De volgende aflevering van 'Het zilveren geheugen' is bijna een feit. Ik heb in mijn fraaie hoofd al een opzetje gemaakt en hoop dat het even mooi op papier gaat verschijnen. Toch wil ik eerst verder met een aflevering van de 'Singles round-up' met opnieuw acht singles uit de partij van Mark. Ik ben nog niet van gedachten veranderd en hou 'Do The 45' van afgelopen zaterdag voor privégebruik. Daar staat tegenover dat ik eind deze maand wel een Blauwe Bak Top 45 ga doen. Dat is onderhand ook wel een beetje traditie. Ik doe dan een overzicht van de 45 meest favoriete Blauwe Bak-aanwinsten van december tot en met maart en wat er in die maanden is binnengekomen. Ik heb vanmorgen een pre-order geplaatst die de lijst niet gaat halen.... De releasedatum is 26 mei. Nu verder met de kersverse aanwinsten van de afgelopen week.
* Desmond Dekker & The Aces- My Precious World (US, Uni, 1969)
Als ik deze voor het eerst hoor, valt me de mond open. Ik moet mijn Schotse maat Baz dit laten horen en ook hij is blij verrast. Ik ben dol op 'gekke' persingen maar omdat ik niet veel op heb met Uni-styreen, denk ik dat ik deze plaat genegeerd zou hebben. We hebben het hier namelijk over de Amerikaanse persing van 'Israelites' van Desmond Dekker & The Aces die in Amerika een andere b-kant heeft gekregen. En 'My Precious World' is typisch een geval van Jamaicaanse soul. Ook daar kan Dekker mee uit de voeten. Ik durf met zekerheid te stellen dat deze wel in de Top 45 terecht gaat komen. 'Israelites' heb ik inmiddels al in tachtig verschillende persingen en dus sla ik die kant nu even over.
* Deliverance- Loving You (US, United Soul, 1977)
In de jaren zestig en vroege jaren zeventig is de synthesizer een duur alternatief dat bovendien niet eenvoudig is om te bespelen. In de midden jaren zeventig is de mini-Moog iets beter te betalen, maar ook hier kost het de nodige oefening om het instrument onder de knie te krijgen. Het hoeft niet. Je hoeft niet beslist zoals Rick Wakeman of Keith Emerson tekeer te gaan op de Moog en je hoeft geen 'Popcorn' te componeren. Je kan ook gewoon langgerekte noten spelen. Jaren geleden heb ik eens 'Precious Memories' van The Other Brothers gekocht. Een plaatje uit 1976 mét synthesizer. Op zichzelf niets bijzonders, hoewel de plaat ernstig mono is en de synthesizer opeens 'eng' klinkt. Datzelfde gevoel bekruipt me bij deze plaat van Deliverance. De zang is zijdezacht maar de de synths klinken niet zoals ze horen. Er wordt niets gezegd over stereo of mono op het label, maar het is een lo-fi geluid. Daar komen we nog eentje van tegen in deze partij.
* The Dells- Run For Cover (Canada, Soul Tribe, 1966, re: ca. 2014)
The Dells neemt inmiddels een flink deel van mijn bakken in en dat zijn dan uitsluitend originele Amerikaanse persingen. 'Run For Cover' ligt echter een stuk lastiger want dit is een héle grote hit geweest in de Northern Soul en zit grif rond de tweehonderd euro als je al eentje weet te vinden. Als de plaat ook nog eens een verleden heeft gehad bij een Northern Soul-dj is vaak ook weinig meer over van het styreen. Soul Tribe is een label uit Canada waarvan ik meerdere singles heb. Het specialiseert zich in deze 'lastige' Northern Soul en levert fraaie vinylpersingen met twee stampers op één schijfje. Ik denk dat ik de plaat misschien wel een jaar geleden heb gereserveerd en het dan beschouw als een 'double-sider' want het heeft 'Wear It On Our Face' op de keerzijde. Deze heb ik intussen als origineel gevonden en dus is het nu uitsluitend 'Run For Cover'. Over de legale status van Soul Tribe lopen de meningen uiteen. Feit is wel dat het label wordt gehaat onder de grote dj's in de Northern Soul.
* Different Shades- Special Love (US, Eastern, 198?)
Absoluut helemaal niets te vinden over dit plaatje. Ik schat dat het ergens uit de late jaren tachtig moet komen. In de radioshow maak ik er een dolletje van. Het nummer is geschreven door Paul Jones en dat moet 'natúúrlijk' de ex-Manfred Mann-zanger zijn. Nog opvallender is de co-producent want dat is een beroemde actrice: Liz Taylor. Nee, natuurlijk zijn dat een andere Paul Jones en Liz Taylor. De plaat wordt geproduceerd door Kiara en die ken ik wel! Ik heb in 2021 een plaatje van Kiara gekocht en Different Shades zit qua productie in dezelfde hoek.
* Lamont Dozier- All Cried Out (US, ABC, 1974)
Wordt het beter dan dit? Nadat ik alle platen zaterdag heb gedraaid, kan ik zeggen dat het een fijne partij is, maar... of het werkelijk beter wordt dan dit is en blijft de vraag. Fraaie soul hoeft je financieel niet de kop te kosten en je hoeft er niet jaren naar te zoeken. 'All Cried Out' van Lamont Dozier is crossover-perfectie waarbij menig zwaargewicht van twee- of drieduizend pond verbleekt. Ik kom superlatieven tekort want dit is écht koren op mijn molen.
* The Fashions- Only Those In Love (US, 20th Century-Fox, 1968)
Nu ga ik wel even de apparatuur aanzetten want 'Only Those In Love' doet zaterdag niet wat het zou horen te doen. En dus wil ik ook even de b-kant proeven. Het is een George Kerr-productie en dat is vanaf het intro duidelijk. Op maandagmiddag smaakt hij beter! Het is vrij 'moody' en ademt meer een sfeer van 1963, maar het heeft daarentegen een schitterend arrangement van de hand van meneer Kerr en deze is hier een ster in. De keerzijde heet 'A Lover's Stand' en dat is méér wat ik zou hebben verwacht. Het is upbeat 'girl group' dat met een beetje fantasie in de Northern zou passen. Toch moet ik bekennen dat het langzame 'Only Those In Love' de voornaamste reden is om de portemonnee te trekken. Het zal geen nieuws zijn dat ik het al een paar jaar enorm heb gehad met de Northern Soul.
* Barnie Hayes- Tribute To A Black Woman (US, Double Soul, 1969)
Een tikfoutje op het label? Barnie wordt op de overige platen Bernie genoemd en brengt 'Tribute' in 1970 onder die naam uit op het Stax-label. Dit is een lokale eerste persing. Ik kan niet oordelen over het andere werk van de man maar ten tijde van 'Tribute' is hij geen sterke zanger. Hij murmelt op 'Part 1' zijn weg door het nummer. Voor Bernie of Barnie gaat er immers niets boven een zwarte vrouw. Zij is het meest volmaakte dat door onze Schepper is gemaakt. Het is een 'oddball' maar wél leuk!
* Chuck Jackson- The Prophet (US, Ripete, 198?)
Chuck is ons twee weken geleden ontvallen. Vorige week zaterdag heb ik in 'Do The 45' een kleine hommage gebracht aan de man waarbij ik beide kanten draai van zijn hit 'Any Day Now'. Op de b-kant staat... 'The Prophet'. Juist, dat realiseerde ik me niet toen ik deze single bij Mark heb gereserveerd. Ripete betekent echter dat er een andere hit op de keerzijde staat en dat is in dit geval 'The Big Hurt' van Miss Toni Fisher. Dit neemt me meteen terug naar York in maart 1998 want dan heb ik het op een cassettebandje staan. Ik heb de 'phasing' nooit eerder gehoord in dit nummer. Het is lekker dramatisch maar ook niet echt soul waardoor ik zit te twijfelen bij deze single. Het zou me niets verbazen dat hij voor Miss Toni Fisher gewoon in de Gele Bak terecht komt. Gelukkig was die niet duur...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten