wrede rozen, voor jou gekozen...

Ik ben net terug uit De Buze van de eerste Vinyl-o-theek, een avond waarbij bezoekers hun elpees en singles kunnen meebrengen en die door de dj gedraaid zullen worden. Het was best een succes, zoals verwacht héél veel hard: hardrock, metal, hardcore en crust. Uw geliefde platenkrasser stopte er soms wat northern soul in, of wat folk, of zelfs Olga Lowina. 'Grease' en 'Bat Out Of Hell' waren vertegenwoordigd, diverse albums van Bob Dylan, maar ook zeldzaam vinyl van Slayer. Vanmiddag kreeg ik nog een prachtig partijtje binnen vanuit Engeland, maar dit alles heeft helemaal niets te maken met de single die vandaag in de schijnwerpers staat. 'Birthday Day' van Savage Rose is namelijk één van de residenten, net als New Musik en Heart, in de Blauwe Bak die daar eigenlijk niet thuis hoort. Van New Musik en Heart kun je je inderdaad afvragen wat ze er zoeken, in het geval van Savage Rose is dat iets eenvoudiger te verklaren. Er staan meerdere kostbare jaren zestig-singles in die niet echt onder soul- of danskneiters vallen. Maar ook omdat broer en volger Jelte afgelopen week schreef dat hij een cd van Savage Rose had gekocht, leek het me de uitgelezen kans om deze ondergewaardeerde band eens naar voren te halen.

Savage Rose. Er is geen Nederlander die er wakker van ligt. Hoewel door de jaren heen flink geprobeerd is de band verder te laten doorbreken, beperkt het succes van de groep zich al 44 jaar tot Denemarken. Rond 1970 verscheen de verzamelelpee 'Supergroups' op Polydor. Naast groepen van dat kaliber als Cream, Jimi Hendrix Experience, Blind Faith en John Mayall, bevat het album ook 'A Girl I Knew' van Savage Rose. Een langzaam uitgesponnen nummer met een heerlijke fuzzgitaar, clipjes op Youtube tonen een iets snellere versie, maar dan zonder dat gitaartje. 'A Girl I Knew' is al snel eem favoriet van mij. In 1996 leer ik dat het een Deense band is en dat ze nog immer actief zijn, ook al is het geluid minder groots dan in de jaren zestig, het neigt zelfs de akoestische kant op. In Engeland heb ik nog enige tijd 'Your Daily Gift' op elpee gehad, vandaar dat ik nog wat meer over de groep kan vertellen. Die plaat was muzikaal zo oninteressant dat ik hem in Mossley heb achtergelaten, iets waar ik nog wel eens spijt van heb gehad.

Op Sinterklaasdag 2003 vind ik deze single van Savage Rose. Hoewel het gelikte 'Birthday Day' de hit-kant is, ga ik toch meer voor 'The Schoolteacher Said So", wederom zo'n dramatische ballade als 'A Girl I Knew'. Althans, 'A Girl I Knew' zoals ik hem van die elpee ken. Savage Rose wordt in 1967 opgericht door de broers Anders en Thomas Koppel en hun zus Lone. Zangeres Annisette Hansen heeft al een solo-single mogen maken als ze zich aansluit bij de gebroeders Koppel. Ze zal later trouwen met Thomas. Vader Koppel is een klassiek componist, professor op de piano en Thomas volgt in zijn vader's voetsporen en laat zich onderwijzen aan het conservatorium. Het is niet vreemd dat de stijl van Savage Rose verschillende invloeden heeft. De muziek herinnert aan avantgarde, klassiek en folk. Een soort kruising tussen Jefferson Airplane (de zang), It's A Beautiful Day (de structuren) en The Pentangle (de manier hoe folk en jazz worden gecombineerd). Savage Rose heeft anno 1968 een heel hip geluid, alleen wordt dat buiten de landsgrenzen nauwelijks gehoord.
< br /> De groep speelt evenwel op het Newport Jazzfestival in 1969 op Rhode Island. Verder spelen de Denen voor de Amerikaanse militairen in Vietnam. In 1971 vertrekt de groep naar Italië, waar het wordt opgevangen door de gebroeders Capuano en Giacomo Tosti. Deze heren zorgen in die jaren voor het grote succes van de Schotse band Middle Of The Road, maar kunnen dat niet voor Savage Rose betekenen. 'Your Daily Gift' is evenwel veel meer pop dan het eerdere geluid. Zoals ik al zei, was de plaat zo oninteressant dat ik niet de moeite heb gedaan om hem in te pakken. Kort daarna wordt Savage Rose gereduceerd tot de harde kern van Thomas, Annisette en John Ravn. De groep is erg politiek bewust en gelieerd aan de Deense socialistische partij. Daarnaast componeert Thomas Koppel in 1972 een ballet, gebaseerd op een verhaal van Hans Christian Anders, dat door Savage Rose wordt uitgevoerd en geheel naakt door het Nationale Ballet wordt gedanst!

De hits gaan intussen gewoon verder, maar dan uitsluitend in Denemarken. In 2006 wordt de groep een zware klap toegebracht door het plotselinge overlijden van Thomas Koppel, maar de groep hervindt zichzelf en speelt tot op de dag van heden. Inmiddels zingt Naja Koppel, de dochter van Thomas en Anna, in het achtergrondkoor van Savage Rose. Die houdt er tevens een solo-carriére op na.