Een paar jaar geleden heb ik een serie gehad onder de naam 'Van hit naar her'. Tussen de oude namen en singles uit een grijs verleden behandelde ik (vaak op een vrijdagavond) een actuele hitsingle. De afgelopen maanden heb ik een paar keer 'Niet vergeten' uit de mottenballen gehaald. In 2018 komen beide rubrieken samen in 'Hier en nu'. Hoewel ik nog steeds ook de actuele singles-hitparade in de gaten hou, speelt mijn ontdekkingsreis het meeste af op het gebied van de albums. Wekelijks 'ontdek' ik wel een plaat die me een tijdje gaat bezig houden of tref ik een artiest(e) of groep waarvan ik méér wil gaan ontdekken. Dat komt tegenwoordig terecht in 'Hier en nu'. Vandaag presenteer ik jullie een album dat ik twee weken geleden heb leren kennen en dat nu al op de 'shortlist' staat voor beste albums uit 2018, hoewel het ruim drie maanden op de markt is. Ik kijk vandaag naar het album 'Keepsake', de vierde van het singer-songwriters-project Elizabeth & The Catapult.
Voor de samenstelling van 'Tuesday Night Music Club' en 'Afterglow' ga ik wekelijks door de 'nieuwe' releases. In sommige gevallen zijn de albums dan reeds een paar weken oud, maar dat belet mij niet om het als iets 'nieuws' aan te prijzen. Zo kom ik dit 'Keepsake' van Elizabeth & The Catapult op het spoor. Het wordt door de databse aangeduid met 'indie' en dan kun je alle kanten op. Ik draai een kort stukje van het eerste nummer en... mmm... dat smaakt naar meer! Ik kies voor de show uiteindelijk voor het negende nummer van het album: 'Better Days'. Dat nummer blijkt een groeibriljant te zijn. Iedere keer als ik het draai, groeit het weer een stukje verder voor mij en, zo gezegd, staat het volledige album op de 'shortlist' van 2018. Tijd om eens uit te zoeken wie deze Elizabeth nu werkelijk is!
Je vraagt dames niet naar de leeftijd. Getuige de foto's en een klein rekensommetje maakt dat ik het vermoeden heb dat ze ergens begin dertig moet zijn. Elizabeth heet eigenlijk Elizabeth Ziman. The Catapult is meer een 'project' dan een band. Het ondersteunt Ziman haar nummers uit te voeren maar is op geen enkel album gelijk in de zin van een bezetting. De gastmuzikanten op haar platen maken automatisch onderdeel uit van The Catapult. Ziman krijgt als kind klassieke pianolessen en groeit op in het culturele Greenwich Village in New York. Ze volgt haar opleiding aan de 'Berklee College Of Music' en opereert vanaf 2005 vanuit Brooklyn. In 2001 krijgt ze een prestigieuze prijs voor haar liedje 'Like Water Is To Sand', het draagt de namen van de beroemde songwriters Leiber en Stoller. Ze is aanvankelijk van plan om soundtracks te gaan schrijven voor films, maar krijgt in 2002 een hele andere kans. Zangeres Patti Austin komt naar 'Berklee' om muzikanten en zangers te ronselen voor haar komende tournee, een eerbetoon aan jazz-zangeres Ella Fitzgerald. Ziman is één van de gelukkigen om de achtergrondzang te verzorgen tijdens deze concerten. Het heeft echter een weerslag op haar liedjes schrijven, dat schuift ook meteen een eind in de richting van de klassieke jazz uit de jaren veertig en vijftig. Ze leert Esperanza Spalding kennen, de bassiste uit de band van Patti Austin. Van haar weet ik dat ze 33 jaar oud is en vermoed dat Elizabeth rond dezelfde leeftijd zal zijn. Spalding doet mee op de eerste opnames van Ziman en vormt daarmee de eerste versie van The Catapult. Spalding heeft een druk leven en zo wordt haar plek alras ingenomen door een aantal heren. Drummer Dan Molad en gitarist Peter Lalish spelen dan eveneens met hun band Lucius als het duo Elizabeth gaat begeleiden. Het neemt een eerste EP op in de thuisstudio van Molad en het plaatje wordt in eigen beheer uitgebracht. In oktober 2006 is ze 'underground artist of the month' in het Billboard-magazine en twee jaar later tekent ze haar eerste contract. Dat schetst erg mooi haar 'roots'. Enerzijds de roemruchte folk-scene van Greenwich Village en tegelijk haar ervaringen met de Patti Austin Band. Ze komt onder contract bij Verve, van oudsher een jazz-label, maar haar debuut verschijnt op Verve Forecast, het sub-label dat in de jaren zestig menig folkrock-album uitbrengt.
In juni 2009 verschijnt 'Taller Children' op het Verve-label. Het leeuwendeel van de opnames wordt gemaakt in Nebraska terwijl ook enkele oude demo's opnieuw worden bewerkt. Alle liedjes op de plaat zijn van Ziman met uitzondering van Leonard Cohen's 'Everybody Knows'. De opvolger komt ook uit bij Verve en dat bevat enkel werk van Leonard Cohen. Geen bestaande 'liedjes' maar teksten uit Cohen's dichtbundel 'Book Of Longing'. Het is de laatste plaat die ze voor een grote maatschappij zal uitbrengen. In 2014 komt 'Like It Never Happened' uit bij Scratchback en haar meest recente plaat, 'Keepsake', is uitgebracht na een succesvolle 'pledge'-campagne. Het heeft inmiddels twee digitale 'singles' opgeleverd en 'Better Days' staat daar nog niet tussen. Wellicht nog een paar keer draaien in mijn shows?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten