Singles round-up: april 1

Laat me dan toch alvast beginnen met de 'Singles round-up'. Eigenlijk vind ik vier té minimaal voor een aflevering, maar vooruit maar! Het pakket uit Engeland bevat vier 12"-singles en zes gewone singles en dat maakt dan eveneens twee compacte afleveringen. Het verhaal begint met een bereleuk jaren zestig-deuntje dat ik hoor in de Northern Soul-show van mijn Wolfman-collega. Ik ken het nummer uiteindelijk al wel enkele jaren maar realiseer me nu pas hoe aanstekelijk het werkelijk is. Hoewel ik het al langere tijd heb gehad met de 'stormers' is dit een upbeat jaren zestig-plaatje waar ik mijn stoel voor uit kom. Het zit maandenlang in het boodschappenmandje op Discogs en eigenlijk bij de Engelsman waar ik het volgende pakket van krijg. Het is pas afgelopen week als ik eens besluit verder te kijken naar de plaat. Dan zie ik hem bij een Nederlandse dealer staan en gewoon een stuk goedkoper. Ik kijk even verder in haar handel en vind nog drie singles die ik erg graag wil hebben. Ik ben me al aan het voorbereiden op een volgende bestelling want op 12"-gebied heeft ze een plaat waar ik al jaren erg veel van hou en dat nu eindelijk gaat 'passen' in de set. Dan wil ik jullie nu voorstellen aan het kwartet singles dat ik vorige week vrijdag heb besteld en dat ik sinds zaterdagmiddag in mijn bezit heb.

* Kiki Dee- We've Got Everything Going For Us (UK, Fontana, 1967)
De Week Spot van deze week. Het is aanvankelijk de a-kant die me verder doet klikken op de advertentie. Ik ken 'I'm Going Out' in de uitvoering van de Zweedse band Tages en heb hun single (op Odeon) sinds 1991 in de bakken staan. Oorspronkelijk gaat het nummer terug tot Lesley Gore. Zoals ik dinsdag heb proberen te verkondigen is Kiki Dee een zangeres van formaat welke ondergewaardeerd is gebleven vanwege de zwakke producties. Niet dat er iets schort aan de technische kant van de productie, maar de arrangementen maken de plaatjes té zoet en het maakt dat Kiki vooral wordt herinnerd als een 'lieve' zangeres. Als 'I'm Going Out' was door geknald na het veelbelovende intro dan zou het nu één van de grote Northern Soul-hits zijn. 'We've Got Everything Going For Us' moet nog worden ontdekt door het gros van de 'beat ballad'-liefhebbers en ik ga het een handje helpen. Ook hier is het wederom jammer dat het té zoet en lief blijft, hoewel dat natuurlijk wel weer past bij de optimistische tekst.

* Eddy Jacobs- Tired Of Being Lonely (NL, Grant, 1967, re: 198?)
De Belgische Popcorn en de Surisoul-scene in Nederland hebben enkele raakvlakken en dat maakt het in de vroege jaren tachtig tot een lucratieve business voor bootleggers. Hoe het steeds de dans weet te ontspringen, is een ander verhaal. Het Grant-label oogt helemaal echt en wederom met het 'STEMRA'-keurmerk op het label. Toch lijkt het me een beetje sterk dat de eigenaar van de Chess-catalogus zomaar toestemming geeft aan een Nederlander om een oude Chess-plaat opnieuw uit te brengen zonder iets van een vermelding richting de oorspronkelijke eigenaar van het werk. Discogs erkent de platen echter en dus kunnen ze vrij worden verhandeld en dat is dan weer een voordeel voor ons als armetierige dj's. 'Turn Me Loose' is de favoriete kant van de voormalige eigenaar en past beter in de 'deep soul' of de Carib, maar het blijft een beetje 'pants' voor mij. Nee, dan ga ik nu andermaal voor de uptempo a-kant. Een typische opname van het roemruchte label uit Chicago, 'gritty' zoals het meer klassieke werk. Niet essentieel maar wel erg lekker!

* The 3 Degrees- Drivin' Me Mad (US, Swan, 1965)
Dit is de plaat die ik in de inleiding noem. Ik heb al langer een zwak voor het werk van The Three Degrees en ergens staat 'Contact' uit 1966 nog op het verlanglijstje. Dat haalt eveneens de interesse van andere krakers van de groep en het betekent dat ik eerst gewoon weer eens 'Drivin' Me Mad' moet horen op een maandagavond voordat mijn mening wordt bijgesteld. Dit is overigens alweer weken of maanden geleden. Ik begin erg te verlangen naar één van de 12"-singles en dat maakt dat ik vorige week actie heb ondernomen. 'Look In My Eyes' op de a-kant is niet onaardig, maar 'Drivin' is gewoon het prijsnummer.

* Kim Tolliver- I'll Try To Do Better (US, Rojac, 1969)
Ik ken eigenlijk alleen het disco-achtige 'I Don't Know What Foot To Dance On' uit 1975 en verder is het werk van Tolliver een mysterie voor mij. Ik moest er toch maar eens wat dieper op in gaan want volgens mij zijn hier nog wel parels te vinden. Ze levert tussen 1967 en 1979 een tiental singles af zonder uit te komen voor een 'major' label. Rojac en General zijn daarvan de 'grootste' labels. Op 45cat staan een single uit 1979 welke alleen in Nieuw Zeeland is uitgegeven en waarvan geen Youtube-video's bestaan. Dat maakt een mens van nature al nieuwsgierig? De single uit dit kwartet heeft 'Let Them Talk' als de topkant en hoewel Kim hierin haar zangtalenten helemaal uit de doeken mag doen, geef ik de voorkeur aan het iets meer ingetogen 'I'll Try To Do Better'. Het geluid van een onbetaalbare soul-plaat op een label dat ik associeer met enkele hele dure platen en dat alles voor slechts een paar euro. De soul-hobby is nog lang niet afgelopen voor mij dankzij ontdekkingen als deze!