Het Paasweekeinde is reeds voorbij en ik heb geen letter gepubliceerd op Soul-xotica. En dat terwijl ik zulke ambitieuze plannen had. Het goede nieuws is: Wat in het vat zit... En zo breng ik jullie alsnog een driedelige serie over de Friese popmuziek. Aanleiding daarvoor zijn de resterende singles in 'Het zilveren goud' van maart 1995. Ik heb woensdag beloofd na te gaan of Friesland Pop nog steeds bestaat en ja... dat is inderdaad het geval. Hierover later meer. Als de wereld niet in een crisis had gezeten, was vandaag wederom het Aaipop-festival geweest in Nijland. In het tweede deel wil ik terug kijken op mijn jaren op dit Friestalige festival (en de start van het festival- en bierseizoen). In het derde deel tenslotte de singles waarom het draait in 'Het zilveren goud'. Ik had gehoopt nog ergens een 'Verticaal vijf letters' te plaatsen, maar ik heb gisteren een nagenoeg huiselijke dag gehad en buiten een fietstochtje naar Havelte voor koffie ben ik vandaag ook niet buiten geweest. In plaats daarvan heb ik vanmiddag een 'one-off' op de radio gedaan. In het eerste deel van deze korte serie een beknopte geschiedenis van de Friese popmuziek en een introductie tot Friesland Pop.
In de jaren zestig en zeventig is de popmuziek in Friesland als los zand. Er zijn maar weinig échte muziekpodia in de provincie en alleen in Leeuwarden is in de vroege jaren zeventig iets van een 'scene'. In de eerste weken van 1970 staat Pugh's Place enige tijd in de Tipparade met 'Nothing Is Real Here', een progressieve rockband uit Leeuwarden. In de jaren zestig hebben The Endeavours Four uit Hindeloopen een single gemaakt op het Omega-label, Crash uit Sneek op Philips en claimt het hoofdstedelijke The Unbeatable dat ze als eerste waren met 'Even The Bad Times Are Good'. Natuurlijk zijn er wel meer geweest die plaatjes hebben gemaakt, ik denk dan bijvoorbeeld ook aan de twee Havoc-singles van Art. 461 uit Wolvega. In de vroege jaren zeventig heeft Leeuwarden de Pow-Wow club waar onder andere Pugh's Place optreedt. Hieruit ontstaat ook de elpee 'Child In Time' welke tegenwoordig een duur betaald collectors item is. In 1976 bezoekt de Leeuwarder band Road (niet te verwarren met de naamgenoten uit Roosendaal van 'Never Leave Me Lonely') de vaderlandse Tipparade met 'To Know That I Love You'. De Friese popmuziek komt eigenlijk pas in de vroege jaren tachtig op stoom. In de jaren zeventig zijn er echter voldoende folkzangers en -groepen waarvan de folkrockband Irolt nog bescheiden succes kent. In 1980 zijn daar opeens de zusjes Maywood die eigenhandig Oppenhuizen-Uitwellingerga op de kaart zetten middels 'Late At Night' en 'Rio'. Hepie & Hepie komen dan weer uit het oosten van de provincie en veroveren in 1981 de hitparade. Toch is het niet de tak van de Friese popmuziek die ik meteen in gedachten heb. Wat dat betreft, begint de Friese popmuziek vorm te krijgen dankzij de 'Friese Bries' van de midden jaren tachtig.
Ik kan het officiële stichtingsjaar van Friesland Pop niet vinden, maar feit is dat het vanaf 1988 EP's uitbrengt. Het Bolwerk in Sneek is één van de eerste poptempels in Friesland en daar valt het de programmering op dat er bedroevend weinig Friese acts meedoen in de Grote Prijs Van Nederland. Zo begint Het Bolwerk eigenhandig met de Kleine Prijs Van Sneek en Friesland Pop ontfermt zich al snel over dit initiatief. In 1993 begint Friesland Pop met het uitbrengen van een tijdschrift. Het eerste exemplaar heet nog 'Fuzz', vanaf de tweede is de naam 'Freeze' geworden. Dat is hoe ik Friesland Pop leer kennen. Het wil dan ook een vinylarchief aanleggen van Friese plaatproducties en ik help hen aan voornamelijk enkele singles op het Lemster Face Records die ik dubbel heb of goedkoop heb gevonden. In 1997 word ik gevraagd of ik deel wil uitmaken van de jury van de komende Kleine Prijs Van Sneek-voorrondes. Dat hoofdstuk heb ik al lang geleden afgesloten, hoewel mijn favoriet uit de eerste voorronde uiteindelijk zal winnen in dat jaar. Dan dreigt een jubileumboek. Het lijkt me mogelijk dat dit het tienjarig jubileum van Friesland Pop is geweest en in dat geval zou het in 1987 of 1988 zijn gestart. Ik meld me aan als schrijver en we krijgen allemaal een regio en een tijdperk toegewezen. Ik al me bezighouden met de zuidwesthoek van Friesland van de jaren zestig. Wie kun je dan beter benaderen dan Doede Bleeker?
De visboer uit Stavoren is dan sinds enkele jaren een begrip op de Friese podia. Een bard met een akoestische gitaar en een rauwe stijl. Zijn grootste 'hit' is 'Switsokken' ('Zweetsokken'). Hoewel hij pas vanaf de jaren zeventig platen maakt, is hij in de jaren zestig al een geziene gast op feestjes. Op een woensdagmorgen in juli 1997 stap ik op de Vespa Si-brommer en rij naar Stavoren met mijn schrijfblok en pen. Doede heeft voor vervanging gezorgd in de viswinkel en we gaan achter de zaak in de tuin zitten. Als Doede eenmaal van wal steekt? Zijn herinneringen aan The Endeavours Four zijn levendig, maar al gauw gaat het over niet-Friese artiesten als Armand en Ferre Grignard. Na een uur kijkt Doede op de klok en verontschuldigt zich. De plicht van de viswinkel roept weer. Hij geeft me een exemplaar van zijn dichtbundel, 'Pretletters Op De Klaagmuur', en natuurlijk moet ik zo'n wereldberoemde haring van Doede proeven. Later die middag zie ik de Vespa PK 50 S-scooter staan in Molkwerum. Daarover heb ik al eens eerder geschreven.
Het is een lust om te luisteren naar Doede maar de schat aan informatie helpt me niet echt op gang voor wat betreft de Friese popmuziek in de jaren zestig in de zuidwesthoek. Ik stel de deadline eindeloos uit totdat ik geen berichten meer ontvang vanaf de Friesland Pop-redactie. Een jaar later verschijnt het jubileumboek alsnog zonder mijn contributie. Ik moet eerlijk zijn: Als ik kijk naar het uiteindelijke resultaat dan ben ik blij dat ik mijn naam niet hieraan heb verbonden. Ik vond het een tegenvaller! We zijn inmiddels ruim twintig jaar verder en Friesland Pop is nog altijd 'alive and kicking', ook al zitten zij momenteel op hun handen vanwege de corona. Sjouke Nauta zwaait nog altijd de scepter en hij is het vijfentwintigjarig jubileum inmiddels gepasseerd! Hij is geen spat veranderd op de foto op de website.
Daags na zondag 18 maart 2018 komt onverwacht het bericht dat Doede Bleeker is overleden. Hij is slechts 65 jaar geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten