Nog even geduld... De maanden juli en augustus zijn niet de beste maanden voor een internetradiostation, je merkt dat het aantal luisteraars zakt naarmate het festival- en vakantieseizoen op een hoogtepunt is. Hoewel wij bij Wolfman Radio geen inzage krijgen in de exacte luistercijfers, lees je het af aan chatroom-bezoek en reacties na afloop van een show. Om nog eens 'dank je wel' te zeggen tegen de muziekvrienden die wél op zaterdagmiddag inschakelen, probeer ik in deze maanden iedere zaterdag iets anders te doen. Ik heb in twee shows tijd de Week Spots van het afgelopen jaar gedraaid, met radio-collega Lee heb ik 'The Battle Of The Bettys' uitgevochten en kwam ik op het idee om eens een instrumentale Do The 45 te doen. Nadat die eerste show is afgelopen, kijk ik nog eens naar de overgebleven platen en mag concluderen dat daar nóg een show in zit. Zaterdag doe ik dus de tweede instrumentale Do The 45 en de bijbehorende Week Spot is onlosmakelijk verbonden aan de betreffende radioshow. Het kondigt iedere week het einde aan: 'Bongolia' van The Incredible Bongo Band (1973).
In 1988 leer ik muziek op te nemen van de radio. De NCRV-gids publiceert de speellijsten voor 'Muziek Terwijl U Werkt', 'Gouden Uren' en 'Goud Van Oud' en met name in de schoolvakanties vink ik aan welke liedjes ik op cassette wil hebben. In die tijd hoor ik op donderdag geregeld 'Bongo Rock' van The Incredible Bongo Band, maar heb geen weet van het nummer en ben ook niet echt geïnteresseerd. Peter Teekamp gebruikt 'Bongo Rock' als 'leader' voor 'Gouden Uren'. Ik móest van mezelf even opzoeken wat er van hem is geworden. Het was onbekend voor mij dat Teekamp in 1979 bij Mi Amigo en Radio Caroline is begonnen. Het zeezenderavontuur duurt slechts een jaar voor hem. Van 1982 tot en met 1987 is hij werkzaam voor Veronica, aanvankelijk in nachtuitzendingen, maar later ook als presentator voor 'Goud Van Oud'. Teekamp begint 'Gouden Uren' na zijn aanstelling bij de Tros en dat is het moment waarop hij bij mij in beeld komt. Teekamp heeft een fantastische radiostem die het nog altijd goed doet als 'voice-over'. Sinds een jaar is hij tijdelijk gestopt met radio om een meditatiecentrum te beginnen. Of zijn affaire met Mariska Van Kolck nog ergens op is uitgelopen, vermeldt het verhaal niet. Haar Wikipedia vertelt dat ze gescheiden is en twee zoons heeft.
Het is pas op een zondagmiddag dat ik 'het Gouden Uren-muziekje' opnieuw hoor. Het is niet zomaar een zondagmiddag, maar uitgerekend de middag van de 20e september in 2009. Ik ben net Orvelte uitgefietst en zet verder koers naar Grollo. Het wordt, onaangekondigd, gedraaid in 'Het Steenen Tijdperk' en omdat ik op dat forum actief ben en zodoende de samensteller ken, hoeft het niet moeilijk te zijn om de titel te ontdekken. Hoewel dit door de klap van de avond pas weken later gebeurt, leer ik eind 2009 'Bongo Rock' van The Incredible Bongo Band kennen. Het is vanaf die tijd een 'telefoontoppertje', een resident in mijn speellijst op de Nokia N95. Ik doe intussen al eens een beetje huiswerk en heb mijn oog laten vallen op de Engelse MGM-single. Een recente uitgave, met het eveneens klassieke 'Apache' op de flip, is op iedere straathoek te koop. Het duurt tot eind januari 2012, de koudste dag van het jaar, dat ik deze in een Engelse veiling tegenkom. De exacte prijs weet ik niet meer te herinneren, maar het is druk met bieders. Hij is niet bepaald goedkoop geweest, maar het is een trots bezit!
Michael Viner is in de jaren zeventig een grote man bij MGM. Hem wordt gevraagd om de muziek te verzorgen voor een b-film, 'The Thing With Two Heads', en Viner selecteert hiervoor willekeurig een groep muzikanten die The Incredible Bongo Band mag vormen. Op de plaat, want de band van de foto's is opnieuw erg willekeurig samengesteld. Het is maar net wie op moment van foto of plaatopname in de buurt is van de studio. De soundtrack verschijnt in 1973 als een elpee en bevat vooral instrumentale en funky covers van bekende hits. De belangrijkste elementen van de groep zijn bongo's, conga's, rock-drums en koperblazers. 'Apache' is in dat geval het beste gedocumenteerd, er verschijnt in de nieuwe eeuw een erg informatief stuk over het nummer in 'New York Times'. De muzikanten krijgen geen enkele vermelding op de plaat en er gaan geruchten dat een paar héle grote namen hebben meegewerkt. Het verhaal dat Ringo Starr zou mee drummen is zo eentje die nooit is bevestigd. Joe Sample en Wilton Felder van The Crusaders hebben wel blijk gegeven deel te hebben uitgemaakt van het gezelschap. 'Bongo Rock', dat later als 'Bongo Rock 73' wordt geafficheerd, is oorspronkelijk een hit voor Preston Epps in 1959. In de versie van The Incredible Bongo Band is het een bescheiden Amerikaanse hit en is het vooral succesvol in Canada. Pas in de jaren tachtig zal het nummer de wereldwijde erkenning krijgen dat het verdient.
In 1974 verschijnt het tweede album als Michael Viner's Incredible Bongo Band: 'The Return Of The Incredible Bongo Band'. Opnieuw laten de titels zich lezen als een grote slapstick, zelfs een bongo-persiflage, maar jaren later wordt het werk van The Incredible Bongo Band uiterst serieus genomen. Opnieuw is de elpee samengesteld uit sessies die Viner heeft georganiseerd en waarop iedereen mag meedoen. Van hoger hand wordt na dit album de stekker eruit getrokken. Met name Grandmaster Flash, de hiphop-pionier uit de jaren tachtig, is erg gecharmeerd van hun versie van 'Apache'. Het is inderdaad die Jerry Lordan-compositie, het best bekend geworden door The Shadows. In de versie van The Incredible Bongo Band krijgt het een lange brug waarin de percussionisten de elementaire 'breakbeat' creëren. Grandmaster Flash is de eerste die 'Apache' gebruikt, maar zeker niet de laatste. De 'hook' wordt een fundament voor menig hiphop-beat en zal later ook veelvuldig worden benut in de drum'n'bass.
Tot vorig jaar zomer heb ik geregeld Do The 45 besloten met 'Bongo Rock', maar wil op een bepaald ogenblik iets anders. Een snelle beluistering van 'Bongolia' maakt dat ik dit nummer de daaropvolgende vijftig weken (of daaromtrent) ga gebruiken in de minuten voordat ik de 'autos' aanzet. In tegenstelling tot het intro van Do The 45, uiteraard met The Sharpees, dat ik inmiddels heb gedigitaliseerd, komt 'Bongolia' iedere week nog rechtstreeks van vinyl. De single blijkt beresterk, want ook 'Bongo Rock' heeft een excellente geluidskwaliteit, zeker wanneer je bedenkt dat de plaat afkomstig is van een dj!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten