'Bucket list' voor alweer een paar weken en wellicht nu ik het opschrijf dat ik het ga herinneren: Ik moet weer verse batterijen halen voor de camera. AAA-batterijen heb ik altijd wel liggen, AA-batterijen daarentegen niet. Zelfs de spellingscontrole keurt AA af. Nu werkt de flitser niet lekker mee en is degene mét flits té fel. Als ik mijn vinger per ongeluk voor de flits hou, krijg je bovenstaande foto welke feitelijk beter is. De foto is trouwens ook niet compleet want ik had een single uit de Blauwe Bak mee moeten nemen. Vervolgens blijkt een andere single onvindbaar maar die moet ik wel ergens hebben. We komen in 'Het zilveren goud' tot een periode waarover ik, in tegenstelling tot vorig jaar, niet graag aan terug denk. Laat staan dat ik erover wil schrijven. Toch ga ik het eens en voor altijd doen, het is immers een kwart eeuw geleden en volgend jaar is 'Het zilveren goud' weer praktisch een feestje! Mijn herinnering laat me ernstig in de steek in 1995 en dus noem ik een paar platen waarvan ik weet dat ik ze tijden in de verzameling heb staan, maar waar ik niet exact meer weet te herinneren waar en wanneer ik ze heb gekocht. In augustus 1995 koop ik helemaal geen singles en in 'Het zilveren goud' wordt dat een vergaarbak van zulke singles. Afgelopen week heeft Nederland vijfenzeventig jaar bevrijding gevierd zonder samenkomsten, bij het vijftigjarige jubileum hangt de vlag er anders bij. Het is een bewogen weekend uit 1995 voor mij.
De familie is niet bepaald gecharmeerd van het idee maar... ik ben twintig jaar oud en trek toch mijn eigen plan. Op de avond van dodenherdenking gaan we, de leden van Horrible Dying, op de fiets naar het feestje van onze gitarist. Die heeft een paar weken eerder aangegeven dat Gorredijk het laatste optreden zal zijn voor hem. Hij zal samen met zijn vriendin emigreren naar Duitsland om een kroeg te beginnen. Ik heb op het moment wel weer contact met hem op Facebook maar geen haar op mijn hoofd dat erover nadenkt om over deze periode te beginnen. Als ik me goed herinner, is het avontuur met de Duitse kroeg precies een maand en in 1996 of 1997, maar desondanks nemen we op 4 mei 1995 al afscheid van hem. Het komt erop neer dat als Nederland twee minuten stil zijn wij in het niemandsland tussen Oosthem en Folsgare zijn. Ik kan me niet herinneren dat we zijn gestopt en, nee, dat is niet eerbiedig. De volgende dag is Bevrijdingsdag en deze vier ik in Leeuwarden. Eerst op de fiets naar Sneek en deze met een kabelslot vast maken aan een brugleuning. Op de trein naar Leeuwarden. Daar vertoef ik vooral veel in het rockabilly-café met de jukebox waar ik in 1993 eens toevallig ben komen binnen waaien. Er is ook contact met Johan, de toenmalige kameraad in Leeuwarden, en opnieuw zou ik kunnen overnachten bij zijn zus. Deze hebben me al een keer eerder laten staan ten tijde van het concert van The Selecter waar we niet zijn geweest. Ook nu word ik weer buitengesloten en slaap een heel klein beetje op een bankstel dat iemand buiten het huis heeft gedumpt. Dan barst ik opeens van de plannen en ga liften. Het brengt me via Eernewoude in Heerenveen en dan is het inmiddels een halve dag later. Solex-maat Kees is thuis en daar gaan we vrolijk verder aan de biertjes. Ook beledig ik een buurman waardoor er blauwe petten aan de deur komen om me te waarschuwen. Ik slaap een uurtje bij Kees en ga weer terug naar Sneek. Alvorens ik naar de fiets ga, koop ik een paar singles op de braderie op het Grootzand. Dan naar de fiets of...? Wat ervan over is. Dat is niet veel! De wielen zijn compleet platgewalst en met een frame met kapotte wielen kun je het wel schudden. Ik haal het slot los en laat de rest staan totdat de schroothandelaar langs komt.
Die avond ga ik nog naar een concert in Het Bolwerk maar ik kan me niets herinneren. Wel dat ik tussen Sneek en Jutrijp word ingehaald door een snelle brommer en gevolgd door een politieauto. Ik zie dat het stopt op de afslag naar IJlst en zet de Solex stil. Ik heb geen licht en bovendien had ik de verzekering een week geleden moeten verlengen. Agenten en brommer zijn nog wel even bezig en misschien zit er niks anders op dan doof en blind voorbij te stuiven. Een goed idee, alleen...? Als ik de driesprong nader rijdt de brommer net weg. En als ik de politieauto passeer, trekt de agent me al aan de kraag. Met de verzekering weet ik hem met een kluitje in het riet te sturen ('oldtimers hoeven pas per 1 juli opnieuw te hoeven worden verzekerd'?), erg toevallig dat het lampje net weer stuk is gegaan en ik moet toch echt eens naar de dynamo gaan kijken en zonder te hoeven blazen, weet hij wel dat ik teveel heb genuttigd. De straf? Solex aan de hand en naar huis lopen. O wee als ze me zien rijden? Daar ga ik. Solex aan de hand en verder stiefelen. De agenten hebben de nacht van hun leven want ze volgen me op 300 meter afstand. Op 'de hoge brug' vóór Jutrijp zet ik de Solex op de standaard en ga op mijn gemak een sjekkie pielen. De agenten wachten mooi op 300 meter afstand en ik loop weer verder. Bij de Sinnewar staan hekjes waar de auto niet langs kan en dan...? Motor aan, op het zadel en vliegen maar! Ik ken deze route en de tijd die het me neemt. Als ik de Solex in het hok zet, komt de politie voorbij. Jammer joh!
2170 If You Really Love Me-Stevie Wonder (NL, Tamla Motown, 1971)
2171 Seasons-Bing Crosby (NL, Polydor, 1977)
2172 Cotton Fields-The Seekers (Australië, W&G, 1965)
2173 Play The Game-Trinity (NL, Philips, 1975)
2174 Denis-Blondie (NL, Chrysalis, 1978)
2175 Sex Machine-James Brown (Duitsland, Polydor, 1970)
2176 Hot Pants-James Brown (Duitsland, Polydor, 1971)
2177 Street Life-Crusaders (US, MCA, 1979)
Dit is in één graai alle singles van mei 1995. Stevie Wonder is bij mijn weten de enige die ik heb gekocht in Sneek voordat ik mijn gesloopte fiets in ogenschouw neem. Het ding heeft geen hoes en sinds 2001 heb ik de Engelse persing welke ik het meeste draai. Er is ook een tijd geweest dat de Engelse in de Blauwe Bak heeft gestaan. Bing Crosby en Trinity heb ik op Hemelvaartsdag in Heeg gekocht op een braderie. The Seekers ben ik een paar jaar geleden tegengekomen tussen allerhande paperassen en dit is zo'n plaat waarvan ik me niet weet te herinneren waar en wanneer ik de plaat heb gekocht. Ik weet alleen dat het in de jaren negentig moet zijn geweest. Ik reken hem hier dus tot de singles uit Heeg. Blondie is opnieuw een 'zwart gat', het exemplaar met fotohoes komt uit De Bilt, maar ik heb de single al wel eerder zonder hoes. Ik reken de laatste vier tot een vrijdagmiddag in Leeuwarden. Daar koop ik in ieder geval de twee van James Brown. Ik ben onderweg naar het station dat ik een oude bekende tegenkom. Het is Almar, tegenwoordig een trouw 'volger' van deze praatpaal, en hij geeft me een lift naar huis in de Renault 4. Of ik Blondie en The Crusaders die middag heb gekocht? Geen idee. Wellicht dat Almar het weet, maar... er is één plaat of cd welke ik meteen door verkoop aan hem. Welke plaat is dat geweest? Iets met The Beatles te maken? The Crusaders heb ik later nog eens gekocht in de Nederlandse uitdossing met fotohoes. Zowel 'Sex Machine' als 'Hot Pants' hebben fotohoesjes, ook al is 'Sex Machine' volledig versleten na jaren van club- en kroegoptredens. De single is ook van dubieuze kwaliteit. Daarvoor in de plaats staat tegenwoordig de Engelse heruitgave van 1975. 'Hot Pants' is nog wel compleet zoals ik hem in 1995 heb gekocht.
2178 Sugar Daddy-Levert Allison (US, Elbejay, 1970)
2179 Hey Jude-The Beatles (NL, Parlophone, 1968)
2180 It's A Sin To Tell A Lie-The Bell Ringers (US, Bell, 1955)
2181 You Made A Believer Of Me-THe Camel Drivers (US, Top Dog, 1969)
Zodra ik bij Mark heb afgerekend, zal The Camel Drivers weer ter sprake komen. Ik heb namelijk een andere single op het Top Dog-label gereserveerd. The Camel Drivers is desondanks onversneden bubblegum met een geinig fuzz-gitaartje. Het verbaast niet dat twee singles eveneens op Buddah zijn uitgebracht. Levert Allison staat in de Blauwe Bak. Ik haal deze singles van een rommelmarkt in Oudega. Enerzijds een partij Amerikaanse singles (waaronder enkele Bell-titels) en ten tweede een mooie partij jaren zestig en zeventig. De naam op de hoesjes komt me bekend voor: Het is één van de onderwijzers van de basisschool waar ik kortstondig heb gewerkt. Later kom ik hem ook nog tegen. Dat is wellicht iets voor later?
Over twee weken vervolg ik met het tweede deel van juni en vervolg ik het verhaal met de gebeurtenis van de betreffende zondag 7 mei 1995.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten