Zon, eigenlijke temperatuur rond her vriespunt, gevoelstemperatuur mijlenver onder het vriespunt en een redelijke wind. Voor menigeen zo'n dag om een huiselijk pyjamafeest zonder genodigden te organiseren, voor mij een dag dat ik naar buiten móet. Ik hou de vooruitzichten al sinds donderdag in de gaten en iedere keer denk ik: Fietsen! Waar naartoe? Ook daar hoef ik niet lang over na te denken. Rondje Sleen! Het is een gegeven sinds dat ik op zaterdag werk. Ik heb dan zondag behoefte aan relatieve rust en daar past zo'n dwaze fietstocht niet. In de loop van de avond verschuift het naar een wandeling. Ik ben een paar maanden geleden het 'nieuwe' fietspaadje langs geweest om de Pioneer op de tienduizend kilometer te zetten. Volgens mijn herinnering is dat een héél groot eind waar ik vast een dagdeel zoet mee zal zijn. Nou nee, niet dus. Ik ga pas rond een uur of drie van huis en ben ruim een uur later ook alweer thuis. Is het dan allemaal zó compact? Het opent meteen een nieuwe wereld voor mij.
Het nieuwe fietspaadje. Ik zal het even in herinnering roepen. In juli wordt in Uffelte een evenement gehouden waar ik me meteen loop op te winden bij de aankondigingen. Natuurlijk: Je kan prachtig wandelen en fietsen in Uffelte en omgeving, maar om dit nu als 'hét sportpark van Nederland' aan te prijzen? Ik zit persoonlijk niet te wachten op fanatieke sportfietsers en hardlopers die blind zijn voor de omgeving. Het is tijdens dit weekend dat het fietspad voor het eerst wordt opengesteld. Verwacht geen geasfalteerde weg, maar een geul door het gras dat overgaat in een zandpad dat bij regenval nauwelijks begaanbaar is. Ik loop eerst de Dorpsstraat uit tot bij 'Frederikshaven', het wegrestaurant aan de Rijksweg. Rijksweg oversteken en de brug over en links het laatste stukje Egginkstraat. Na een halve kilometer rechts de Van Der Sluisweg op. Het is 'de kant van Uffelte' die ik vorige maand heb beschreven bij mijn fietsmomenten, een kant van Uffelte die me tot dan vrijwel onbekend is. De brug over en dan begint het fietspaadje aan de rechterkant. Ik zit nu op Google Maps en zie dat niet alleen mijn verwachting uitkomt, maar ook dat het zandpad zelfs een officiële straat is. Voordat ik de Egginkstraat in ga, zie ik dat ik ook rechtdoor kan: Een openbare weg naar een natuurgebied. Dat weggetje heet de Reestweg en komt langs het strandje van Uffelte. Daar loopt het fietspaadje trouwens ook naartoe.
Op de hoek bij het strandje gaat het dus over in de Reestweg: Een kronkelend zandpad waarbij het zigzaggen is om de grote diepe plassen. Met de Pioneer lijkt het kilometers tot de hoek van Rheebruggen, maar nogmaals... het valt reuze mee. Ik schrik er zelfs van als ik van dichtbij een auto hoor naderen. Het weer geeft een mooie gelegenheid tot foto's nemen en dat doe ik volop. De foto hierboven is een zelfportret buiten Rheebruggen. Ik kom dan net uit de achtergelegen bossen. De zon tekent een prachtige schaduw op de weg. Vlak voor Uffelte zie ik dan rechts de Oude Stroomweg en zie op Google Maps dat dit eveneens een erkende straat is. Ook dit komt weer op de Egginkstraat uit, hemelsbreed bekeken tegenover 'De Molensteen'. Toch wordt het gescheiden door de Drentse Hoofdvaart en je zit dan precies tussen de beide bruggen in. Ik ga gewoon rechtdoor en ga bij Café Schenkel de brug over. Dan is het immers pinda's voordat ik thuis ben. Volgende keer maar wat dieper de bossen in van het landgoed Rheebruggen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten