Sinds mijn oudste broer naar Denemarken is verhuisd, is dat land automatisch de vakantiebestemming geworden voor ons gezin. Met uitzondering van de zomer van 1986, toen kwam Henk over naar Nederland voor een landbouwtentoonstelling en in dat jaar ben ik met ouders en broer naar Slenaken geweest. Sinds vanavond zes uur heb ik écht vakantie en ik hoop volgende week in mijn tentje in Slenaken te liggen. Tijdens vakanties gaat 'het licht uit' na elven. Ik zal ongetwijfeld in die week ook even in St.-Martensvoeren kijken, hemelsbreed een halve kilometer over de grens met België. Misschien dat ik hetzelfde terrasje in Voeren ga bezoeken. Het lijkt me we geinig om daar de afgelopen twintig jaar te resumeren. In 1994 wil ik namelijk niet met mijn ouders mee op vakantie. Wat ik anno 1994 wil? Euh... niet zulke moeilijke vragen stellen! Ik weet niet zo goed wat ik wil in 1994, maar ben des te meer bewust van wat ik níet wil. De Tienertoer (of iets dergelijks, er staat me iets van bij dat het zó heette...) van de NS als leidraad: Drie dagen onbeperkt reizen met het openbaar vervoer in Nederland. Ik koop meteen twee, want ik ben ambitieus! Een foldertje met telefoonnummers en adressen van jeugdherbergen in de achterzak en meer hoeft er ook niet te worden ingepakt. Er is nog 'iets' met een vouwfiets aan de hand, waarmee ik maandagmorgen nog mee in het spier ben. 's Middags stap ik zonder dat vervoermiddel op de trein en kan de vakantie beginnen!
De vakantie moest centraal beginnen en dan is Bunnik de beste keuze? Ik boek meteen voor twee nachten want morgen ga ik plaatjes scoren in Utrecht. Voor de goede orde: Ik ben negentien, heb sinds een paar weken de 'nieuwe' Solex en het is de begintijd van de deathmetal-band. Door deze vakantie is het klad gekomen in de singles-kaartenbak en dat heeft vooral te maken met de kwantiteit. Aangekomen in Bunnik loop ik tegen de eerste schadepost op: Ik moet linnen 'huren', want ik heb geen slaapzak of iets dergelijks. Het zou me trouwens ook niet verbazen dat ik vergeten was onderbroeken mee te nemen. 's Avonds ga ik even met de trein naar Utrecht waar ik mijn avondmaal nuttig (patat) en in een speciaalbieren-café onder de Dom mijn eerste Deugniet drink. De volgende ochtend wil ik de kaart 'sparen' en ga dus lopende naar Utrecht. Moest volgens de handwijzers twee kilometer zijn en... dat klopt ook! Alleen zit je dan in een buitenwijk en is het nog eens vijf kilometer naar het centrum. Op de rit er naartoe passeer ik een kringloopwinkel waar ik onder andere 'This World Today Is A Mess' van Donna Hightower koop. 's Middags ontdek ik de échte speciaalzaken: Met name bij De Grammophoonwinkel doe ik goede zaken. Het is tropisch warm en terug lopen naar Bunnik is geen optie. Als we de kaart dan toch moeten gebruiken, laten we dan nog even verder gaan. Ik kom uit op Zeist-Driebergen, dat rare station halverwege beide plaatsen. Ik wil naar Zeist, maar loop pardoes naar Driebergen. Daar geniet ik een diner (patat) en ga weer terug naar Bunnik.
De volgende dag wil ik naar Maastricht, maar raak aan de praat met een andere logé. Die raadt me de herberg in Maastricht af en geeft me het adres van de herberg in St.-Martensvoeren. Ik wil de Tienertoer optimaal benutten en reis door tot Eijsden. Daar vertrekt binnen een uur een bus naar St.-Martensvoeren. Het is vroeg op de middag als ik in die plaats arriveer. De herberg gaat pas vier uur open. Bij een kruidenierswinkeltje haal ik een paar (ongekoelde) blikjes bier en zeil neer op het terras van de herberg. In de brandende zon met ongekoelde pils. Wie doet mij wat? Juist! De herberg gaat open en eenmaal binnen slaat het toe. Slapen! Na twee dagen patat moest ik maar eens een goede maaltijd hebben. Raad eens wat er op tafel komt? Patat-met-rode-bieten! De maaginhoud gaat later het toilet in en ik huur een fiets van de herberg. Ik fiets naar Voeren en drink op het terras van een café een paar 'pintjes'. Ik schrik me wild als ik moet betalen: Die Belgische franken hebben me flink te pakken! Dat geldt evenzeer voor het linnen in de herberg.
De donderdag wil ik op de gehuurde fiets naar Luik. Het gaat de warmste dag van 1994 worden en na tien kilometer fietsen zie ik een thermometer die 36 graden aangeeft. Ik maak rechtsomkeert en lever de fiets af bij de herberg. Omdat de eerstvolgende bus pas vanmiddag St.-Martensvoeren passeert, doe ik een combi van liften en lopen. In Voeren koop ik nog een single van Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich. Rond de middag ben ik weer in Eijsden en pak de trein naar Maastricht. Daar vind ik al snel een schitterende platenzaak. Hoewel ik het niet goed kan veroorloven, koop ik een paar extra. Naast de zaak zit een kroegje en dan vier ik het met een paar biertjes. Dan op naar de trein, maar het is dermate heet dat ik nóg een tussenpauze op een terras moet maken. Eenmaal in de trein kan ik mezelf wel voor de kop slaan. De singles! In Sittard ga ik meteen terug naar Maastricht, maar kan de kroeg niet meer vinden. Ik kan wel janken, maar het is gewoon stom geweest. Ik had de platen meteen moeten opbergen! Het is misschien een beetje laat voor een oproep, maar toch: Je mag de singles houden, zolang ik 'Tommy' van Focus mag hebben. De enige van die middag die ik na twintig jaar nog steeds niet heb gevonden...
Ik ga met een late trein naar Amsterdam. Dat is niet de meest gelukkige plek voor mij om terecht te komen, maar anno 1994 heeft de hoofdstad nog een soort van 'magie' voor mij. Ik boek in bij een louche hotelletje in de rosse buurt met uitzicht op de ramen, vooral omdat ik op dit tijdstip geen andere keuze heb. De volgende dag dwaal ik wat rond in Amsterdam, maar 'het feest is geweest'. De singles in Maastricht zijn een aderlating geweest en het is helemaal sneu nu ik deze op een terras heb laten liggen. Vrijdagmiddag stap ik op de trein terug naar huis. Natúúrlijk heb ik een ge-wel-di-ge vakantie gehad voor de familie, compleet met enkele bedachte avonturen, maar diep in mijn hart ben ik blij dat deze proeftijd van 'op eigen benen staan' voorbij is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten