Week Spot 15-26

Een plakkerig weekend, waarin het radiomaken andermaal de centrale as was. Ik mag erg gelukkig zijn, want waar collega's de nodige hinder ondervonden van het warme weer, daar heeft mijn apparatuur geen krimp gegeven. Zelfs het licht aan doen, ging vanavond van een leien dakje. Keerzijde is wel dat er waarschijnlijk niet heel veel mensen hebben geluisterd, maar... doe je het daarvoor? Nee, zeker 'The Vinyl Countdown' is een show waarbij het aantal me niet zoveel kan boeien. Vandaag hoef ik maar 12 Week Spot's te behandelen, dat horen er normaliter dertien te zijn, maar Beverly Ann was nog bij vorige week opgekomen. En gisteren had ik aan deze twaalf ook genoeg om een programma te vullen, dus ik ben er wel content mee. Vandaag gaan we van week 20 naar 31.

2012/20: Learning How To Fly-The Exciters (1971)
En ik ben nog steeds zoekende, maar hij wil maar niet goedkoop op mijn pad komen: 'Blowin' Up Your Mind' van The Exciters is in 1972, drie jaar na de oorspronkelijke release, in Engeland verschenen op een single, maar is erg in trek. Vaak is die binnen een paar minuten al verkocht. Deze 'Learning How To Fly' is niet bepaald een succesnummer binnen het oeuvre van The Exciters, maar heeft voor mij de zomer van 2012 helemaal gemaakt! Niet verkrijgbaar via Youtube, maar geen probleem: In deze week start ik met de podcasts. Eerst nog primitief met één Stanton en nog niet de handigheid om de JB scherp te kunnen stellen. Dat leverde geen fijn luistervoer op en ik ben ergens wel blij dat deze opnames voorgoed verloren zijn gegaan!

2012/21: One More Chance-Barbara & Brenda (1965)
Ook alweer een plaatje dat niet via JouwBuis is te traceren. Ik kan me van deze tweede aflevering van Soul-x-rated herinneren dat ik toen ook de andere kant heb gedraaid, 'That's Why I Love You', en dat die voor twee weken mijn favoriete kant is geweest. Eigenlijk kun je deze plaat nauwelijks onder de Northern Soul scharen, zelfs in Popcorn-kringen is hij niet heel erg gewild. Maar ik ontferm me graag over 'underdogs' en van Barbara & Brenda lust ik sowieso alles. We komen ze volgende week en over twee weken opnieuw tegen in deze serie.

2012/22: Love Is The Only Solution-Martha Star (1967)
Ik hou de spelling aan zoals die op het label wordt vermeld, maar later werk van Martha wordt als Starr gespeld. In mijn Schijf van memorabele momenten van 2012 stond mijn verjaardag hoog genoteerd. Ik heb die vorig jaar op mijn eigen manier gevierd en Ann D'Andrea behoorde tot de soundtrack. Als ik van de chinees terug kom, hoor ik vlak voor huis dit nummer van Martha Star. Ik ken het plaatje een beetje, want hij is kort daarvoor opnieuw uitgebracht door Outta Sight en ik bestel hem nog dezelfde avond. Blijft een knaller!

2012/23: I Should Have Known Better-Mary Wells (1965)
Vorig jaar maart had ik een optreden met een Beatles-coverband en in de week ervoor ontdekte ik deze plaat van Mary Wells. Ik schreef toen op Northern-soul-x, volgende week is de pagina geschiedenis, dat het erg fijn zou zijn als ik die binnen een week zou kunnen krijgen. Nee, dat was te kort dag, maar twee maanden later kocht ik hem alsnog. Mijn eerste aankoop bij Polo, mijn Frans/Ierse 'vriend' op Ebay. 'Please Please Me' is de eigenlijke a-kant, maar ik prefereer deze bigband-uitvoering van 'I Should Have Known Better' met het slot van een Disney-film.

2012/24: It's A Woman's World-The Gypsies (1966)
Een veiling die op een vroege dinsdagochtend eindigde. Mooier kan je het niet krijgen? Ik haalde hem op mijn pantoffels binnen en verbaasde me daar destijds over. Nu weet ik wel beter. Deze Old Town-uitgave met het gekleurde label is een bootleg van omstreeks 1974 en verre van zeldzaam. Wel denk ik dat ik mazzel heb gehad, want deze klinkt nergens afgesleten. The Gypsies zou even later de naam veranderen in The Flirtations en het liet de oorspronkelijke leadzangeres in Amerika toen de groep naar London kwam. De rest is geschiedenis.

2012/25: This Love Is Real-Dana Valery (1972)
Bij sommige 'double-headers' kun je flink in conflict komen met jezelf. Neem nou deze fantastische 'nieuwe' single van Dana Valery. Achteraf gezien is 'You Babe' de absolute winnaar, maar vorig jaar juni besloot ik tot 'This Love Is Real'. Weer het 'underdog'-verhaal.

2012/26: Wicky Wacky-The Fatback Band (1974)
Eigenlijk had ik de single al aan de kant gemoffeld. Een midden jaren tachtig-single van The Fatback Band. Ja, het zal wel... Toch maar eens beide kanten gedraaid. 'Is This The Future?' is typisch midden jaren tachtig, een overdaad aan 'foute' synthesizers, maar dat andere kantje... Het label blijft stug 1985 als jaar aangeven, maar dat klinkt een stuk authentieker. Dan blijkt het opeens uit 1974 te komen en dan vallen de stukjes op zijn plaats. In week 26 buig ik me over de aankopen van de voorgaande drie maanden: De eerste en enige Nederlandstalige Blauwe Bak Top 40-podcast tot die van afgelopen juni. Als Week Spot wilde ik een plaatje uit de 'bubbling under' hebben, iets 'anders' dan wat er in de lijst staat. Dan blijkt 'Wicky Wacky' opeens de aangewezen kandidaat.

2012/27: That Same Old Song-Sherry Grooms (1967)
Je lacht je ziek als je op Marktplaats en de Nederlandse Ebay op 'northern soul' gaat zoeken. Alles wat een beetje op een Amerikaanse promo uit de jaren zestig lijkt, krijgt dat predikaat: Het meeste is country of veels-te-trage gospel. Toch trekt deze advertentie op Ebay mijn aandacht. 'Are You Comin' To The Party' van The Jewels is de hoofdzaak, maar dat blijkt inderdaad country te zijn. Van Sherry Grooms is weinig te vinden op Youtube, maar afgaande van die ene plaat zou ze zó een Northern-getint plaatje hebben kunnen maken. Er worden twee aangeboden. Eentje is 'bonus' vanwege de 'slechte' staat. Voor drie euro heb ik ze samen. 'The Girls Song' blijkt niet wat, de b-kant is een topper: 'The Call Of The Wild One'. Die 'slechte' single valt reuze mee en is een echte 'double-header'. Ik kies echter toch voor dit 'That Same Old Song' als Week Spot. De plaat zat gisteren in Beside The A-side en Wolfman-collega Lee Madge prefereerde 'Forever Is A Long Time'. Dat zegt wel iets?

2012/28: I Don't Like To Lose-The Group feat. Cecil Washington (1966)
Rond 1979 is dit een héle grote hit in The Casino in Wigan, maar daarin is het niet de enige. Vierendertig jaar later kunnen we concluderen dat dit plaatje ontzettend is vergeten in de Northern-scene. Ik krijg een jaar na aankoop nog steeds kippenvel bij het horen van het nummer en draai hem met zeer grote regelmaat in mijn shows. En steeds krijg ik weer dezelfde reactie: 'Wat heb ik deze lang niet gehoord'. En dus is daar weer een missie voor mij.

2012/29: I'll Do Anything-Doris Troy (1965)
Dit plaatje is zo in trek, dat ik zelfs bij de algemeen verkrijgbare Mojo-heruitgave (1971) een paar maal buiten het net vis. Dan is er de finale van het EK voetbal en volgens mij heeft dat Engelse bieders van Ebay gehouden. Ik haal de single voor een fraaie prijs binnen en buiten wat 'lawaai' in het intro is het geluid verder helemaal 'schoon'. Opnieuw een mazzeltje?

2012/30: Don't Bring Me Down-Rita Dacosta (1969)
,,Als jullie vanavond naar een Northern Soul-feest gaan en deze zonder 'distortion' horen, draait de deejay van cd of mp3", zo kondigde ik eerder eens deze plaat af in 'Do The 45'. Alle exemplaren van 'Don't Bring Me Down', de 1974-bootleg, klinken gelijk. Alsof ze een reeks aan allnighters en -dayers hebben overleefd en zo hoort het ook! Een nummer dat verplicht is in iedere platenkoffer.

2012/31: My Honey And Me-Luther Ingram (1969)
Hetzelfde verhaal als bij Dana Valery. Ik koop deze single voor de b-kant: 'Puttin' Game Down', maar vind het licht ondergewaardeerde 'My Honey And Me' een geschiktere Week Spot-kandidaat. Als de plaat tegenwoordig op de draaitafel komt, is het steevast voor 'Puttin' Game Down'.