Singles round-up: oktober 2

Tot het weekend krijgen jullie maar liefst drie afleveringen van de 'Singles round-up'. Ik had de afgelopen weken even twee financiële meevallers en niet dat ik dat nu meteen heb lopen verbrassen, maar er konden toch wel een paar 'kadootjes' van af. Bovendien zitten er ook een paar echte koopjes bij, dus per saldo is het geen rib uit mijn lijf geworden. En een paar keer een 'mazzeltje'. Ook heb ik zaterdagmiddag nog een paar singles gekocht bij de kringloopwinkel in Meppel, die ik ook in deze Singles round-up heb opgenomen. Vandaag de eerste acht van de totaal 24 nieuwe aanwinsten. Er zijn nu nog twee onderweg vanuit Engeland, eentje komen we vandaag meteen tegen, de andere wacht ik nog even af...

* Ashford & Simpson- Solid (NL, Capitol, 1984)
Het is nog maar sinds een paar weken dat ik opeens erg veel interesse heb gekregen in het werk van Ashford & Simpson. Zo kocht ik een paar weken geleden al 'Get Your Handkerchief' en moest ook 'Solid' eens hoognodig in mijn bakken komen. 'Solid' is de grootste hit van Ashford & Simpson als uitvoerende artiest, ik schat dat 'Ain't No Mountain High Enough' hun de meeste zakcentjes heeft opgeleverd. 'Solid' is een klein lichtpuntje uit een tijd waar ik met weinig tederheid op terug kijk: De eerste weken van 1985. Het was me al opgevallen dat iedere keer als ik dit plaatje op de radio hoorde, dat ik liep te neuriën en dat het vervolgens de rest van de dag in mijn hoofd bleef zitten. Zaterdagmiddag kwam ik hem tegen voor een braaf eurootje en dat is zo ongeveer het maximum wat ik voor de plaat wilde betalen.

* Gene Chandler- Nothing Can Stop Me (US, Constellation, 1965)
Ik heb met twee, oudere, mensen gesproken de afgelopen weken en iedere keer als 'Nothing Can Stop Me' van Gene Chandler ter sprake kwam? ,,Wellicht ná Billy Butler mijn meest favoriete Northern Soul-plaat", zei de ene. ,,Ik had deze destijds op band en heb die helemaal stuk gedraaid", zei de andere. Ik ben doorgaans meer van de dames, zoals jullie inmiddels kunnen weten, maar ook ik kan niet anders zeggen dan dat Gene Chandler een bijzondere aantrekkingskracht heeft en met name met 'Nothing Can Stop Me'. Hij werd door een Duitse vriend aangeboden op Ebay en ik moest op het laatst mijn maximum even bijstellen, maar heb hem desondanks voor weinig binnen gehaald. De originele Amerikaanse Constellation in zo'n puike staat als deze gaat in Engeland nog vaak tweemaal over de kop! Een mazzeltje dus...

* Crown Heights Affair- Dancin' (F, Barclay, 1976)
Tot een paar jaar geleden kocht ik echt alles wat me enigszins interesseerde, maar tegenwoordig ben ik erg kritisch. Het eerste waar ik naar speur zijn plaatjes voor in de Blauwe Bak. Toch kon het gebeuren dat ik zaterdagmiddag al stiekem bezig was met 'Floorfillers' van die avond en mijn voornemen om daar wat meer vinyl in te gaan draaien. Ik had geen voorstelling bij deze van Crown Heights Affair, maar wist wel dat het disco moest zijn. Toen ik op het label zag dat 'Dancin' maar liefst zes-minuut-dertien duurt, was de koop snel besloten. Ik heb hem zaterdagavond dus ook gedraaid. Hoewel in Frankrijk op Barclay verschenen, is deze plaat eigenlijk op Dé-Lite. De 'grootste' act op Dé-Lite is Kool & The Gang en Crown Heights Affair zit in hetzelfde straatje. Sexy funk, maar ook erg dansbaar. Het is voor mij een blijvertje!

* Dee Edwards- All The Way Home (UK, Goldmine, 1966, re: 1998)
Hij is officieel nog onderweg, maar zal morgen wel arriveren. Oorspronkelijk is deze van Dee Edwards op het D-Town-label. Hetzelfde label als 'Hide And Seek' van Lillian Dupree. In mijn zoektocht naar beide singles ben ik er wel achtergekomen dat het D-Town-vinyl niet de beste kwaliteit is en in het geval van Dee Edwards is het meestal ook nog stukgedraaid in de Engelse Northern Soul-clubs. In 1998 was het een kwart eeuw geleden dat The Casino in Wigan haar deuren opende en naar aanleiding daarvan bracht Goldmine een serie van tien singles uit: Op iedere kant een andere 'Casino Classic'. Ik heb 'Don't Pretend' van The Belles uit die serie, daar staat 'Say It Isn't So' van Betty Boo op de flip. In het geval van 'All The Way Home' van Dee Edwards is 'Bari Track' van Doni Burdick de keerzijde. Hetgeen dat me nog het meest over de streep heeft geholpen, is het feit dat deze single een fotohoesje heeft mee gekregen. Nu maar te hopen dat-ie een beetje vlak is, want mijn Belles golft al aardig...

* Etta & Harvey- If I Can't Have You (US, Chess, 1960)
Etta is natuurlijk Etta James. Harvey is niemand minder dan Harvey Fuqua, vooral in de midden jaren zestig bekend als schrijver voor Motown (al dan niet in combinatie met Johnny Bristol). Samen hebben ze al in 1958 een single opgenomen als Betty & Dupree, maar in 1959 begint het een duo onder eigen naam. Harvey heeft wellicht net zo'n imposante stem als Etta en zij stralen beide het best in ballades, dat toont deze single andermaal aan. Nee, het klinkt nergens modern, maar het staat wel als een huis!

* Inez & Charlie Foxx- Hurt By Love (UK, United Artists, 1964, re: 1969)
'Hurt By Love' is de reden van aanschaf, de adverteerder heeft de a-kant niet vermeld. Toch had ik wel kunnen nagaan dat dit de 1969-heruitgave is van 'Mockingbird' en dat blijkt ook. Omdat ik die al in de Blauwe Bak heb zitten, een Nederlandse heruitgave uit 1976 op Ariola, hou ik toch 'Hurt By Love' aan als 'top side'. Ik was nét even te laat met 'Tightrope', anders had die ook bij het pakketje in gezeten. Tja, wat kunnen we zeggen over 'Hurt By Love', het is wellicht meer Popcorn dan Northern Soul, maar ik heb zo'n zwak voor Inez & Charlie Foxx... En de single was spotgoedkoop, dus dan ben ik vlug bereid!

* The Gems- Love For Christmas (US, Chess, 1964)
Wolfman Radio pronkt ermee dat het dé 'Christmas Station' is. Hee, is er in Nederland ook niet een station dat non-stop behang uitzendt en zichzelf 'The Christmas Station' noemt? Onze radiobaas is er trots op dat Wolfman de eerste was die in 2013 een kerstplaat heeft gedraaid, het was de tweede zaterdag in het nieuwe jaar. Maar ook zaterdag ben ik de meute al voor met 'Love For Christmas' van The Gems. Of zullen we eens niet flauw doen en gewoon 'All Of It' draaien? Beide nummers zijn namelijk identiek, behalve dat 'Love For Christmas' een aangepaste tekst heeft en kerstbellen. En dat we die laatste 'gimmick' missen in 'All Of It'. De kerst-kant is hier gewoon het beste. Ik weet niet zeker of dit deze Gems is als van 'I'll Be There' is, 45cat vermeldt slechts vier singles op Chess van deze Gems. Van deze formatie weten we dat Minnie Riperton één van de zangeressen is. Juist, die van 'Lovin' You' in 1975, met dat hoge piepstemmetje.

* Barbara Greene- I Should Have Treated You Right (US, Renee, 1968)
Vreemd... Opeens kan ik de informatie niet meer vinden. Er staat me iets van bij dat deze Barbara Greene oorspronkelijk in 1964 is uitgebracht en in 1968 opnieuw geperst is met rode labels. Nu zie ik ineens ook dat 'Young Boy', de eigenlijke a-kant, in de zomer van 1968 nog een Billboard-hit is geweest. Hij is toch niet verder gekomen dan nummer vijftig en het gaat me hier vooral om die héérlijke b-kant. 'I Should Have Treated You Right' klinkt echter ook meer 1964 dan 1968, hetgeen ook geldt voor het langzame 'Young Boy', maar zolang ik de informatie van een week geleden niet meer kan vinden, volg ik 45cat qua data. De plaat wordt er niks meer of minder om!