Ik heb gistermiddag het pakket opgehaald bij het postagentschap in Havelte en heb de platen gisteravond ten doop gehouden in 'Do The 45'. Dit maakt dat ik niet noodzakelijk de platen hoef te draaien bij de beoordeling omdat ze nog vers in het geheugen liggen. Ik splits de 12"-singles even van de 7" en dat maakt dat ik vandaag met een kort bericht kan beginnen. Vier 12"-singles waaronder de kersverse Week Spot en daarover ga ik dus dinsdag schrijven. Verder ligt ook nog een verhaaltje over april 2010 in het verschiet, maar daarover later meer.
* Carlton Blount- A Day Without Love (US So New, 1989)
Ik koop niet zomaar op de gok 12"-singles mits ze worden aangeboden bij een dealer die de platen een kleine beschrijving heeft gegeven. Steve is zo'n verkoper die méér doet dan slechts de standaardbeschrijving van de conditie van plaat en hoes. Ten eerste heeft hij een eigen beoordelingsmethode. Hij geeft rapportcijfers met tien als hoogste. '8 out of 10' is een conditie die vaak voor komt en waarvan ik enkele platen heb gekocht. Dat is in officiële termen 'Very Good Plus' en bij '7 out of 10' en lager mag je je serieus zorgen maken, ook al heeft hij een grijze bak op wielen voor de echte rotzooi. Hij beschrijft deze plaat als 'late eighties modern soul' en dat durf ik wel aan voor een Engelse pond. Het stelt gelukkig niet teleur. Het is de soort zoals Mark die ongetwijfeld ook had kunnen aanbieden. Een prettige soulvolle stem over een ietwat elektronisch aandoende backingtape. Minpuntje is dat de plaat op 33 toeren is, maar dat houdt dan wel de 'radio edit' en de 'album version' op één kant. Op de keerzijde staat de instrumentale uitvoering. Vooralsnog duurt de 'radio edit' me lang genoeg, maar ik zal de plaat langzaam laten groeien totdat ik klaar ben voor de album-versie.
* Brainstorm- Lovin' Is Really My Game (UK, Miracle, 1977)
Dit wordt dinsdag de nieuwe Week Spot en dan ga ik mijn uiterste best doen om het gezelschap Brainstorm bloot te leggen. Ik dank deze plaat aan radio-collega Lee en zijn Northern Soul-show op de maandagavond. Lee hangt als twaalfjarige veel uit in een 'youth club' waar gretig wordt ingespeeld op de Northern Soul-rage. Het dak gaat van de tempel als de dj deze lange versie van 'Lovin' van Brainstorm op zet en hij kon ooit, veertig jaar geleden, het hele nummer door dansen. Een prestatie vanjewelste want er zijn maar weinig disco-platen die sneller zijn dan deze. Dinsdag meer over deze plaat die héél lang op mijn verlanglijstje heeft gestaan.
* Drizabone- Real Love (UK, 4th & Broadway, 1991)
Ooit moest ik enorm lachen om de 'soulful house'-beweging binnen de Northern Soul. Het doet me direct denken aan een zomerse vrijdagmiddag van een paar jaar geleden. Ik ben in Steenwijk aan het bezorgen als ik opeens enorm harde muziek hoor. Ik kijk om en sta oog in oog met een oudere man met een midlife crisis in een moderne Opel cabriolet. Als een toef slagroom op een gevulde koek is geprobeerd iets 'exotisch' te maken van een huis- tuin- en keuken-koekblik. De chauffeur moet hebben gehoord dat het lekker moet zijn om in een cabrio te rijden onder begeleiding van harde house, want hij heeft bij het Kruidvat een cd gekocht. De muziek is elektronisch en doet me denken aan de muzak als je in de wacht komt te staan bij een telefoongesprek naar een nutsbedrijf. Hetzelfde gevoel als bij 'soulful house'. Oudere mensen die house altijd hebben verafschuwd omdat er niets gaat boven de plat gedraaide Northern Soul-krakers en nu opeens gaan dansen op een soort house dat 'past' in hun scene. Drizabone is zo'n gezelschap dat is door gedrongen tot deze groep. Kort door de bocht zou je kunnen stellen dat het in de hoek zit van M People en Incognito uit de vroege jaren negentig en andere projecten waaraan Jocelyn Brown en Martha Wash hun vocalen lenen. 'Real Love' is op zichzelf best een aardig nummer en dat trekt me uiteindelijk over de streep. Het is een promo welke is bedoeld voor in de clubs met drie remixen van het nummer. De 'Up All Night Remix' is een beetje vaag en dus hou ik het maar bij de 'Alternative Single Mix'.
* Peggy Scott- You Got It All (UK, Pinnacle, 1978)
Tot slot een plaatje dat goed gaat met Brainstorm. Peggy Scott is voornamelijk bekend als duetpartner van Jo Jo Benson in de jaren zestig. Een decennium later staat ze onder contract bij Malaco en Pete Waterman heeft toestemming gekregen van Pinnacle om enkele Malaco-releases geschikt te maken voor de Engelse markt. Peggy is daarvan de eerste. 'You Got It All' is een recht-in-het-gezicht disco stamper en her en der net ietsje té uitbundig. Op de b-kant is het hele andere koek: 'Let Me Untie You' is uiteindelijk de winnaar voor mij. Het is de enige 12" met een fotohoes en bovendien is het geperst op transparant vinyl. 'You Got It All' heeft een paar krasjes in het intro en de prijssticker is hardhandig verwijderd van de hoes en dat maakt dat de plaat goedkoop weg mag. Overigens lijkt het alsof deze 12" een rechtstreekse kopie is van de 7".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten