Singles round-up: oktober 3

Ik had de datum al een maand in de agenda gezet, maar dan opnieuw... platenbeurzen zijn eigenlijk niet aan mij besteed. Ik ben vandaag dus tóch gegaan. Op de fiets naar Zwolle en toeristisch terug (67,5 kilometer, mijn teller staat nu op 250 kilometer in twee weken) en intussen naar de kleine, maar fijne, platenbeurs in café De Singel. Omdat De Singel een reputatie heeft van funk, verwachtte ik veel gespecialiseerde funk-dealers met iets duurdere platen, dus ik nam een klein single-koffertje mee voor de nieuwe aanwinsten. Welnu... ik heb maar liefst vijfenveertig singles gekocht. Ofwel: vierenveertig 'unieke' singles en eentje dubbel die ik ook al had. Goed nieuws voor de liefhebbers van de 'Singles round-up' (en dat zijn er nogal wat!), want deze week zit het wel snor met de 'Singles round-up'. Ik ga jullie de 45 aanwinsten in vijf berichten voorstellen. Vandaag de eerste negen.

* Ace Spectrum- Live And Learn (US, Atlantic, 1976)
Ik weet wel dat Ace Spectrum meer heeft gemaakt dan alleen 'Don't Send Nobody Else', maar dat nummer is zo'n favoriet van mij, dat al het andere 'tweederangs' klinkt voor mij. Totdat ik vanmiddag deze single van Ace Spectrum tegenkom. Minder dan 'Don't Send Nobody Else'? Ietsje minder, maar nog steeds een erg prettig plaatje. Aan de prijs kan het hem niet liggen, de meeste singles hebben vijftig cent of een euro gekost.

* Lee Andrews & The Hearts- Long Lonely Nights (US, Eric, 1957, re: 1979)
Ik heb zojuist een groot deel van de aanwinsten gedraaid in 'The Vinyl Countdown' en daarbij valt op dat de platen over het algemeen in een erg goede staat verkeren, ondanks de lage verkoopprijs. Deze van Lee Andrews & The Hearts hoor ik nu pas en deze heeft toch wel last van 'distortion'. Maakt niet heel veel uit, het geeft het doowop-plaatje uit den ouden doosch alleen maar meer charme. Op de keerzijde staat een andere hit van Lee Andrews & The Hearts: 'Teardrops'.

* B.C.G.- Street Talk (US, 20th Century, 1976)
'B.C.G.' staat voor 'B.C. Generation' en ik heb me afgevraagd waar 'B.C.' voor staat. Nu valt dan toch het muntje van 12 eurocent, want het is mede geschreven door Bob Crewe. En The Bob Crewe Generation is geen onbekende naam. 'Street Talk' is een beetje een flauwig disco-stampertje met wat geroezemoes op de achtergrond. Voor vijftig cent moest even gegokt worden, maar deze haalt duidelijk niet de Blauwe Bak.

* Bobby Bridger- The World Is Turning On (NL, Beacon, 1970)
Het is sinds Whichwhat ('Gimme Gimme Good Lovin') dat ik een bepaalde fascinatie heb voor het Beacon-label, ook al is het niet allemaal goud wat er blinkt. Dat blijkt uit deze van Bobby Bridger, een tipnotering die ik uit het Hitdossier ken. Bobby is een singer-songwriter met een beetje een moralistisch toontje die mij niet weet te overtuigen.

* Eric Burdon & War- Spill The Wine (Duitsland, Polydor, 1970)
Driemaal is...? Mijn eerste exemplaar heeft nooit goed geklonken. Een paar jaar geleden heb ik hem van Peter gekregen met de fotohoes, maar opnieuw is het vinyl weer niet het beste. En ik wil deze single eens goed hebben vanwege de b-kant, 'Magic Mountain', dat is gesampled door Portishead. Nu ben ik er voor vijftig cent in geslaagd. Ja, wel kraakjes, maar daar zijn deze Duitse Polydor-persingen uit de vroege jaren zeventig erg vatbaar voor, maar op zijn minst blijft die niet meer steken of slaat die over.

* Con Funk Shun- Shake And Dance With Me (US, Mercury, 1978)
Vorig jaar november heb ik al 'Da Lady' gekocht van Con Funk Shun, maar die wil er moeilijk in bij mij. Deze 'Shake And Dance With Me' voelt lekker vanaf de eerste noot. Een lekkere solide disco-danser die beslist in de Blauwe Bak mag!

* Alice Cooper- Halo Of Flies (NL, Warner Bros., 1973)
Mijn oude exemplaar blijft op veertig punten steken en dat is zonde van zo'n plaatje dat me als presentator de tijd geeft iets anders te doen. Deze mag mee voor een euro. De fotohoes is gescheurd, maar dat is geen bezwaar. Ik heb namelijk een betere liggen. De plaat zelf is aardig mishandeld, maar tot zover ik kan nagaan blijft die niet hangen.

* Don Covay & The Goodtimers- Iron Out The Rough Spots (NL, Atlantic, 1966, re: 1976)
Een merkwaardig ding. Deze single is oorspronkelijk in 1966 uitgebracht in Amerika, maar tien jaar later komt het in Nederland uit met 'You Put Something On Me', de originele b-kant, als a-kant. Dat is een ballade zoals we dat kennen van Covay, maar dit 'Iron Out The Rough Spots' is meer een uptempo danser in de stijl van 'See Saw' dat me beter bevalt. Voor de collectie draai ik de kanten dus om, maar ik heb vanavond 'You Put Something On Me' in 'The Vinyl Countdown' gedraaid.

* Robbie Dale- Soul Mama (NL, Pink Elephant, 1969)
'De Admiraal'. Dat is de bijnaam die Robbie Dale krijgt als hij in de late jaren zestig bekend wordt als dj bij Radio Veronica. Ik verwacht eigenlijk niet veel van deze single, maar hij is echt leuk! Volgens de 'credits' op het label is het in Londen opgenomen. Dale is niet de beste zanger, maar getuigt wel van charisma. Ook de b-kant, 'Queen Stella', met bemoeienis van Cees Schrama, klinkt even fijn! Leuke verrassing voor vijftig cent!