste bezoeker in de woonkamer. Hij hoeft zich niet voor te stellen want ik herken hem meteen. Het is de man met de hamer. Ik heb gisteren de hele dag post bezorgd in het fraaie IJsselmuiden en het is zeldzaam dat ik meteen na een radioshow kan slapen. Gisteren is dus een van deze spaarzame momenten geweest. Vandaar dat ik jullie vanavond dubbel ga verwennen. Eerst het 'Week Spot kwartet' dat is blijven liggen en straks de eerste 'Singles round-up' van deze maand, want ik ben vanavond uit het werk bij De Tafel geweest. Deze negen singles gaan straks in één bericht. Maar nu eerst de Week Spots van deze week in 2012, 2013, 2014 en 2015.
2012: I Should Have Known Better-Mary Wells
En tóch zijn die eerste paar weken in Nijeveen best gedenkwaardig. Neem nou het eerste Buze-optreden sinds mijn verhuizing. Nu is het al langer 'traditie' dat Dirk me komt halen en brengen, maar Nijeveen-Steenwijk-Nijeveen is wat anders dan de vijf minuten tussen De Buze en de Rembrandtstraat. Het eerste optreden vanuit Nijeveen sta ik meteen in het voorprograama van één van de meest gevierde bands uit de muziekgeschiedenis: The Beatles. Ze noemen zich The Bootles, als ik me niet vergis, en komen in werkelijkheid uit de Noordoostpolder. Ik ben laatst bij de verhuizing de poster nog tegen gekomen, maar het zou me niks verbazen als ik hem heb weggegooid. Ik koester weinig sentiment meer voor posters die me als 'DJ Soul-X' adverteren. Wel heb ik een persbericht bewaard waar ik nog steeds rode wangen van krijg. Het zal je maar verteld worden. Maar goed... een Beatles-tribute band. In de week vooraf maak ik kennis met deze single van Mary Wells, maar, jammer maar helaas, de plaat gaat het nooit voor zaterdag redden vanuit Engeland. Een paar weken later koop ik hem alsnog van een Franse dealer. Mary Wells is in 1965 de eerste die het met Berry Gordy aan de stok krijgt. Gordy beschouwt zijn artiesten als werknemers in een fabriek. Ze krijgen hun salaris ongeacht ze een bestseller hebben of niet. Wells heeft jarenlang een vast bedrag ontvangen, maar verwacht meer als 'My Guy' een wereldhit wordt. Haar lopende contract wordt in 1965 verbroken, maar het heeft wel enkele haken en ogen. Zo mag Wells vijf jaar lang 'My Guy' niet uitvoeren en mag ze evenmin refereren aan het liedje middels een 'soundalike'. Wells is in 1964 voorprogramma voor The Beatles op hun 'coast-to-coast' Engelse tournee en bouwt een hechte vriendschap op met het kwartet. Ze besluit om voor 20th Century een album met Beatles-covers op te nemen met behulp van een bigband. Album en single zullen floppen, evenals de opvolgers. Pas jaren later blijkt dat Motown er erg smerige praktijken op na houdt om dergelijke platen van de speellijsten van radiostations te krijgen. 'Please Please Me' is de officiële a-kant, maar zelf heb ik altijd meer met dit 'I Should Have Known Better' gehad, ook omdat het zo'n mooie bigband-finale heeft.
2013: Kiss My Love Goodbye-Bettye Swann
De 'bizarre' winter van 2012-2013 komt vaker ter sprake in het 'Week Spot kwartet', maar toch kent het voorjaar van 2013 ook enkele prachtige momenten. Deze ene zondag bijvoorbeeld... Ik heb net de mp3-speler weer voorzien van een frisse selectie van de 'Northern Soul Jukebox' en leer deze middag 'It's Got To Be A Great Song' van The Tiffanies kennen. Het fraaie weer en de mp3-speler smeken om een mooie fietstocht. Dat gaat via Uffelte (waar de fietstocht zoals altijd écht begint, de rest is aanloop) naar het Dwingelerveld. Op de ruimte een merkbare wind, maar zon hoog aan de hemel en prachtig fietsweer. Ik ben bijna terug in Nijeveen (na toch wel een kilometer of zeventig) als Bettye Swann mijn koptelefoon binnen 'knalt'. Het nummer is me niet geheel onbekend, maar deze middag 'val' ik definitief voor het nummer. Het is op hetzelfde stuk waar ik over een paar weken in tranen zal uitbarsten als ik 'Don't Send Nobody Else' van Ace Spectrum hoor. Deze twee platen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en vertellen in het kort het verhaal van het voorjaar van 2013. Bettye blijft zelfs na zevenhonderd keer en drie jaar indruk maken. Nog steeds krijg ik een brok in de keel van dit nummer.
2014: Somebody Stop This Madness-Carl Douglas
Dorothy Morrison heeft in 2014 de handel even 'platgelegd', maar deze van Carl Douglas is één van de weinige singles die ik me kan permitteren. Het grappige is... ik kan me vaag iets herinneren van een podcast waarin een 'vroeg' nummer wordt gedraaid van een disco-gigant. Zo denk ik aan Carl Douglas en kom ik dit uitstekende 'Somebody Stop This Madness' uit 1972 op het spoor. Twee jaar vóór 'Kung Fu Fighting'. De single doet wel eens rare prijzen, maar ik kom hem tegen bij een Franse verzamelaar op Ebay. Deze Fransman heeft meer met reggae dan met soul of funk, maar heeft bovenal een paar label-catalogussen bij elkaar verzameld. Eentje daarvan is de catalogus van Blue Mountain, een Engels label dat naast deze Carl Douglas vooral (pop)reggae op de markt brengt. Nu is de tijd aangebroken om de singles weg te doen en hij is relatief goedkoop met alles wat niet-reggae is. Voor minder dan een tientje scoor ik een gezochte funk-single in een absolute nieuwstaat, zelfs compleet met het lichtblauwe Blue Mountain-hoesje. Overigens is 'Take It All Off' van George McCrae de plaat die ik uiteindelijk zoek en deze zal ik pas in augustus 2015 aan mijn verzameling toevoegen.
2015: People Get It Together-Eddie Floyd
In navolging van 2014 ligt de handel in 2015 ook even stil. Het komt pas weer op gang met een Ebay-veiling in begin juli, verder is het vooral 'algemeen' spul dat ik koop in mei en juni 2015. Toch heb ik aan Week Spots geen gebrek, want de eerste maanden van 2015 hebben me genoeg platen opgeleverd die deze titel verdienen. Neem nu deze van Eddie Floyd. Eén van de singles die ik in februari van dat jaar heb gekregen van Peter. Eigenlijk de b-kant van 'Why Is The Wine Sweeter', maar ik ga meteen voor dit felle expressieve 'People Get It Together'. De 'Singles round-up' zal straks andermaal bewijzen dat de pareltjes op de b-kant staan. Hoewel ik meteen weer lyrisch wordt over deze single, is het toch een beetje een soort van 'underdog'. Ik kom er niet vaak toe om hem te draaien, hij wordt té gemakkelijk over het hoofd gezien. Morgenmiddag mag hij weer in 'Do The 45' waar ik iedere week in de 'Week Spot Carousel' de Week Spots van de vorige drie jaar draai.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten