Eretitel: 'Such A Shame'

Het is wederom een schande dat ik weer een bericht achter op schema zit en morgenavond geloof ik ook niet echt in publiceren. Zondag zal ik druk zijn met de voorbereidingen van de show van die avond. Nee, 'The Vinyl Countdown' behoeft geen voorbereidingen, maar ik doe twee shows deze zondag. Het idee is een paar weken geleden ontstaan, een vriendschappelijke 'strijd' tussen twee radiomakers van Wolfman Radio die gedurende een uur de specialiteit van de ander uitoefenen. Deze zondag ga ik de 'battle' aan met de radiobaas. Ik ga een uurtje zijn punkshow doen en hij draait een uur lang gospel. De uitdaging is om iets te vinden wat een flink eind buiten onze gewoonlijke stijl zit en wat dat betreft is deze 'battle' op voorhand al legendarisch. Omdat mijn uur 'clean' moet zijn in tegenstelling tot zijn show op vrijdagavond (de enige uren dat we van de 'app' zijn en dat hij naar hartelust mag vloeken en schelden), betekent dit dat ik nogal wat werk heb te verzetten. Nu dan eerst maar de 'Eretitel'. De nummers 2 en 1 mogen worden verwisseld maar het is een concessie die ik doe ten aanzien van volgende week. De 'Eretitel' gaat deze week over 'Such A Shame'.

3. Black Stone Cherry (2011)
De nummer drie is en blijft de nummer drie. Het is in 2016 de derde plaat die 'Listen Carefully' compleet maakt en dat geldt eveneens voor de 'Eretitel'. Black Stone Cherry produceert hardrock met een stevige echo van de vroege jaren zeventig. Het geluid neigt bij vlagen erg naar de klassieke Deep Purple en Black Sabbath en zit een beetje in hetzelfde straatje als bijvoorbeeld Wolfmother. Als het dan toch lomp en hard moet zijn, dan smaakt dit naar meer. Het is echter de 'Eretitel' en zoiets heeft een derde plek nodig. Bij deze is deze gereserveerd voor Black Stone Cherry.

2. Talk Talk (1984)
De zomer van 1984? Al sla je me dood maar ik kan eigenlijk niet één herinnering ophalen aan die zomer. We gaan niet met vakantie in 1984. In 1985 doen we dagtochten en daar herinner ik wel een paar van, maar 1984 blijft een zwart gat. Hoewel? Als ik het intro hoor van Talk Talk's 'Such A Shame' is het opeens hartje zomer. We zijn thuis in Jutrijp en de oerwoud-geluiden komen van het slaapkamertje van mijn broer. Zeg nou zelf... Wie heeft kampeerherinneringen nodig als zo'n plaat synoniem staat aan een bepaalde zomer? Het zou de verdiende nummer 1 zijn geweest, maar...? Talk Talk is erg invloedrijk bij 'Listen Carefully'. De groep heeft meerdere nummers opgenomen met titels die ook door minstens twee anderen zijn uitgevoerd. Ik geloof dat 'It's My Life' al eens aan bod is geweest. Volgende week kan ik alvast weg geven, dan is de titel 'Give It Up'. Als ik naar de kandidaten kijk, schat ik de kans groot dat Talk Talk volgende week de nummer 1 is en dus blijft 'Such A Shame' vandaag op de tweede plek steken. En die nummer 1 mag er ook zeker zijn!

1. The Bee Gees (1968)
Denk aan The Bee Gees en je denkt aan Barry, Robin en Maurice Gibb. Logisch want de groep is ook naar hen genoemd. Bee Gees is eigenlijk B.G.'s en staat voor Brothers Gibb. Toch is het in de jaren 1966 tot en met 1969 een kwintet. De broers nemen in 1967 twee Australische vrienden mee naar Engeland: Vince Melouney en Colin Petersen. Vooral Vince krijgt na een jaar in Engeland reeds problemen met zijn werkvergunning en moet de groep voortijdig verlaten. Petersen weet het te rekken tot halverwege 1969. 'Don't Forget To Remember' is de laatste plaat waarop Petersen mee doet, The Bee Gees is dan overigens het trio van Barry en Maurice Gibb met Petersen. Terug naar Vince Melouney. Een man die niet echt een stempel op de groep heeft weten te drukken. Hoewel? Op het album 'Idea' staat zowaar een liedje van de hand van Melouney en dat is dit 'Such A Shame'. Hij laat de fraaie harmoniezang van de Gibb's bloeien in een Westcoast-achtig nummer. Het doet in de verte denken aan Buffalo Springfield. Ik pleit al jaren voor de jaren zestig-elpees van The Bee Gees omdat het méér heeft gedaan dan alleen maar de hitsingles. 'Such A Shame' is zo'n voorbeeld van een nummer dat je moet missen als je enkel naar de singles kijkt.