dagplate: dinsdag

Wat kun je allemaal doen voor vijf euro of minder? Afgaande op recente berichten op Soul-xotica zou je verwachten dat je er weinig voor hebt, maar singlehoesjes.nl vertelt een ander verhaal! Enkele weken nadat ik Soul-xotica was begonnen en naarstig op zoek was naar een site met goede scans van fotohoezen, kwam ik uit pure baldadigheid terecht bij singlehoesjes, wat het toen nog niet zo goed deed op Google. Inmiddels is singlehoesjes net als Soul-xotica een 'begrip' op Google. Zie daarvoor het kijkcijferonderzoek van vorige maand. In een van de vele mailwisselingen die ik onderhield met Peter, de man achter singlehoesjes, liet deze ontvallen nooit meer dan vijf euro voor een single te hebben betaald! Toen ik hoorde dat hij 'Love You Till Tuesday' van David Bowie zou hebben, begon het dus ook met argwaan aan mijn kant. Zal wel zo'n midden jaren zeventig-heruitgave zijn? Nog vele andere bezwaren werden opgegeven en toen ik het hoesje zag, geloofde ik het nog steeds niet. Ik kan me foto's herinneren van Ebay van jaren geleden, iemand verkocht daar de single in een hoesje met de beeltenis van David Bowie. Maar hoe langer ik naar bovenstaande illustratie kijk, hoe meer ik begin te beseffen dat we hier écht met het superorigineel uit eind 1967 hebben te maken. Op een blog waar je vanzelf gaat geloven dat twintig pond een koopje is voor een oude single, is het erg verfrissend om te weten dat deze minder dan vijf euro heeft gekost!

Niet voor één gat te vangen, naast een hoeveelheid aan Top 40-hits door de jaren heen, heavy metal, soul, country en Bell-platen uit de jaren vijftig, heeft Peter een fascinatie voor schlagers. Nee, wees niet bang, ik ga niet het hoe en waarom vertellen... Toch komt het vandaag wel goed uit, want buiten dit fotohoesje om wilde ik het eigenlijk over die wereldberoemde (...) Duitse versie hebben van 'Love You Till Tuesday'. Duitsland is in de late jaren zestig een belangrijk land voor een muzikale doorbraak van Engelse artiesten. Die moeten dan wel een concessie doen, namelijk een hit in de Duitse taal opnemen. Hetzelfde geldt ook voor Frankrijk. Het ordinaire stampwerk wordt veelal in Duits uitgebracht, de artiesten die een Franse versie opnemen, willen dolgraag in de jetset bij Françoise Hardy en Serge Gainsbourg. David Bowie heeft in 1967 zijn eigen aspiraties. Hij wil niet enkel zanger zijn, maar ook acteur en pantomime-speler. Zijn grote inspiratiebron is Anthony Newley.

Hoewel Wikipedia niet zaligmakend is en ik dat hier in de afgelopen twee jaar ook al een paar maal heb aangetoond, vermeldt ook deze helemaal niets over 'Lieb Mich Bis Dienstag'. Het is rond 2006 geweest. Opeens was die daar: Een cd met daarop onuitgebracht werk van 'Christiane F' en 'Baäl', twee films uit de jaren tachtig waarvoor Bowie de muziek schreef. Ik heb de eerste vorig jaar expres nog eens bekeken om erachter te komen of 'Lieb Mich Bis Dienstag' ergens in de film zit verstopt. Nee, dat is niet het geval, toch wordt het nummer anno 2006 toegeschreven aan deze film. Een collega-blogger schrijft dat Bowie zwaar ontevreden was over deze Duitse opname en jacht maakte op exemplaren om ze met zijn eigen hand te breken. Volgens mij is dat niet heel specifiek van toepassing op 'Lieb Mich Bis Dienstag', maar heeft dat te maken met de rol die Decca na de doorbraak van Bowie in 1972 heeft gespeeld. Het was erg frustrerend voor Bowie om, te midden van 'Ziggy Stardust' en 'Aladdin Sane', geconfronteerd te worden met het Chipmunks-achtige 'The Laughing Gnome' uit 1967. Om te zien hoe zo'n plaatje opeens moeiteloos de top tien in ging.

'Love You Till Tuesday' kreeg in 1975 nog een herkansing in Engeland, ditmaal zonder succes, hoewel de plaat 'The World Of David Bowie' goede zaken deed. Bowie was niet het enige slachtoffer. Ook The Rolling Stones had, sinds ze hun eigen Rolling Stones-label waren begonnen, last van oudere opnames die Decca opeens uitbracht. De Decca-catalogus was niet te koop, RCA kocht in 1973 wel de rechten van 'Space Oddity'. Toen Bowie in de jaren tachtig overstapte naar EMI, kocht de laatste in 1985 de rechten van RCA. RCA had zojuist alle albums van Bowie geperst op dat nieuwe medium, de cd, en consequentie was dat deze uit de handel moesten worden gehaald. Deze cd's zijn inmiddels dus een klein fortuin waard! Zoals gezegd waren de Decca-opnames niet te koop en werd Bowie nog geregeld geplaagd door heruitgaven van dat label.

Bijna veertig jaar bleef die onder de pet: 'Lieb Mich Bis Dienstag'. Alleen het eerste couplet en refrein en de laatste maten zijn Duitstalig, voor de rest is het gewoon 'Love You Till Tuesday'. Van de plaat werd een testpersing gemaakt, maar er kwam nimmer een vervolg. Deze acetaat eindigde in de prullenmand, maar werd door een werknemer 'gered'. Beetje een gek verhaal, want Bowie was in 1967 allesbehalve een 'ster'. Dat zou pas in 1969 een aanvang nemen met 'Space Oddity'. Hoe dan ook, tot 2006 hoorden we niks over een Duitse 'Love You Till Tuesday' en sinds dat jaar doet iedereen alsof-ie nooit is weggeweest. Een tweede exemplaar is nooit opgedoken en zo moeten we het met een redelijk gehavende opname stellen.

Eén keer raden wie we morgen in de tuin hebben?