Allereerst mijn welgemeende excuses voor de 'korte vakantie'. In het volgende berichtje zal ik proberen uit te leggen wat er allemaal heeft gespeeld in de laatste dagen. Ik ben woensdagmiddag vrolijk aan het bezorgen in Steenwijk en heb net besloten even een sigaartje op te steken en daar even rustig van te genieten. Dat komt een oude kameraad voorbij fietsen. We zijn in de Rembrandtstraat buren geweest en hebben een gezamenlijke vriend. Ik kom hem in september 2021 tegen op de demonstratie in Steenwijk en daarna nog een paar maal op straat. We raken aan de praat en zaterdag komt ter sprake. 'Ik zou wel willen, maar weet niet hoe', vertel ik hem. Hij heeft dezelfde ervaring. Een gewone retour met de trein kost zeventig euro en dat is me té gortig. Hij stelt voor om een auto te huren maar een dag later heeft hij een nóg beter plan: Met zijn vijven een groepskaart. Dan kost het zestien euro per persoon van Steenwijk naar Den Haag en terug. Ik heb donderdag al vrijaf genomen van 'Afterglow' omdat het kopje overloopt. Ook vrijdagavond ben ik nergens meer aan toe gekomen. En over publiceren en gisteren zullen we het helemaal niet hebben. En zo is het dus 'the day after'.
Laat me voorop stellen: Op zichzelf heeft protesteren geen zin. Als felle tegenstander van het overheidsbeleid is dit een meeting waar je bij móet zijn. Het is dan vooral om zelf weer op te laden in het gezelschap van gelijkgestemden. De actie-batterij is weer tot de rand gevuld. Ik zou eerst naar Steenwijk zijn gegaan. Op de fiets. Dat is donderdag nog de bedoeling. Dan weten we nog niet dat we serieuze sneeuw zullen krijgen. Dan heb ik vrijdagmiddag het plan om de fiets te stallen op het station in Meppel en met de bus terug te gaan. Dan zou ik gisteravond op de fiets van Meppel naar Uffelte hebben gemoeten en ik ben blij dat dit ook niet is doorgegaan. Mijn baas heeft me vrijdag met fiets thuisgebracht en ik kan dus met de bus van en naar Meppel. Ik pak de eerste bus naar Meppel om half acht. De trein uit Steenwijk is pas om half negen maar ik moet even geld pinnen en broodjes scoren. Om half negen zit ik met vier Steenwijker actievoerders in de trein. We kiezen ervoor niet in Amersfoort maar in Utrecht over te stappen. De wachttijd kunnen we opvullen met nicotine want we zijn allemaal fanatieke rokers. Dan in een stampvolle trein over Gouda naar Den Haag Centraal. Het is negentig procent snelwegbezetters. Wij stappen over op de trein naar Moerwijk. Op dat station treffen we eindelijk 'wappies'. Met hen lopen we op naar het Zuiderpark.
Mijn schoenen worden minder. Dat weet ik. Gistermiddag met de sneeuw heb ik dat ook gemerkt. Hoe slecht ze werkelijk zijn? Geen idee. Vlak voor het Zuiderpark steken we het gras over. Dat is drijfnat en dat zijn mijn sokken ook binnen de kortste keren. Tijdens de toespraken voel ik dat mijn voeten in krampen schieten. Vooral het lopen op het gras doet enorm pijn. Later zal blijken wat het euvel is. Mijn schoenen zijn namelijk helemaal kapot en er zijn putten geslagen in de hakken. Die vul ik op met wc-papier en zo ga ik vanuit Den Haag naar huis. Straks maar even kijken of mijn dealer nog steeds deze schoenen heeft en een nieuw paar bestellen. Ik heb tijdens de demo dus pijnlijke grimassen getrokken, maar... geen seconde spijt dat ik ben gegaan!
Natuurlijk is het vlak voor de verkiezingen en is het meer een verkiezingscampagne dan dat het een protest is. Het is op en af met de sprekers op het podium. BBB, JA21 en SGP hebben afgezegd, FVD, PVV en BVNL zijn aanwezig van de politieke zijde. Het is een jukebox en je weet van tevoren wat er gezegd gaat worden. Speciaal voor deze bijeenkomst zijn er mensen uit Amerika komen over vliegen en zijn er videoboodschappen uit Canada en Duitsland. Er lopen wel agenten over het terrein, maar deze houden zich bijzonder afzijdig. Tot ons grote plezier horen we dat de bezetters van de A12 de waterkanonnen hebben gekregen. In het Zuiderpark geen wanklank. Er schijnt iets met een trekker te zijn geweest en er zijn bronnen die zeggen dat twee agenten gewond zijn geraakt, maar over het algemeen is duidelijk dat het Zuiderpark vredelievend is en niet op zoek naar een confrontatie. Na de laatste sprekers loopt het terrein heel snel leeg en ook weinig machtsvertoon buiten het park.
Op station Moerwijk bestel ik een pizza en eet deze op in de trein. Dat is het avondmaal. Ik ben uiteindelijk pas om tien uur terug in Uffelte en ben dan bijna vierentwintig uur wakker. Ik wil een hazenslaapje doen maar weet ook wel de uitkomst. Ik heb het klokje rond geslapen. Het is later op de middag dat ik mijn mede-actievoerder even help de posters opnieuw op te rollen. Ik hoor de andere Flavio Pasquino groeten en hoor dan dat ze ons, met de posters, even in het vizier hebben genomen. Een Steenwijker kennis heeft screenshots gemaakt en eentje daarvan prijkt boven dit bericht. Ik ga vanaf vandaag weer de schade van de afgelopen dagen in halen op Soul-xotica.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten