Het 'weekend' zit er weer op voor mij. De fiets is niet uit het hok geweest en ik heb evenmin het erf verlaten. Het hoeft ook niet. Ik heb maandag genoeg boodschappen gehaald om me een paar dagen te kunnen redden. Het lijkt er even op of ik moet vandaag wel bezorgen, maar kreeg dinsdagmiddag telefonisch 'een goed weekend' toegewenst. Morgen weer aan de slag in Steenwijk en vanavond dus niet te laat naar bed. In december meen ik even een redelijk slaapritme te hebben ontwikkeld, maar sinds oud en nieuw is dit alweer een beetje in de war geschopt. Eerst maar even een bericht schrijven en dan straks nog maar een activiteit doen om moe te worden zodat ik als een blok in slaap kan vallen en op tijd ontwaken. Vandaag een aflevering van 'Raddraaien' en wel met de 48e single uit de veertiende jaren zestig-bak. Daar vinden we momenteel 'Hush' van Billy Joe Royal (1967).
Zo aan het begin van het nieuwe jaar en met nieuwe lezers kan ik eerst nog even uitleggen wat 'Raddraaien' precies inhoudt? Het is begin 2012 als ik goed en wel de Northern Soul-verzameling aan het 'bouwen' ben en ik vermoed dat de 'algemene' bakken nu wel zo'n beetje 'gevuld' zijn. Ik heb aanvankelijk het idee om vijfduizend singles te selecteren en deze in een willekeurige volgorde te zetten. Vervolgens zal ik mijn lezers steeds om een nummer tussen de 0 en 5000 vragen en de desbetreffende plaat behandelen. Dat selecteren en in willekeurige volgorde zetten gaat een mensenleven duren en in april van dat jaar wordt '20 Years Ago' mij té druk. Aan de hand van cijfers uit het publiek tel ik af in de verschillende bakken en gebruik deze single voor een bericht. In januari 2016 hou ik 'schoonmaak' in de bakken. Dubbele exemplaren gaan eruit en ik bepaal dat iedere bak 135 singles moet dragen. Een heel karwei bij het tussenvoegen van nieuwe platen, maar het bevordert de spanning in 'Raddraaien' en 'The Vinyl Countdown' op zondagavond op Wolfman Radio. In het begin maak ik gebruik van huisnummers van kappers uit de Gouden Gids en twee series geleden heb ik de prijzen uit een doe-het-zelf-folder gehaald. Sinds de vorige serie is het actuele nummer van de vorige 'Raddraaier' bepalend voor de huidige kandidaat. Doordat de bakken voortdurend wisselen, blijft het een verrassing. Het eindresultaat is nog steeds hetzelfde: Ik zal een bericht van normale lengte moeten schrijven over de plaat.
Waar en wanneer? Ik heb het even moeten nakijken, maar het klopt: 5 mei 1993. Ik ga die middag naar het bevrijdingsfestival in Leeuwarden waar Reboelje moet optreden. Ook maak ik hier kennis met het folkpunk-duo Pigmeat. Voordat ik me naar het plein bij de Oldehove begeef, ga ik uiteraard eerst even langs een paar platenwinkels in de Friese hoofdstad. Nu weet ik even niet zo goed meer te herinneren of de platen van 'T Keldertje of Downstairs afkomstig zijn, wél dat het een koopjeshoek is met singles die niet aan de kwaliteitseisen voldoen. In geval van Billy Joe Royal is vooral het hoesje beschadigd. Voor- en achterkant zijn van elkaar los gekomen, maar voor een gulden ben ik de man en plak het ding met selletape als ik thuis ben. De plaat zelf is in een topstaat en dat is die, na honderden draaibeurten, nog altijd! Tot mijn grote verrassing heb ik nog nimmer écht over Billy Joe Royal geschreven op Soul-xotica en dat wordt de hoogste tijd?
Billy Joe Royal wordt op 3 april 1942 geboren in Valdosta in de staat Georgia. Hij groeit op in Marietta en wijkt uit naar Atlanta om zijn eerste schreden in de muziek te zetten. Als zanger laat hij zich vooral beïnvloeden door Sam Cooke en andere zwarte zangers en hij formeert een rock & roll-band waarmee hij lokaal successen oogst. Royal is dan ook bevriend geraakt met liedjesschrijver Joe South. Deze heeft een liedje geschreven dat hij graag als demo zou willen rond sturen naar platenmaatschappijen. Royal gaat met South de studio in om een demo op te nemen van 'Down In The Boondocks'. Als het bandje bij Columbia terecht komt, tonen deze interesse voor zowel de zanger als het liedje. Royal krijgt een contract aangeboden en 'Down In The Boondocks' wordt tot single gebombardeerd. 'Boondocks' schopt het tot een negende plek op de Billboard, maar piekt in Canada en Australië. Bij ons bereikt het een 24e plek in de Top 40. 'I Knew You When' is eveneens een nummer 1-hit in Canada, maar in de rest van de wereld wordt Royal min of meer een middenmoter met een enkele uitschieter. 'Hush' komt in 1967 niet verder dan een 52e plek in Amerika, in Nederland kan hij rekenen op zijn eerste en laatste top vijf-hit in 1968. Royal brengt in 1967 'Yo-Yo' uit dat genadeloos flopt maar een paar jaar later succes zal opleveren voor The Osmonds. 'Hush' geeft Deep Purple weer een doorbraak. Royal zal in Amerika nog één keer goede zaken doen als popzanger en wel met de single 'Cherry Hill Park' in 1969. Het album van dezelfde titel bereikt nét de Album Top 100 aldaar. 'Heart's Desire' is niet bepaald een grote hit voor Royal, maar zal in de jaren erna worden opgepikt in de Engelse Northern Soul-scene.
In de jaren zeventig is Royal vooral een resident in Las Vegas, maar schittert ook op het witte doek en op de beeldbuis. In 1978 scoort hij een minimaal hitje met 'Under The Boardwalk' en dan is het even stil rond zijn persoon. Billy Joe Royal vindt zichzelf opnieuw uit en keert in 1984 terug als country-zanger. Op de 'mainstream' doet hij niet meer mee, maar is een grote naam op de country-hitparade van de jaren tachtig en negentig. Muziekproducent en -schrijver Paul Collins steekt zijn waardering voor Royal niet onder stoelen en banken en zet een Facebook-pagina op, 'The Beat Army', dat het oude werk van Royal volop promoot. Royal maakt hierdoor een wereldtournee met een zéér breed repertoire. In 2009 neemt hij zelfs nog een gospel-album op. Volgens de titel zijn eerste, maar het zal ook het laatste album worden van de man. Op 6 oktober 2015 valt hij in slaap en wordt niet meer wakker. Royal is slechts 73 jaar geworden.
Morgen de 'Eretitel' en volgende week 'Het zilveren goud' op deze plek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten