Op één van de pagina's ter promotie van Slenaken en omgeving wordt fietsen als een bezigheid genoemd voor 'doorzetters met veel versnellingen'. Tja? Ik ben ten opzichte van mijn laatste fiets 17 versnellingen erop achteruit gegaan, maar ik schakel nauwelijks. Het schakelen heb ik pas afgelopen weekend geleerd. Bij iedere vorm van inspanning denk ik in het begin 'ik heb vakantie' en stap af om middels de benenwagen omhoog te klimmen. Toch gaat dit ook snel vervelen en bovendien schiet het qua kilometers niet heel erg op. Zo begin ik zaterdag aan de beklimming van de helling van Vijlen en ga hierop stuk. Een dag later weet ik het al een stuk beter in te schatten met het schakelen en is alleen in de buurt van Visé een heuvel die me klein krijgt. Het stijgingspercentage is daar vijftien procent met alleen in de bochten een stukje vlak. Een bocht is te weinig om gang te zetten, dus gewoon fiets aan de hand. Sigaartje in de mond, want we hebben per slot van rekening vakantie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten