De laatste vrijdag voor mijn vakantie wordt het schermpje van mijn kilometerteller steeds vager en er zit niks anders op dan de batterij te vervangen. Daarmee komt het totaal op nul te staan en dat vind ik helemaal niet erg. De eerste weken heb ik wat ruzie gehad met de kilometerteller en daarna heb ik iets van driehonderd kilometer gefietst in totaal. Ik denk dat ik hem sowieso op nul zou hebben gezet, want ik wil naast de dagetappes ook graag het totaal weten. Welnu, vanmiddag ben ik over de duizend kilometer gegaan. Daar zitten natuurlijk een paar forse fietstochten bij in en de volgende duizend kan maanden duren. Vandaag heb ik zo'n forse tocht gedaan, maar heb ik andermaal kunnen vernemen hoe goed mijn conditie is op dit moment. Het is vergelijkbaar met het 'rondje koffie', maar dan ben ik bekaf na afloop en heb tot woensdag last van mijn benen. Vandaag? Als ik nu twintig kilometer moest fietsen, zou ik het zonder probleem doen. Hierbij blik ik terug op een bijzonder fijne fietsdag, misschien wel de laatste van het jaar?
Ik hou de hele week het weerbericht al in de gaten en zie steeds een fraai resultaat bij zondag. Droog en windkracht 2 tot 3. In de loop van de week wordt de zon toegevoegd aan de prognose. Ik kijk naar de windrichting, zuidwest, en besluit dan dat het aardig is om nog eens de NAP te doen tot het station van Groningen. Daar zal ik dan op de trein stappen naar Meppel. Het is weinig hoopgevend als ik om half negen op de fiets stap. Tot Appelscha duikt geregeld de herinnering op aan de keer in 2013 dat ik dit stuk heb gefietst. Toen ben ik bij Peize over gegaan op de Flevoroute tot Gorredijk en toen binnendoor weer terug. Ook toen was ik helemaal stuk toen ik thuis kwam. Toen was het de hele dag mistig en grijs. Tot Appelscha fiets ik ook geregeld in een 'klein wereldje', maar daar breekt de zon aarzelend door en zal uiteindelijk de mist verdrijven. Ik begin om half negen en zet eerst koers naar Havelte. Bij het benzinestation koop ik gevulde koeken en stroopwafels, ik heb een thermosflesje koffie in de rugzak. Nabij de kazerne van Havelterberg ga ik de NAP op. Het is erg vroeg en relatief rustig onderweg. Ik kom een paar fietskampeerders tegen die misschien wel de NAP in tegengestelde richting doen? Ik benijd ze niet. Verder heb ik vooral last van... vee! Tot tweemaal toe een schaap, waarvan de laatste niet 'durft' over de draad te springen waar het toch eerder al aan is ontsnapt. Het zal niet de eerste keer zijn dat ik te maken krijg met een dolle ram? Ook ongemakkelijk is de Schotse Hooglander die het fietspad blokkeert en gedurende vijf minuten laat weten niet van de plek te willen. Dan vlucht het dier het bos in en kan ik door. Ik krijg intussen steeds meer zin in koffie, koeken en een long vol damp, maar stel het moment een hele tijd uit. Ter hoogte van Terwisscha vind ik een fraai bankje. Het is nog altijd mistig en een natte broek weerhoudt me niet van koffie en lekkers.
Ik kom wederom Appelscha binnen bij het evenemententerrein. Tot mijn grote verbazing is er vandaag een Kamelenmarkt en dus parkeer ik even de fiets voor een rondje over het terrein. Qua handelaren is de opkomst minimaal en het is veel gereedschap, boeken en speelgoed. Geen platen zoals in 2012 (28 mei 2012: vleesch noch vis!) en dus stap ik even later op zonder een cent te hebben uitgegeven. In Appelscha, het zal rond half elf zijn, komt de zon goed tevoorschijn. Ik ga richting het volgende mooie gebied: De Fochteloër Venen. Ik ken het voor 2010 alleen van naam en ontdek dit als ik de eerste keer de NAP naar Nieuweschans fiets. Dan heeft het bos net te maken gehad met een bosbrand en bovendien werken ze aan een nieuw fietspad. Dat fietspad mag er zijn! Van de bosbrand is niks meer terug te vinden. Om klokslag twaalf uur sta ik aan de rand van de Venen. Ik reken uit dat het zomaar vier uur kan zijn voordat ik in Groningen ben. Ik heb de wind weliswaar in de rug, maar ik kan maar beter realistisch blijven. De foto schiet ik vanuit een piepklein uitkijktorentje ten noorden van Norg, dit is net het niveau dat ik aandurf. Hoger wordt 'eng' voor mij. Het gaat verrassend snel en binnen een vloek en een zucht ben ik in Peize. Nu zet ik wel koers naar Groningen en maak al stiekem plannetjes wat we zouden kunnen doen. Vlak voor de rand van Groningen verspringt de teller van 999 naar 1000 kilometer. Even later zit ik in het stadspark en kijk hoe laat het is. Nog geen half drie??? Het is prachtig weer en ik barst van de energie. Even krijg ik een ambitieus plan: Zou ik het kunnen redden om van Groningen naar Emmen te fietsen via de Saksenroute? Bij Haren zet ik dat al uit het hoofd.
Assen is verstandiger! Toch blijf ik de Saksenroute volgen met een schuin oog naar de knooppuntenbordjes. In Balloo neigt het opeens erg naar het oosten en dan kies ik eieren voor mijn geld. Bij De Balloohoeve, een boerderij met uitgebreide winkel, eet ik ijs: Drie bolletjes ambachtelijk schepijs. Met name de bosbessenyoghurt is niet te versmaden. Even later arriveer ik bij het station van Assen. De trein naar Meppel rijdt voor mijn neus weg en dus moet een half uur overbruggen. Op het perron gaat zomaar iemand tegen mij praten en hierdoor wordt het wachten een stuk aangenamer. Tegen zeven uur ben ik in Meppel. Ik haal wat lekkers voor het avondmaal bij de Albert Heijn en ben om half acht thuis. 134,3 kilometers voor vandaag, de totaalstand op 1050 kilometer en helemaal niet moe! En het plan om nog eens met de fiets in de trein naar Assen te gaan en daar in de omgeving te fietsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten