maandag 12 oktober 2015
de paden in, de lanen uit
Ik kan er maar niet genoeg van krijgen. Een eenvoudige zin die op meerdere manieren valt te interpreteren. Het zou ten eerste betrekking kunnen hebben tot de foto van mijn fiets. Van alle rijwielen die ik tot dusver heb gehad, heeft deze de meeste foto-momenten gehad. Het heeft echter ook te maken met deze fiets... Ik kan maar niet genoeg krijgen van het fietsen zélf! Ik schreef al in het vorige bericht dat ik ambitieuze plannen had voor zondag. Halverwege vorige week zag het er ook nog goed uit voor zondag, maar zaterdagavond moest ik concluderen dat dit teveel van het goede ging worden. Twee weken geleden heb ik de Saksenroute gefietst van Enschede tot Ommen. Vorige week van Groningen tot Assen. In de vakantie heb ik weliswaar al van Emmen tot Gramsbergen gefietst en weet ik dat Gramsbergen tot Ommen gelijk is aan de Vechtdalroute. Toch heb ik het plan gehad om eerst van Assen naar Emmen te fietsen en dan...? Van Emmen naar Gramsbergen en dan schuin over naar Hoogeveen? Of toch doorfietsen naar Ommen? De voorspelde gure wind weerhoudt me ervan en misschien is dat wel goed geweest. Ik heb namelijk een erg drukke week en kan mijn energie wel gebruiken!
Mijn fietsgedrag is in jaren niet zo goed geweest als tegenwoordig. Daar komt tevens bij dat ik nu de beschikking heb over een kilometerteller. In eerste instantie wil ik het ding van de fiets gooien, maar ik begin er steeds meer lol in te krijgen. Even een tandje bijzetten om niet onder de twintig kilometer uit te komen. Maar ook het achteraf precies weten welke afstand ik heb gefietst. Als ik een jaar geleden dezelfde tocht als gisteren had gefietst, had ik het wellicht op 25 tot 30 kilometer geschat. De teller liegt niet! Ik heb 41,1 kilometer gefietst. Bovendien ben ik doordeweeks ook goed voor veertig kilometer als ik geen lange stukken fiets op vrijdag. Vaak ga ik op vrijdagavond boodschappen doen in Havelte en fiets 'toeristisch' vanuit Meppel. Vorige week ben ik over Ruinen en Ansen gefietst, dus toen zat ik aan het einde van de week over de zestig kilometer.
Het is op de middag als ik in de kamer aan een laat ontbijtje zit. Ik ben gisteravond niet naar de supermarkt geweest en dus moet ik vanmiddag even wat in slaan. Bovendien 'voel' ik de gure wind. Waar iemand anders de kachel opstookt en binnen blijft, daar ben ik écht toe aan wat herfstachtig weer en dus spring ik op de fiets voor 'een klein bochtje'. Ik heb van tevoren al beslist dat de boodschappen in Steenwijk zullen worden gedaan. Ik fiets de Dorpsstraat door naar Veendijk en ga halverwege linksaf over de Paardenweide naar het fietstunneltje bij Havelterberg. Vlak voor de spoorlijn ga ik rechtsaf en ga zo langs de rand van Steenwijk en duik vlak voor Kallenkote het fietspad op door De Gagels, de wijk waar ik in 2010 en 2011 vaak de post heb bezorgd. Via smalle fietspaadjes volg ik echt de rand van Steenwijk, steek de Eesveenseweg over en ga het Woldmeenthepad op tot de spoorwegovergang van Tuk. Daar twijfel ik even. De Wolterholten valt af, maar ik kan immers ook langs de uitkijktoren naar Baars fietsen. Er is nog een andere mogelijkheid en dat doe ik! Over de Woldberg naar Baars en zo verder naar De Pol en binnendoor naar Willemsoord. Dat is het keerpunt. Over Marijenkampen fiets ik voor het eerst in jaren door Steenwijkerwold. Ik heb de nieuwe situatie nog nooit gezien. Er zit een knik in de doorgaande weg. Op de plaats van de weg staat een muziekkoepel. Het verkeer rijdt bijna over het terras van het cafetaria. Bij binnenkomst in Tuk ga ik meteen rechts voor nog meer nostalgie! De Bergsteinlaan over naar Hummelingen, de plek waar ik van juni 2000 tot maart 2002 heb gewoond. Over het industrieterrein bij de voormalige zuivelfabriek fiets ik Steenwijk binnen en koers recht op de nieuwe Albert Heijn af. Daar doe ik boodschappen en fiets terug over De Kamp naar Onna. Goed bekeken is dit een bochtje om, maar ik heb het vaak gefietst omdat het hier 's nachts rustiger is. Vroeg op de zondagavond gaat dat eveneens op. Via Nijeveense Bovenboer arriveer ik in Nijeveen. Het is dan bijna acht uur en het gaat net schemeren.
Vandaag heb ik 'geflyerd' in Ens en woensdag doe ik hetzelfde in Kampen. Dit zijn lange dagen en momenten waarop ik wel wat energie kan gebruiken. Hoewel fietsen voor mij 'ontspanning door inspanning' is, merk ik wel dat die langere stukken nog wel eens iets in de benen willen gaan zitten en dat kan ik deze week niet gebruiken. Wellicht dat dit ambitieuze plan toch nog wel eens gaat gebeuren. Is het niet dit jaar, dan wel het volgende!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten