Ik zou het kiezen van een Week Spot heel moeilijk kunnen uitleggen, zodat het lijkt alsof het een bijna onmogelijke taak is, maar dat zal ik jullie besparen. Nee, zó moeilijk is het nu ook weer niet. Toch probeer ik, net als bij het bereiden van maaltijden, de boel in evenwicht te houden. De dames hebben de overhand binnen mijn soul-collectie en dus werd het weer eens tijd voor een meneer. Zeker omdat de Week Spot van volgende week ook alweer een dame is. Zo tracht ik zo nu en dan ook iets 'Modern Soul' er tussen te stoppen en de afgelopen twee weken was dat tweemaal het geval (Pat Stallworth en de Jackson Sisters), dus moest nu maar weer eens kraker van de bovenste plank de Week Spot zijn. Lavern Baker en Yvonne Baker (geen familie van elkaar) vallen beide onder het vrouwelijk geslacht en dus moeten die nog even worden uitgesteld. Dan is de volgende... Marvin Smith! Niet bepaald de beroemdste Marvin, maar binnen de Northern Soul toch wel een gigant. En dat heeft hij behalve aan een groep vooral te danken aan de single uit 1966 die deze week Week Spot mag heten: 'Have More Time' van Marvin Smith (1966).
Over giganten gesproken. Vanmiddag was ik even in 'mijn' groep en zag twee lidmaatschapsverzoeken, die ik beide heb ingewilligd. De ene was van James Conwell, maar dat deed nog niet meteen een belletje rinkelen. Totdat dezelfde Conwell opeens de ene na de andere Jimmy Conwell-plaat ging 'posten'. En wat denk je? Het is écht Jimmy Conwell! Zijn eerste dag op Facebook en op zoek naar fans. Toch heb ik bepaald dat artiesten niet welkom zijn in mijn groep, ik wil alleen gepassioneerde muziekliefhebbers, verzamelaars en deejays, en dus heb ik hem een half uur later uit de groep gegooid. En ja, dat deed wel een beetje pijn. Ik zal voorlopig even niet naar 'Cigarette Ashes' kunnen luisteren.
Of Marvin Smith een Facebook-account heeft? Geen idee, dat ben ik niet na gegaan. Hij hoeft zijn fans niet meer te zoeken, hij weet inmiddels al lange tijd af van zijn cultstatus in de Northern Soul-wereld en heeft zijn 'Have More Time' reeds met Ian Levine door de mangel gehaald. Daar is wel de hulp van Otis Leavill voor nodig, zijn voormalige Brunswick-collega. Er is weinig bekend van Marvin Smith, behalve dat de man blijkbaar een beetje koppig was. Dat kan hem best wel eens een kans gekost hebben, maar dan nog... de Chicago soul is in de jaren zestig niet de meest populaire in termen van verkoopsuccessen. Smith wordt geboren op 8 oktober 1940 in Palestine. Dat is in Arkansas. Zijn loopbaan zal ongetwijfeld in de kerk zijn begonnen, als tiener zingt hij bij enkele zanggroepen. In 1958 maakt hij zijn plaatdebuut als lid van The Four El Dorados. Hun 'A Lonely Boy' verschijnt op het Academy-label. Hetzelfde jaar verschijnt een tweede single van de groep, die dan The Tempos heet. 'Promise Me' verschijnt op het Rhythm-label. En dan valt er een gat in de biografie van Smith. Tussen 1958 en 1964 is het erg slecht gedocumenteerd, maar in dat laatste jaar treedt hij toe tot The Artistics. Niet dat hij nu beslist lid wil worden van de groep, daarvoor heeft hij de harde hand van Carl Davis nodig. Davis is dan de belangrijkste producer en songschrijver van Chicago.
Smith neemt vijf singles op met The Artistics, die allen via het Okeh-label verschijnen. Hij zingt de lead en is daarmee het aanspreekpunt van The Artistics, maar het zint Smith zelf helemaal niet. Hij wil solo. Die kans wordt hem in 1966 geboden, maar heeft voor de achtergrondzang nog steeds The Artistics nodig. Barrett Strong, de man die ons 'Money' heeft gebracht, schrijft 'Have More Time. Op de andere kant staat 'Time Stopped'. Het is een beetje onduidelijk wat de exacte a-kant nu is, ik zou spreken van een fraaie 'double-header'. Beide nummers zijn even goed, alleen slaat voor mij het gevoelsmatige metertje over naar 'Have More Time'. Het is zó herkenbaar. Door drukke dagelijkse werkzaamheden te weinig tijd hebben om je 'sugar baby' te zien. Hele dagen bij haar op de sofa zitten, is ook geen optie, maar misschien dat hij een part-time baantje kan bemachtigen?
Na 'Have More Time' maakt Smith nog één single met The Artistics waarvoor hij alle 'credit' krijgt. Daarna is hij enkel nog op de opnames van de plaat te horen, maar heeft de groep voor concerten de beschikking over een andere leadzanger. Smith maakt in 1967 nog twee singles voor Brunswick en dan valt opnieuw een gat in zijn verhaal. Toch blijft hij blijkbaar in zijn vertrouwde omgeving. Carl Davis, Otis Leavill, Brunswick, Chicago... en je komt vanzelf uit bij Curtis Mayfield. Voor diens' Mayfield-label neemt Smith in 1974 zijn laatste plaat op. 'Who Will Do Your Running Now' is een Modern Soul-kraker die momenteel zeer gewild is en dus ook idiote prijzen opbrengt. Maar daar staat tegenover dat ik ook al exemplaren van 'Have More Time' in een mindere staat voor dertig dollar heb zien gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten