Ik zit in eenzelfde luxe-positie met de Week Spot als in het begin van het jaar: Er is een zekere 'wachtlijst'. De singles die vorige week uit Duitsland zijn gekomen, blijken een schot in de roos. De Vicki Collins-kant geeft me nog evenveel kippenvel als vorige week donderdag, maar het is met name deze van Shirley Nanette die meer en meer voor me is gaan 'leven'. Ik wil later deze maand een tweede bestelling doen, want ik wil wel meer platen uit die Truth & Soul-serie. Ik verheug me in de 'Singles round-up' eveneens op het verhaal, omdat ik verwacht wel het ene en het ander te kunnen vinden over Shirley Nanette. Ja hoor, je kan het uit alle oogpunten benaderen, alleen vertelt het bitter weinig over de tijd waaruit onze Week Spot stamt. Het is weliswaar geen naam die velen buiten de jazz-scene in Oregon in vuur en vlam zal zetten, maar we kunnen Shirley Nanette evenmin een grote onbekende noemen. 'All Of Your Life' van Shirley Nanette (1973) is deze week de nieuwe Week Spot.
Duitsers in het Engels? Nee, ik wil Rudi Carell even overslaan. Doordat de Duitse taal veel mooie 'oorspronkelijke' woorden heeft, zie ik geregeld op Facebook en andere plaatsen dat Duitsers met hele fraaie Engelse verwoordingen komen. Ik weet niet of dit zijn weerslag heeft op HHV, toch vind ik de naam voor hun 'sub-genre' magnifiek: 'organic grooves'. In die categorie vallen soul, funk, jazz, 'soulful house' en combinaties van voorgenoemde stijlen. Bij het selecteren van dit criterium kom ik de meest waanzinnige dingen tegen, waaronder ook deze van Shirley Nanette en een andere single op Truth & Soul welke ik nog moet bestellen. 'Organic grooves' slaat de spijker op zijn kop, want het merendeel van de bestelde singles doet iets 'vreemds' met mijn lichaam en dat geldt ook voor 'All Of Your Life' en de b-kant. Waar Q Music weken lang de luisteraars aan een lijntje houdt met een plant dat uit een potje wordt getrokken, daar hoef je bij Shirley Nanette niet lang te gissen naar 'het geluid'. Dit is het geluid wat je hoort vanachter de toonbank van een achteraf gelegen platenzaakje. Zo'n nering waar je niet anders als iets héél bijzonders gaat tegenkomen. Het is ook het geluid van de dj met een uitstekende muzieksmaak, ook al bedoel ik hiermee niet mezelf. Dit is het geluid van een obscure plaat uit de jaren zeventig, een lekkernij welke veertig jaar lang is bedekt met een grote laag stof en nu pas tot wasdom mag komen.
Je vraagt een dame niet naar de leeftijd, ook al lonkt het Gmail-adres op haar website, maar ik schat ze inmiddels rond de zestig moet zijn. Shirley Nanette is afkomstig uit Portland in Oregon en is daar één van de grotere namen in de jazz-scene. Ze weet al op jonge leeftijd dat ze zangeres wil worden. Dat begint in de kerk, maar Nanette wijt het eveneens aan een familie-lijn. De nicht van haar grootvader aan moeder's zijde is niemand minder dan Bessie Smith. De jazz gaat er vroeg in, hoewel ze eveneens lessen volgt voor klassieke opera. Dat zal ze incidenteel gebruiken, maar verder is het jazz voor en jazz na. Ook treedt ze met verschillende symfonie-orkesten op. Haar biografie slaat gemakshalve de jaren zeventig over. We weten dat ze omstreeks 1967 het voorprogramma verzorgd voor Frankie Valli & The Four Seasons. Dertien jaar later heeft ze haar doorbraak als jazz-zangeres met het winnen van een nationale competitie. Dat ze in de jaren zeventig een elpee heeft opgenomen, hoeft van Shirley Nanette niet zo nodig in haar biografie. Toch maakt ze wel reclame voor de plaat op haar Blogspot-pagina. De informatie komt niet rechtstreeks van Shirley Nanette, we moeten het met het persbericht van Truth & Soul stellen.
Hank Swarn is vanaf de late jaren zestig gitarist in de band van Earl Grant. Tijdens een tournee van Grant schrijft Swarn enkele liedjes. In 1973 wordt Shirley benaderd door Swarn om samen het album 'Never Going Back' te maken. Het album verschijnt in een oplage van 500 stuks via het minuscule Satara-label. Om even een klein sprongetje in de tijd te maken: Ondanks de kwaliteit van het album en de 'exclusiviteit' door de kleine oplage, zijn de prijzen voor zo'n originele elpee 'billijk' te noemen. Okay... honderd dollar mag veel lijken voor een elpee, maar ik zie vele platen die stukken minder zijn voor véél meer over de toonbank gaan. Het album flopt in 1973 genadeloos. De nummers zijn in hooguit twee 'takes' opgenomen en dat geeft de nummers ook haar fijne atmosfeer. Het is goed beschouwd een jazz-plaat, maar dan met een funky groove zoals dze vaker wordt gebezigd omstreeks 1973. En Shirley? Zij levert een vocaal hoogstandje af. Het is een grote vergelijking, ik weet het, maar mij doet het me bij vlagen denken aan Marlena Shaw. 'All Of Your Life' heeft zelfs een gevoel van gospel, hoewel de tekst daar niet op duidt. Of, tenminste, dat hoor ik er niet in.
Truth & Soul brengt in de eerste maanden van 2013 'Never Coming Back' opnieuw uit op vinyl en doet deze single verschijnen. Het ietwat doffe geluid van de begeleiding, de genadeloze groove, het speelse gitaarwerk van Swarn en bovenal die stem van Shirley Nanette die dwars door de ziel snijdt... dit is een plaatje dat hopelijk nooit gaat vervelen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten