In 1992 was zaterdag 29 februari de laatste van de voorjaarsvakantie en legden we de laatste hand aan de verbouwing van 'T Hokje, onze zuipkeet. In 1996 zat ik op de praktijkcursus jachtschilderen en in het laatste stadium van een 'donkere' periode. In 2000 had ik net afscheid genomen van John Canning, een Engelse kameraad, die écht niet langer in De Bilt kon blijven na wat hij op zaterdagavond had uitgespookt. Dat ik er verstandig aan had gedaan om hem te volgen en De Bilt achter me te laten, is zoiets dat we zouden kunnen beredeneren 'met de kennis van nu'. Over schrikkeldag 2004 weet ik een leuk mopje: Ken je die van Soul-X die naar een kama sutra-beurs wilde? Juist! Die ging niet. Januari en februari zijn wel vaker bizarre maanden. Ik weet nog steeds niet waar ik het gelezen had, maar toen ik zag dat er in Martiniplaza in Groningen een kama sutra-beurs zou zijn, had ik plotseling ontzettend veel zin om er naartoe te gaan. Als ik was gegaan, had me dat vast een paar centen gekost, maar dat was een schijntje in vergelijking met 2008.
Ik had ooit al eens een concept geschreven, maar vlak voor publicatie weggegooid en een nieuwe geschreven. Hoewel ik er achteraf wel om kan lachen, is het toch wel tenenkrommend en best wel zonde van het geld! Dat ik dat 'lekker snel sex' niet al te letterlijk moest nemen, had ik me wel gerealiseerd. Ik lag bovendien met een griepje in bed, dus was lichamelijk contact in geen geval een goed idee. Lekker ordinair keuvelen over vleeswaren, maar dan met de anonimiteit van een sms-dienst, dat leek me wel wat. Vier dagen later sloot KPN mijn nummer af. Eerst betalen: Driehonderd euro! Om een lang verhaal kort te maken, het grapje heeft me ruim achthonderd euro gekost. 'Research' voor een boek noemde ik het... 'Tamme kastanjes'is al jaren de werktitel. Verder zijn we niet gekomen. Bovendien was ik in de vroege ochtend van vrijdag 29 februari 2008 te gast in 'Over De Schutting' op Radio 1. De tweede van de drie keren, ditmaal de 'kleine-meisjes-met-grote-gitaren'-editie waar presentator Hugo Van Krieken helemaal niks van moest hebben. Muziek van Marissa Nadler, Brenda Patterson, Meg Baird en Larkin Grimm. De ontvangst van de telefoon was ontzettend slecht, KPN gunde me niet meer het beste sinds de start van de sms-dienst, ik viel zelfs helemaal weg. Verder was 2008 de opmaat van een destructief jaar.
Toen dacht ik dat ik wel gelukkig kon zijn met vier dagen in de week saai fabriekswerk en de rest invullen met vrijwilligerswerk en plaatjes draaien. Inmiddels ben ik er achter gekomen dat mijn dagbesteding toch wel enige voldoening moet geven. Naast het vrijwilligerswerk werd veel van de vrije tijd doorgebracht aan de bar. Zo belanden we in 2012. Bijna vier jaar drugsvrij, drie jaar alcoholvrij en twee weken vrij van teer. Nicotine krijg ik nog wel kunstmatig binnen via een electronische sigaret, maar beduidend minder als toen ik nog shag rookte. Ik ga bijna verhuizen! Vrijdag wordt Nijeveen eindelijk gestoffeerd. Hoewel ik verschrikkelijk tegen de verhuizing op kijk (niet de nieuwe woonplaats, maar het verplaatsen), moest dit toch binnen nu en twee weken eens gaan gebeuren!
Er staan al negen royale boodschappentassen met elpees op de Julianastraat. Is dit alles? Nee hoor! Nog niet eens de helft... Verder staat er vandaag een bandje in mijn voortuin te spelen. De dagplate van vandaag is namelijk van The Guess Who: 'Wednesday In Your Garden' uit 1969. Mijn liefde voor het vroege werk van deze Canadese groep heb ik in twee jaar al vaker uit de doeken gedaan, dit nummer kende ik tot een paar weken geleden nog niet. Het is een track van het album 'Wheatfield Soul'met ondermeer 'de hits' 'These Eyes' en 'Laughing'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten