zaterdag 12 oktober 2013

Raddraaien: Demis Roussos



Voordat we ons volgende week onderdompelen in de Nederlandse popmuziek, laat het Raddraaien mij even alle hoeken van Europa zien. Gisteren waren we in Frankrijk en Zwitserland, met Demis Roussos gaan we alle kanten op. Van zijn geboorteplaats in Alexandrië via Griekenland naar Frankrijk, maar gaan we op de terugweg via Nijkerk. Met recht een wereldartiest, deze Demis Roussos. Ook de eerste 'crossdresser', want een travestiet zou je de bebaarde Roussos immers niet kunnen noemen. Overigens ook een man die ik al 25 jaar uit het zicht ben verloren, maar die toch nog best gedurfde dingen heeft gedaan in die tussentijd. Op deze typische herfstachtige dag presenteer ik jullie Demis Roussos met 'My Friend The Wind' (1973).

Artemios Ventouris Roussos is de naam van de jongen die op 15 juni 1946 wordt geboren uit het huwelijk van Yorgos 'George' Roussos en diens' vrouw Olga. Beide zijn van oorsprong Grieks, maar Demis aanvaardt deze incarnatie terwijl de familie in Alexandrië woont. Demis is tien jaar als zijn familie al hun bezittingen kwijt raakt in de Suez-crisis en het gezin keert terug naar de roots. Demis is al gauw bezeten van zingen en richt zijn eerste bandje op in 1963. De formatie heet The Idols en bestaat verder uit Loukas Sideras en Evangelos Papathanassiou. Toch verlaat hij even later deze vrienden weer en zingt even bij een coverband: We Five. Niet te verwarren met de gelijknamige Amerikaanse Westcoast-groep. In 1967 trekt hij opnieuw op met Sideras en Papathanassiou en ze besluiten gedrieën een band te formeren: Aphrodite's Child. Roussos is aanvankelijk alleen de zanger, maar neemt ook al snel de rol van basgitarist op zich. De klassieke interesse van Papathanassiou, die zich later Vangelis zal noemen, speelt op en zal blijken op de tweede single van de groep. De eerste, 'The End Of The World', is licht-psychedelisch door een onheilspellend intro en flopt. De tweede is gebaseerd op een canon van Pachebel en levert de groep een grote Europese hit op: 'Rain And Tears'. Overigens heeft Aphrodite's Child haar platencontract te danken aan stakend luchthavenpersoneel. Ze wilden eigenlijk naar Engeland, maar het vliegtuig maakt een vervroegde stop in Parijs. Dan proberen ze het daar maar en een contract bij Mercury is het gevolg.

In Nederland wordt 'Rain And Tears' van de eerste plek gehouden door 'Hey Jude' van The Beatles, in het voorjaar van 1969 is er geen andere plaat die 'I Want To Live' kan dwarsbomen. De groep zal tot het bittere einde succesvol blijven in Nederland. Toch is Aphrodite's Child op elpee een ander verhaal. Het pretentieuze dubbelalbum '666' is overal ter wereld, ook in Nederland, een duur betaald collector's item. Een revolutionair conceptalbum dat haaks staat op de schlagers waarmee Roussos nauwelijks een jaar later mee op de hitladder zal verschijnen. In 1970 heeft Roussos samen met Vangelis al een experimentele plaat opgenomen, 'Sex Power', en zal in het volgende decennium nog een aantal keren met zijn ex-bandcollega de studio in gaan. Nederland is een van de weinige landen die 'We Shall Dance', de eerste solo-single van Roussos, kan waarderen met een top tien-notering, maar daarna rijst zijn ster heel vlug, met name ook in Duitsland. Roussos met lange haren en baard in kleurrijke gewaden, is rond 1973 een bekende verschijning op de Duitse televisie. Hij neemt ook een aantal liedjes op in het Duits, waaronder 'Schönes Mädchen Aus Arcadia'. 'My Friend The Wind' is in Nederland zijn eerste nummer 1 als solo-artiest. Het enige land in Europa waar Roussos maar geen voet aan de grond kan krijgen, is Engeland. Maar dat gaat nog goed komen!

Mike Leigh is in 1976 regisseur en schrijver van het toneelstuk 'Abigail's Party'. Hij zal het later dat jaar bewerken tot een stuk voor televisie. In het toneelstuk komen een paar platen voorbij en dit vergt een kleine aanpassing voor het geval dat de BBC de rechten aan Amerika wil verkopen. Oorspronkelijk wordt in het stuk 'Light My Fire' van José Feliciano gedraaid, maar voor de televisie-versie wordt dit vervangen door 'Forever And Ever' van Demis Roussos. Tom Jones mag de plaats innemen van Elvis Presley. Plotseling ontstaat er een enorme vraag in Engeland naar de muziek van Demis Roussos en de platenmaatschappij brengt de EP 'The Roussos Phenemenon' uit, met 'Forever And Ever' als dé hitsingle. De EP stoomt moeiteloos door naar de eerste plek van de Britse hitparade en, ondanks zijn Griekse 'roots', is hij de eerste Afrikaanse artiest die deze positie behaalt. In de begin jaren tachtig is Roussos even terug van weggeweest. 'Lost In Love', oorspronkelijk van Air Supply, laat Roussos duelleren met de zangeres Florence Warner en het levert een grote hit op. Ook gaat hij samenwerken met Vangelis. De laatste heeft getekend voor de soundtrack voor de film 'Chariots Of Fire' en Roussos doet de vocale versie: 'Race To The End'. Ook levert hij een lied aan de film 'Blade Runner' en is zijn 'A Flower's All You Need' reeds in 1975 te horen geweest in de horrorfilm 'Night Train Murders'.

Ondanks dat hij in 1980 50 kilo afvalt in tien maanden tijd, blijft overgewicht een probleem spelen in zijn leven. Hij schrijft in 1982 een boek over obesitas. Muzikaal dobbert Roussos wat doelloos rond, maar vindt na verloop van tijd weer waardering in Nederland en Duitsland. In 1987 tekent hij voor BR Music, het platenlabel van Bert Van Breda uit Nijkerk. BR Music doet vooral in het opnieuw uitbrengen van muziek uit de jaren zestig en zeventig. Ook Roussos neemt een aantal van zijn oude hits, inclusief die van Aphrodite's Child, op, maar is samen met Nancy Boyd verantwoordelijk voor 'nieuwe' dingen op het BR-label. In 1989 krijgt hij dankzij Drafi Deutscher (dan actief met Mixed Emotions) een comeback in Duitsland. In de jaren negentig probeert Roussos wat al te krampachtig mee te gaan in de stroom der tijd en waagt zich even aan rap en electronische muziek, maar het zijn de 'gezellige schlagers' waar hij uiteindelijk de meeste drachmen mee verdient. In mei 2009 verschijnt zijn voorlopig laatste album, dat gevierd wordt met een grootse comeback-poging. Dit levert hem in Frankrijk nog wel enige publiciteit op, maar in Nederland hebben we wel andere dingen aan ons hoofd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten