Raddraaien: Heintje

Werk aan de winkel! De maand is bijna een week oud en ik sta nog steeds op drie berichten. Hoe komt dat zo? Veel uitzendingen op het moment plus genieten van het fraaie zomerweer. Zaterdagavond heb ik al de ambitie voor zondag en ga meteen slapen. Gisteravond heb ik 'Mixed Bag' gedaan (negen tot elf) en daar ondervind ik meteen het pijnpunt van een 'vroege' show doen op een doordeweekse werkdag. Gelukkig ben ik tegenwoordig op dinsdag vrij, dus alle tijd om 'Tuesday Night Music Club' voor te bereiden en omdat ik afgelopen nacht al inspiratie heb gekregen voor de vaste programma-onderdelen, is dat vanmiddag een peulenschil. De onderdelen 'aankleden' met algemene nummers en daarna de boel pasklaar maken. Jawel, 'Tuesday Night Music Club' is de enige show die strak geregisseerd is. De 24 liedjes en eindtune gaan precies passen tussen 7 en 9. Nu eerst maar even schrijven op Soul-xotica en in het kader van het 'Raddraaien' betekent het dat ik 132 platen vanaf 'From The Underworld' van The Herd mag rekenen. Dat houdt in dat ik bij Jay & The Americans weer vooraan kan beginnen en bijna het klokje rond ga. Alleen Jimi Hendrix houdt me nog bij The Herd vandaan. De Raddraaier van vandaag is een belhamel uit 1968: 'Ich Bau Dir Ein Schloss' van Heintje.

In 'Van hit naar her', moest ik nodig weer eens gebeuren, ga ik regelmatig tekeer over de hedendaagse Top 40. Niet qua inhoud, maar het instituut zélf. Doordat het 'streamen' als uitgangspunt heeft, resulteert dit in een trage lijst. Tien weken op één of 27 weken in de lijst is bijna een standaard geworden. In 1968 heb je dan de geheide nummer 1-hit van dat jaar te pakken. The Beatles brengt ons het witte dubbelalbum en uitstekende singles als 'Lady Madonna' en 'Hey Jude'. The Rolling Stones doet hetzelfde met 'Beggars Banquet'. 1968 is een van mijn favoriete muziekjaren. Niet zo gek als je bedenkt dat ik een Moody Blues-fan ben en van hen komen er maar liefst twee albums uit ('Days Of Future Passed' is eigenlijk uit laat 1967, maar valt niet op totdat 'Nights In White Satin' een hit wordt) en staat het tweemaal in de Top 40 en eenmaal in de Tipparade. Drieëntwintig jaar na de opheffing van de Duitse bezetting zou je denken dat Nederland nog steeds wel klaar is met Duitstalig repertoire, maar het tegengestelde blijkt waar. Het is vermoedelijk deze generatie die voor het massale succes van Heintje heeft gezorgd en het resultaat staat 47 jaar later nog fier overeind: 'Ich Bau Dir Ein Schloss' is de grootste Duitstalige Top 40-hit van de afgelopen vijftig jaar.

Met ingang van de Top 40 worden plaatverkopen nauwlettend in de gaten gehouden en dat kan niet echt worden gezegd van de hitlijsten van voor 1965. Daar wordt soms een natte vinger gebruikt, heeft het succes van de plaat in Engeland of Amerika eveneens te maken met de Nederlandse hitnotering en, als equivalent van het 'streamen', spelen de café-jukeboxen in het zuiden des lands een belangrijke rol. Als je kijkt naar 'Tanze Mit Mir In Den Morgen' van Gerhard Wendland, deze heeft in 1962 een jaar op de Top 30 gestaan en maakt in 1963 zelfs nog een rentree. De vraag is dus of deze plaat maandelijks in hoeveelheden werd verkocht of dat de populariteit op de jukebox een rol heeft gespeeld. Een jaar Top 30 of 27 weken in de Top 40 maakt dan nogal verschil, maar bij Heintje is het duidelijk dat hij zevenentwintig weken achtereen een 'bestseller' heeft gehad.

The Small Faces staat bovenaan de Top 40 als Heintje aan zijn opmars begint. Dat is op plek 34. De volgende week stijgt hij door naar 21. De derde week lijkt er een kleine kentering te komen als de single slechts vier plekken stijgt. De vierde week maakt het een reuzensprong naar nummer 7. Op 22 juni 1968 is er sprake van veel 'lawaai' aan de top. 'Lazy Sunday' van The Small Faces is gezakt van 1 naar 4. Het genadeloze 'Summertime Blues' van Blue Cheer staat aan de top. The Rolling Stones komt tweede met 'Jumpin' Jack Flash'. De heren Fred Jasper en Tom Jones staan zestien weken genoteerd met 'Delilah' en zijn daarmee de langkampeerders in de Top 40. Een week later schopt Heintje het langharig tuig van Blue Cheer van de eerste plek en blijft daar dus tien weken staan. Het is onze eigen The Golden Earrings die na verloop van tijd de toppositie inneemt met 'Dong Dong Di Ki Di Gi Dong', een week later is het opnieuw de eer aan The Beatles als 'Hey Jude' nieuw op nummer 1 terecht komt. In de laatste zeven weken lijkt de platenkoper nog steeds geen genoeg te hebben van Heintje. In week 42 van 1968 blijft het stationair op 20 hangen en een week later zakt het een plekje en een week later hetzelfde. Dan duikt het naar 27 en 33, maar... in de laatste week stijgt het naar 31. Dan is het voorgoed afgelopen met de plaat. 'Lea' van The Cats staat dan nieuw op 1 en Heintje zélf heeft op die plek het veld moeten ruimen met 'Heidschi Bumbeidschi'.

Heintje houdt het record van de langst genoteerde nummer 1 voor 23 jaar bezet. 'The Time Of My Life' van Bill Medley & Jennifer Warnes heeft even daarvoor al even gedreigd, maar het is Bryan Adams die met 'Everything I Do, I Do It For You' elf weken op 1 staat. Daarna volgt 4 Non Blondes met eenzelfde prestatie. Anno 2015 is tien tot elf weken nummer 1 geen noviteit meer. 'Cheerleader' van Felix Jaehn & OMI heeft bijvoorbeeld tien weken bovenaan gestaan alsof het niks is. Maar één ding zullen ze Heintje vermoedelijk nooit meer afpakken: Hij heeft de bestverkochte Duitstalige single in het bestaan van de Top 40. Ik heb het vandaag verder niet over Heintje gehad, maar toch nog even het 'waar en wanneer?'. Ik heb de plaat jarenlang gemeden, maar ben op 23 augustus 1997 op de rommelmarkt in Hommerts als ik deze meepik. Iemand die sneller de platen had gevonden, gaat naar huis met onder andere 'Starstruck' van The Kinks en dus is Heintje een 'troostprijs'. 's Avonds ga ik op de scooter naar De Baars voor een nachtje 'kamperen' in de caravan en een bezoekje aan Smithy's Palace in Eesveen voor het concert van Total Touch. Het gaat in dat laatste geval vooral om het 'kamperen' en zuipen in De Karre, dat moet ik dan wel benadrukken...