Dee Edwards mag dan bereid zijn om 'All The Way Home' te gaan, deze laat nog even op zich wachten. De volgende Engelse single is al wel onderweg, die zou met een beetje mazzel zaterdag of maandag kunnen binnen komen. Misschien plak ik die morgen nog even aan het einde, hoewel die plaat ook vrijwel zeker binnenkort nog Week Spot gaat worden. Toekomstmuziek, terwijl er 24 singles op dit bericht wachten. En dus ga ik door met waar ik gebleven ben: De volgende acht singles die de afgelopen twee weken in mijn collectie zijn gekomen. Morgen het laatste deel.
* Al Hudson & The Partners- You Can Do It (UK, MCA, 1979)
Zoals gezegd was ik afgelopen zaterdag bij het kringloopwinkel-bezoek even in een 'Floor Fillers'-stemming. Deze mocht ook mee, maar tevens omdat het de Engelse persing is. Ik ben voor een euro ruim beloond: Het is niet alleen een ontzettend gezellig plaatje (die me even was ontgaan), maar hij klinkt ook nog eens 'hard'. Deze mag dus met alle recht in de reserve-Blauwe Bak. Een beloning voor mijn publiek nadat ik acht obscure dingen op een rijtje heb gedraaid.
* The Incredibles- There's Nothing Else To Say (UK, Audio Arts!, 1967, re: 2013)
Begin vorige week stuitte ik op de Amerikaanse Ebay op een handelaar met voornamelijk 'new old stock' uit de late jaren zestig en vroege jaren zeventig. Hij had bij iedere plaat 'soundfiles' en dus was het, net als bij de mailings van Alexis uit Chicago, vooral stukjes van onbekende platen beluisteren. Ik had al een flinke verlanglijst samengesteld, maar de vraagprijzen liegen er niet om en dus besluit ik een dag later met wat steekwoorden verder te kijken. Hij heeft opvallend veel van The Incredibles op Audio Arts!, maar niet alles valt bij mij in de smaak. Er is eentje die wel interessant is en waarmee hij qua prijs niet heel erg uit de richting zit. Maar toch... vijfentwintig dollar. Moesten we dan eerst niet dat andere plaatje van The Incredibles hebben? Ja, eigenlijk wel, en dus ben ik eerst maar voor de heruitgave van deze Northern Soul-klassieker gegaan. Een paar andere singles uit de lijst heb ik elders goedkoper gevonden en gekocht.
* The Jades- I'm Where It's At (UK, Ree, 1966, re: 1975)
Er zijn meerdere hondjes die Fikkie heten en dat geldt eveneens voor groepjes met de naam The Jades. The Jades van de Northern Soul-kraker 'I'm Where It's At' komt uit Los Angeles. Het is hun enige bekende single, in 1966 verschenen op Ree en in januari 1967 een nationale distributie via Nite Lite. Het zet in alle gevallen geen zoden aan de dijk totdat 'I'm Where It's At' in de vroege jaren zeventig in Engeland wordt ontdekt. Het is vooral het intro en de identieke 'break' met het handgeklap die deze plaat 'maken'. Onmogelijk en erg duur als origineel, ik ben meer dan tevreden met deze zeer keurige bootleg. Gekocht via een Engelse vriend op Facebook, ik had eerder 'Take Me Home' van Donna King van hem overgenomen.
* Theola Kilgore- I'll Keep Trying (US, KT, 1964)
,,Ik ga even mijn blogje schrijven en zie je met een half uurtje"... Het gaat lekker zó! Ik ben net even een kwartiertje verdronken in de informatie omtrent deze eenling van Theola Kilgore uit 1964. Het is overigens de b-kant van 'He's Coming Back To Me', maar ik vind 'I'll Keep Trying' nét wat soulvoller. Overigens ligt de informatie niet voor het oprapen, het is meer een 'cut and paste' van de 'cracks' op de wereldwijde fora. 'KT' als in het platenlabel staat voor 'Kilgore Townsend'. Theola was namelijk de lieftallige van Ed Townsend, in de midden jaren zestig een grote naam in de Amerikaanse rhythm & blues, vooral als schrijver en producer. De publicatiemaatschappij van Kilgore en Townsend heeft al iets met enkele opnames van Sam Cooke te maken en mijn exemplaar is een tweede oplage. De eerste oplage heeft een iets ander lettertype, afkomstig van de Scranton-drukkerij. Die van mij heeft de Bert-Co opdruk. Het paarse label heeft veel weg van Capitol en... dat klopt! De plaat is geperst bij Capitol. En zo wordt op één forum zo'n hele single ontleed, maar op het laatst is iedereen het eens: Het is een jammerlijk vergeten rhythm & blues-plaat. Goedkoop als patat, hoewel je geen Engelse zegswijzen moest vertalen, en ik ben er erg gelukkig mee!
* Patti LaBelle & The Bluebells- Love Me Just A Little (US, Trip, 1971)
Een gek ding. Ik kon hem voor weinig mee krijgen bij Rarenorthernsoul omdat-ie een beetje is kromgetrokken. Eigenlijk is 'Impossible' hier de a-kant, maar die is nergens in een discografie terug te vinden. 'Love Me Just A Little' zou volgens Dave Rimmer oorspronkelijk uit 1962 moeten zijn, maar daar klinkt deze mij té nieuw voor. Ik schat toch eerder 1965-66. Hoe dan ook: Het is een bereleuk plaatje voor erg weinig. Trip heeft vooral oudere opnames opnieuw uitgebracht, dus het jaar 1971 als verschijningsdatum van deze specifieke single klopt dan wel.
* The Larks- The Jerk (Canada, Reo, 1964)
Ik zoek geregeld op 'Northern' op Marktplaats, vaak om even smakelijk te lachen. Iemand die 'It's Gonna Take A Miracle' van Honey & The Bees wil ruilen tegen een scooter en meer van dat vermaak. Toch kwam ik hier vorig jaar opeens twee Dakar-singles tegen van Major Lance en Tyrone Davis. Je kan het net even treffen. Twee weken geleden had ik 'beet': Twee Canadese persingen die als 'Northern Soul' zijn beschreven. En, warempel, 'The Jerk' van The Larks is het ook nog. Die andere behandel ik morgen en is lollige doowop. 'The Jerk' is een plaatje dat om méér smeekt, maar de b-kant is me net weer te klassiek. Hij was overigens spotgoedkoop...
* Raymond Lefevre- Soul Coaxing (UK, Major Minor, 1968)
Deze plaat heeft een snelheidsrecord gebroken! Maandagochtend op de post in het Engelse Kent en woensdagmorgen in Nijeveen. Ik heb nog nooit zo snel een single vanuit Engeland ontvangen! Ook weer gekocht via een Facebook-groep. Een verzamelaar die niet heel veel handelservaring heeft en die ik erop heb gewezen dat hij voortaan moest 'undergraden'. De plaat lijkt smetteloos en is dat eigenlijk ook wel, behalve wat 'distortion' in de meer dynamische stukken. 'Soul Coaxing' heb ik al eens eerder behandeld als ik me niet vergis. Oorspronkelijk 'Ame Caline' van Michel Polnareff. Toen kwam Lefevre met deze instrumentale versie en bracht het nummer in Amerika. Van daaruit nam Peggy March haar 'If You Love Me' op, dat ook nog steeds op mijn verlanglijst staat. Deze aanbieding kon ik niet laten glippen: Een originele Engelse in acceptabele staat voor een nog leukere prijs. Doet op Ebay vaak al het dubbele!
* Mary Love- If You Change Your Mind (US, Josie, 1968)
Ik kan niet kiezen... Ik vind beide kanten gewoon even goed. Mag dat? Natuurlijk mag dat. Ik kwam Mary Love tegen toen ik meer spul zocht van Jackie Day. Beide zangeressen hebben gemeen dat ze elk een of twee uitschieters hebben (in verzamelaars-termen) en dat de rest van het werk niet onder doet voor die platen, maar vaak een fractie van de prijs moeten kosten. Neem nou Mary Love. Haar 'You Turned My Bitter Into Sweet' is haar topstuk en ook de overige plaatjes op Modern zijn stuk-voor-stuk de moeite waard. Deze op Josie heeft ooit een topbedrag van dertig dollar gehad, maar dat is alweer een tijdje geleden. Voor een tientje kan je een mooi exemplaar hebben. De b-kant is 'My Hurt Is Just Beginning' en daarop kan je de pijn ook werkelijk voelen. Het is eigenlijk ook de kant waarvoor ik hem heb gekocht, maar moest even wennen aan 'Change'. Het is vermoedelijk het intro geweest dat me het even moeilijk heeft gemaakt, maar eenmaal daaraan gewend kan ik zeggen dat het een perfecte 'double-sider' is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten