Eretitel: 'Give It Up'

Mijn slapen is een gevalletje 'hopeloos' op dit moment. Gisteravond hing ik van de rem-slaapjes en uiteindelijk té korte nachten aan elkaar vast. Ik wilde even een kort slaapje doen, maar werd vanmorgen om half acht goed uitgerust wakker. Dat is onder andere ten koste gegaan van Soul-xotica. En hoe is het op dit moment? Wel, ik meen dat ik in december een flinke voorraad koffiefilters heb gehaald, maar waar heb ik die gelaten? Ik ben de hele avond al erg koffiebehoeftig, maar zonder filters ga ik dat niet redden (ik kan erg slecht tegen prut in de koffie). Tijdens de 'kick-out' in 'Afterglow' begin ik al ernstig te geeuwen en dat gaat tijdens dit bericht vast ook nog wel een paar keer gebeuren. Morgen in ieder geval een berichtje naar aanleiding van het overlijden van Mark E. Smith van The Fall, maar nu eerst de 'Eretitel' met driemaal 'Give It Up'.

3. KC & The Sunshine Band (1982)
Buiten de woensdagmiddag om en bij schaatswedstrijden in het weekend, staat bij ons thuis overdag de televisie niet aan. Toch moeten mijn ouders ook wel eens een concessie doen. Met vier gretige afnemers van muziek als kroost zal de televisie zo nu en dan aan moeten voor Toppop. Dat wordt, in mijn herinnering, op maandagmiddag uitgezonden. Ik kijk overigens wel vaker Toppop, want bij schoolvriendjes is het al erg normaal dat de televisie aan gaat als we uit school komen. De clip van 'Give It Up' van KC & The Sunshine Band brengt me in een flits in onze eigen huiskamer. Ik zal pas later leren dat KC al hits heeft als ik nog in de luiers lig, maar dit nummer is mijn kennismaking met de groep. Jaren later zal ik hem op een verzamel-cd hebben en dat weekend maak ik een fietstochtje in de omgeving van... Uffelte! Het is vreemd te bedenken hoe 'niemandsland' deze regio voor me is geweest en, ja, ik (her)ontdek nog steeds nieuwe paden en wegen. Ik kan me nog goed herinneren als dit nummer vorbij komt op de discman en ik ergens in de buurt van Wapserveen ben. Ik heb dus eigenlijk best veel met de laatste grote hit van KC en zijn mannen en toch moet hij het vandaag doen met een derde plek.

2. Curtis Mayfield (1970)
In de zomer van 1994 tref ik deze elpee in een tweedehands winkel in Gorredijk. Hij móet mee ook al weet ik dat ik weer met hetzelfde probleem zit als toen ik begon met platen verzamelen. Ik rij dan nét Solex en heb wel een tasje waar singles in passen, maar té krap voor elpees. Ik weet niet hoe ik deze thuis heb gekregen. De plaat is flink mishandeld door de eerste eigenaar, maar geeft me desondanks een fraaie blik in het werk van Mayfield. Ik moest mezelf nog eens een plezier doen en een beter exemplaar zoeken, maar dan opnieuw...? Elpees doen niet mee in mijn verzameling en ik draai ze nauwelijks tot niet. Ofwel: Ik red me wel even met dit oude exemplaar. Wat kan ik zeggen over Curtis' 'Give It Up'? Dat het kippenvel is en bijna op 1 had gestaan. Die eer geef ik echter te beurt aan een andere plaat.

1. Talk Talk (1986)
'Such A Shame' moest genoegen nemen met een treedje lager en dus kan ik het niet maken om vandaag Curtis Mayfield op 1 te zetten. Ik heb tijden een 'haat'-verhouding gehad met veel jaren tachtig-muziek. Toch zijn er enkele groepen en artiesten die altijd hebben 'gemogen'. Talk Talk is daar een voorbeeld van. Het doet denken aan de dinsdag van de Vara want daar is Talk Talk vooral te horen totdat het 'mainstream' wordt en ook Veronica en de Tros verplicht worden om het te draaien in de programmering. Als ik net een paar weken in York ben en mijn stereo heb gekocht (binnenkort meer daarover) koop ik een paar elpees waaronder 'Natural History', de 'greatest hits' van Talk Talk. Het is muziek die me ruim dertig jaar weet te boeien en denk dat dit over dertig jaar nog altijd zo is. Vandaag op nummer één.

Ik heb zojuist de koffiefilters gevonden, maar dat is voor morgen. Nu moet ik toch maar toegeven aan mijn slaapbehoefte. Volgende week 'ben ik vrij' om een 'Eretitel' te doen en doe dat vervolgens drie keer!